‍ 📸 ضرورتِ «تخصّص محوری» و پرهیز از ژستِ «خود علّامه پنداری» [2]/ ارائه‌یِ فهمی عجیب و غریب و برگردانی نا‌درست از آیه‌ای مشهور از آیات قرآن کریم

▫️ادّعای مطرح شده از سوی آقای «میلاد دخان‌چی» در دقیقه 37 از گفت‌و‌گو: اساسا در سوره‌یِ حمد در آیه «إياك نعبد وإياك نستعين» می‌گوید «ما تو را می‌پرستیم و بعد تو هم باید کمکِ ما کُنی» [یعنی] رابطه اساسا دو طرفه است.

▪️توضیح بیش‌تر پیرامون سخنان ایشان: آقای دخان‌چی که خود را منتقدِ منطق صوری و مدافع سُنّت و منطق دیالکتیک می‌دانند، در مقام تقویت بینشِ خویش، ادّعا می‌کنند چنین فهم و بینشی در آیات قرآن نیز مطرح شده کما این که در سوره مبارکه «حمد» و آیه‌یِ «إياك نعبد وإياك نستعين» نیز چنین نکته‌ای مورد اشاره قرار گرفته است!

🔸این سخنان نشان می‌دهد ایشان حتی برگردانِ فارسیِ این آیه شریفه که حتی از آیات سنگین و پیچیده قرآنی از منظرِ ادبیاتی به شمار نمی‌آید را نیز یا فراموش کرده‌اند یا بدان دقّت نکرده‌اند! در این آیه مبدا و مرجع اصلی «استعانت» و «یاری جُستن» تنها خداوند دانسته شده و اساسا این که «بَر خداست تا در مقابلِ عبادت، ما را یاری کند» یا مفاهیم و مضامین مشابه جایی در این آیه ندارد! این که آقای دخان‌چی چنین فهم و برداشتی را می‌خواهند به هر زور و ضربی بر این آیه بار کنند جای تعجب و شگفتی دارد!

☑️ مطالعه‌یِ مقدّمه‌یِ این یادداشت: (اینجا)

👈 ارسال پیام [اینجا]🆔 @FarshidSharafi | فرشید شرفی

📸 ضرورتِ «تخصّص محوری» و پرهیز از ژستِ «خود علّامه پنداری» [1]

▫️اخیرا گفت‌و‌گویی با عنوان «دین در کشاکش دولت و آنارشیسم» میان آقایان «میلاد دخان‌چی» و «محمّد‌علی جنّت‌خواه» برگزار شد که نسخه کامل آن (این‌جا) در دست‌رس است.

🔹آقای «میلاد دخان‌چی» در این گفت‌و‌گو سخنانی را مطرح ساختند که بخش قابل توجّهی از آن با تاریخ مکاتب و مذاهب فلسفی و کلامی و مبانی آن‌ها و هم‌چنین با آیات قرآن کریم و احادیث سازگاری و انطباقی ندارد. عجیب آن که در مواردی ایشان ادّعا‌هایی را با قطعیت به برخی آیات و احادیث نسبت دادند تا فهم و برداشت خویش را تقویت کنند حال آن که اساسا چنان آیه یا حدیثی وجود ندارد!

🔹ان شاء الله در چند نوشتار ضمن بار‌گذاری ویدئوی بخش مورد نظر از سخنان ایشان، حاشیه مختصری بر چند مورد از ادّعا‌های مطرح شده از سوی ایشان خواهم نگاشت.

🔸هدف از نگارش چنین یاد‌داشتی در درجه اوّل، نه بررسی و نقدِ چنین گفت‌و‌گو‌هایی بل‌که نمایاندن ضرورتِ جای‌گزینی «ژستِ خود علّامه‌پنداری» و «همه‌چیز‌دانی» با «تخصّص‌محوری» و «ارائه اسناد و مدارک معتبر و متقن» در مباحث علمی است. به ویژه این که در دانش‌های نقل‌محور، ارجاع به منابع و مصادر و هم‌چنین فهمِ ضابطه‌مند از متون، نقش محوری و کلیدی دارد.

👈 ارسال پیام [اینجا]🆔 @FarshidSharafi | فرشید شرفی

? بررسی چهار (4) اشکال وارد شده بر شهید آیت‌الله بهشتی (رض) از سوی نشریه «بهشتی‌نگار» (وابسته به مؤسسه اندیشه «بهشتی»)

?این یادداشت در پاسخ به یادداشتی از اینجانب (فرشید شرفی) با عنوان «نقدی کوتاه بر چهار موضع نادرست شهید بهشتی (رض) نسبت به غدیر، سقیفه و سجده بر مُهر در نماز» از سوی آقایان «محمدحسین نوری» و «سیدعلی سجادی» انتشار یافته است.

?پژوهش‌گران می‌توانند با مطالعه هر دو یادداشت، مبتنی بر دانسته‌ها و یافته‌ها و مبانی خویش در مورد آن مقایسه و داوری کنند. ترویج فضای آزاد‌اندیشی و گفت‌و‌گو‌های علمی به دور از هر نوع سو‌‌گیری‌ از ویژگی‌های بارز شهید آیت‌الله بهشتی (رض) بوده است.

? ارسال پیام [اینجا]? @FarshidSharafi | فرشید شرفی

✅ تصحیح خطا‌های رایجِ پژوهش‌گران در حوزه علوم حدیث (1)

?برداشت‌های نادرست از تصحیحات محدّثان، عالمان و پژوهش‌گران عرصه تصحیح و تضعیف احادیث با تأکید بر مورد «محمّد ناصر‌الدین البانی»

?تبیین یک برداشت نا‌دُرُست: یکی از خطا‌های رایج در میان برخی از پژوهش‌گرانِ حوزه‌یِ علوم حدیث، فهم نا‌درستِ معنای تصحیحات و تضعیفات احادیث از سوی محدّثان و پژوهش‌گران در تعلیقاتشان بر برخی از احادیث است. مشاهده شده است که در مواردی قابل توجه برخی از پژوهش‌گران ضمن استناد به عباراتی چون «حديث صحيح»، «حديث حسن» و «حديث ضعيف» که از سوی برخی از عالمانِ حدیث - به خصوص محمّد ناصر‌الدین البانی - ذیل برخی احادیث به کار رفته، آن را دلیلی بر «توثیق یا تضعیفِ رجالِ واقع شده در سند احادیث مذکور» گرفته‌اند! عجیب آن که چنین فهم غلط و نا‌درستی به برخی تألیفات مهم و هم‌چنین مقالاتِ تخصّصیِ مورد تایید وزارت علوم یا مراکز حوزوی نیز راه یافته است!

☑️ تصحیح این فهم نادرست: در مواردی که محدّثان و پژوهش‌گرانِ حوزه علوم حدیث در تعلیقاتشان بر احادیث از عباراتی چون «حديثٌ صحيحٌ»، «صحيحٌ»، «حديثٌ حسنٌ»، «حسنٌ» ،«حديثٌ ضعيفٌ» یا «ضعيفٌ» استفاده می‌کنند، استفاده از این اصطلاحات لزوما دالّ بر توثیق یا تضعیف رجالِ واقع شده در سند احادیث مذکور نیست! بلکه سخن ایشان در موارد بسیاری می‌تواند ناظر بر بررسی مجموعه اسانید و متون مورد نظر ایشان پس از تخریج حدیث باشد.

▫️این نکته به صورت خاص در مورد تصحیحات و تضعیفات ارائه شده از سوی «محمّد ناصر‌الدین البانی» در تعلیقاتش بر احادیث موجود در سُنَنِ اربعه و سایر کتب حدیثی صادق است و بایستی مورد توجّه ویژه قرار گیرد تا منجر به ارائه استدلال‌های نادرست در حوزه رجال‌پژوهی نشود. در چنین مواردی مراجعه به مشروحِ تعلیقاتِ البانی بر احادیث مورد نظر به جای مراجعه به خلاصه تعلیقات وی بر احادیث یا مراجعه به کتاب‌های «سلسلة الأحاديث الصحيحة» و «سلسلة الأحاديث الضعيفة» می‌تواند ما را در یافتن دیدگاه البانی پیرامون رجال واقع شده در سند احادیث مذکور یاری نماید.

✔️ارائه‌یِ یک مثال جهت فهم بِه‌تر و دقیق‌تر: محمّد ناصر‌‌الدین البانی در تعلیقش بر حدیثِ شماره 3487 کتاب سنن ابن ماجه (چاپ مكتبة المعارف) که در اسناد آن نام «عثمان بن مطر» و «الحسن بن أبي جعفر» نیز به چشم می‌خورد، این حدیث را «حسن» دانسته است. این در حالیست که دو راوی نام برده شده، از نظر البانی «ضعیف الحدیث» هستند و وی هنگامی که در کتاب دیگر خویش «سلسلة الأحاديث الصحيحة» به تفصیل از این حدیث سخن گفته و به تخریج آن نیز اشاره داشته، به «ضعیف الحدیث» بودن این دو راوی اشاره کرده است. [این تصاویر را ببینید] فلذا نتیجه گرفتنِ «وثاقت/ عدم وثاقت» راویان مذکور در چنین اسانیدی بر پایه حکم البانی بر این احادیث، فهمی نادرست می‌باشد.

? ارسال پیام [اینجا]? @FarshidSharafi | فرشید شرفی

?از جمله خرافات عجیب و غریبی که متاسفانه تعداد زیادی از بزرگان و عالمان مخالفان شیعه از جمله برخی از صحابه و تابعین بدان معتقد بوده‌اند، پذیرش روایات خرافی و اسرائیلیاتی مربوط به ماجرای دو فرشته الهی، هاروت و ماروت، می‌باشد.

?پیرو چنین نقل‌هایی، گروه زیادی از میان عالمان اهل تسنن (از عهد صحابه و تابعین تا دوران متاخر) بر این باور بودند که دو فرشته الهی هنگام نزول در بابِل، شراب‌خواری کردند و شخصی یا کودکی را به نا‌حق کُشتند و با سیاره‌ی زهره که در صورت زنی زیبا در آمده بود، زنا کردند! سپس آن زن مسخ شد یا دوباره به مکان اصلیش بازگشت و تبدیل به سیاره‌ی زهره شد! از این رو برخی از صحابه مانند عبدالله بن عُمَر بن الخطّاب، به سیّاره‌ی زهره دشنام می‌دادند!

?در پایان ماجرا نیز قرار بر این شد تا این دو فرشته‌ی الهی در مکانی - احتمالا بابِل - زندانی و شکنجه و عذاب شوند تا در دنیا پاک شوند و به همین دلیل تا قیامت مشمول عذاب الهی بر روی زمین - و ظاهرا بابِل - هستند و از دو پا یا از مو‌هایشان آویزان شده و عذاب می‌شوند!

?عجیب‌تر آن که ادعا شده مجاهد بن جبر (امام القراء و مفسّر بزرگ تابعین و شاگرد صحابه‌ای چون عبدالله بن عبّاس و عبدالله بن عمر) به بابِل سفر کرد و مکان آن دو فرشته را در حالی که عذاب می‌شدند دید!!!

?مستندات فراوانی در قالب روایاتی با اسانید متعدد (با درجه اعتبارِ: صحیح، حسن، ضعیف) در مصادر مخالفان شیعه وجود دارد که ثابت می‌کند خیل عظیمی از عالمان و مفسران و محدثان مخالفان شیعه به این خرافاتِ موهِن معتقد بوده‌اند و حتی در دفاع از آن رساله‌های مختصری نیز تالیف کرده‌اند و این مساله حتی به اصول اعتقادی برخی از عالمان اهل تسنن در باب ملائکه نیز وارد شده است!

*▫️در بخشی از برنامه‌های زنده عربی ماه مبارک رمضان امسال، به بازگویی و روایت مطالب فوق - که عمده مستندات آن کمتر در کتاب‌ها و رسانه‌ها به آن پرداخته شده - پرداخته‌ام و البته روایت ماجرا کماکان ادامه دارد.*

?امکان پیگیری برنامه‌های عربی از (اینجا) و (اینجا) وجود دارد.

? @FarshidSharafi | فرشید شرفی