{مطلبی انسان} لکه حرام مال ډیر چاسره نه پاتی کیږې✓

@telpatemoshaira

دومره پاک او معصوم ژوند وکړی
چی خلک مو بی  لیدو  په سیرت مین شی 🦋

@telpatemoshaira

پشتانه په اتفاق په کی پراته وو
عجيبه خبره دا وه هديره وه?

@telpatemoshaira

ارواپوهنه وایي که چا پرېښودلې
تاسې یې هم په بشپړه توګه پریږدئ. بد بلا مه ورته وایست،  مه یې هم ملامت کوئ. چوپتیا غوره کړئ. که د بې اندازې مینې او درناوې باوجود هم ستا نشو، نو پوه شه چې مینه اصلاً د هغه/هغې ستونزه نه وه. اېسارول خو لا پرېږده حتی دا پوښتنه هم مه ځنې کوه چې ولې لاړې ؟
ازاد يې کړه، خپل سېوري هم مه په پرېږده، همدا سزا یې ډېره ده

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌@telpatemoshaira

غزل

زما هلته، زما هلته پریواته شي
چې په کومو لارو ستورو ته خاته شي

زه دعا د بې ازاره باران وکړم
خو ږلۍ مې په ګل، ګل هیلو را وشي

ماته څه له درده ګواښ کوې لالیه
د ریدي له چاودي زړه نه ویره نه شي

زه د سترګو له اسمانه پرې ورېږم
ګوندې دښتې، دښتې هیلې مې اوبه شي

زه د خپل احساس په څاه کې را ایساره
له دې سمڅې به مې څنګه الوته شي؟

وایم ځم په پټه خوله به روانېږم
خو په پښو کې د ځنځېر مې شرنګېده شي

یم د خپلې ارواح کسر ته ولاړه
چورت وهمه د ښیښې پیوند په څه شي؟

دا تصویر د زندګي ټوټي، ټوټي دی
که زما دانه، دانه، دانه کاته شي

له ایسارو اندیښنو مې فریاد خېږي
د مرغیو په قفس کې چغېده شي

شفیقه_خپلواک

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌@telpatemoshaira

ستا ډالۍ کړى درد مې داسې په رام رام تېر کړ
څه پوښتې بس په ساه ډوبيو مې ماښام تېر کړ

د عشق يوه څړېکه مې وجود کې دا رقم خپره شوه
بنده پنجره کې مې دا خپل عمر تمام تېر کړ

ﺯما د مستې ځوانې تابه، په تا صد آفرين
په تا مې دومره ډېر درد څومره په ارام تېر کړ

د جماعت لونځ وو، په سوچو او په فکرو کې تېر شو
د ميکدې لمونځ وو، او ښه مې په قيام تېر کړ

چې خپل مشال دې په يوه نظر له پام تېر کړ
ما په يوه شپه کې بيا څو کاله بګرام تېر کړ

مشال

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌@telpatemoshaira

ستړی ستړی مرحلی وی تری راتیر شوم
نوی نوی تجروبی وی تری راتیر شوم
ماده بدو په بدل کی بد ونه کړه
کنی ښی ډیری موقی وی تری راتیر شوم

@telpatemoshaira

زړه مې يار نه، نه صبرېږي شېخه چپ شه
رانه هېڅ وخت نه هېرېږي شېخه چپ شه
نصيحت چې راته نور ګوره و نکړې
چې مازغه مې خرابېږي شېخه چپ شه
که د سرو شونډو تصوير مې درته و ښود
عقيده دې خرابېږي شېخه چپ شه
چې دمينې قافله درباندې راغله
بيا شېخي نه پکارېږي شېخه چپ شه
سمندر د مينې دومره زورور دی  
ستا شېخي پکې ډوبېږي شېخه چپ شه

(خالد امان یوسفزی)

چې مازيګر شې او دلبر دې نه وي
لکه چې سترګې وي نظر دې نه وي

ارمان د خپل وطن تودو ريګونو
نهر دې وي خو مسا فر دې نه وي

په ډک محفل کې وي يواځې سايل
چې زړه دې وي او دزړه سر دې نه وي

(سروری)

دګــل تصویر چــې دې لمبو په آینــه چوړووم
نــوی ژوندون لـــه دګنا صنــم خانه جوړووم
ټوټـــې ټوټـــې وجود ته نور د کتو تاب نه لرم
دې خپل تاریخ دې سرمایې نه خزانه جوړوم
چې دزړه وینې په کې ستا تر شونډو اورسوم
دمخ دې خـــــال نه به دې داسي پیمانه جوړوم
جانانه لــږه دې ایساره کړه ځوانــــی دې حسن
ستا ارمانونو لـــه به خپـــله زمــــــانه جوړووم
چـــــــې مړی هم پرې اتڼونه او رقصونه اوکړی
ستا غــــــوڅې ژبې له به داسی ترانه جوړووم
پښتنو ډول او ســــورنا راوړئ په اشر راوځی
دخپل وطـــــــــن دنوم پریوتـــــې استانه جوړووم
چې مې په دارکړی اوځوانی مې کړی سنګارپه وینو
ستــــا اشــاره لـــه به څه داســـی بهــــانه جوړووم
سائله بـــــې دې مینــــې نه ځی قافله دې ژوندون
اوس به هــــــــر چانه دې مینـــــې دیوانه جوړووم

(رحمت شاه ساحل)