دا خـړ کلـــی زمــــونږ ودان وو داســـــې نه وو
دا چې یو وقت کې یـې دوران وو داسې نـه وو

اوس چې ملنګه جنګ ترې جوړه ده خیر غواړې
په هغـــه وقت یې چې جانان وو داســې نه وو

چې د ســــرک غــــــاړه کـــې ناستـــه ده یتیمه
د دې به هـــم تکــــړه پلار جان وو داسې نه وو

چوپــــه چـــوپتیا او خــــاموشي ورپکې نه وه
پکــــې تکبـــیر وو او اذان وو داســـــــې نه وو

ویجــــاړ ګودر ســـــوی چنـــــــار بوې د بارودو
دلته د مینـــــــې به یاران وو داســــــــې نه وو

او هلته بر د کـــلې مینــــځ کـــــې به بانډار وو
ورپکــــې ښکلــــي به یاران وو داســـــې نه وو

څــــــو نــــاخبـــــره بــــــې هنـــره به بر نه وو
منهـــــاج د مینې ترجمــــان وو داســــې نه وو

#یو_پخوانۍ_غـــــــزل

#غــــزل
چا دحســــن پلوشــــــــو رانـــه زړه وړی
څــــــو د امن فرشـــــــتو رانــه زړه وړی

چــې موسکا او هم زخمونه پکې ښکاري
بیا هغـــــــو شونډو سپیرو رانه زړه وړی

داچې خوښ یم پکې ساه د سکون آخلم
د ډاډه فضـــــــا وږمـــــــــو رانه زړه وړی

دا چـــــې صلحه صلحه تل وهمــه چیغې
دې بې جنګـــــه ورځو شپو رانه زړه وړی

څه سوکاله اوس درد مند ولس ښکاریږي
د سکـــــون دغـو شیـــــــبو رانه زړه وړی

دا چـــې بل ته پکې ځاې د ژوندون نشته
د آزاد وطــــــــن راغـــــــــو رانه زړه وړی

که 'منهاجه' څـوک تپوس مې د زړه وکړي
زه به وایــــــم چې هغــــــو رانه زړه وړی

4/6/1400

#یو_پخوانی_شعر

ما کـــه وکتـــلی بـــــت تــــــــه ګنهګار شوم
تا کــه وکــــــــړلې سجـــدې نو مصلحت دی

زه که تیــــر شوم دساقي ترڅنګ مردار یــم
تاکــــــه تشې کــــــړې پیالـــې نو اجازت دی

ما کـــــه وخــــوړه میوه نو غل رهزن شوم
تا کـــه باغ له بیــــخه وچ کــــړلو همت دی

ما کــــه وکتــــل پـــــــــی مخـــی ته زنا ده
تا کـــــه ټوله شپــــه ګــــــډا کړله لــذت دی

ما که وکـــــــــــــړه حق خبره نو باغی شوم
ته کــــه ټـوله ورځ درواغ وایې سیاست دی

ما که ورور کـړو رانزدې ځـان ته کافــر شوم
تا که راوســــتل پــــــــــردی نو رفــاقت دی

په هر دور زه مـــحکوم شوم ته حاکم شوې،
څومــــــــره ښکلی دی زړګیــه دا قسمت دی

خو یو ورځ به "حنفـــــي" حساب تری غواړم
اوس چـــه څـــه کــوې کوه نن دې نوبت دی

۱۳۹۶/۹/۹ نجراب

#د_امن_غوتۍ

د امن غوټۍ بیــــا د ګل کیدو درشل کې ده
نور ستــــړې قافله د رسیدو درشـــل کې ده

خیال چې دعمرونو یې تل دلته دپایښت وو
هغه منفوره ګـــــــوره د وتــو درشل کې ده

غره په توره ګـاره چې دې خیال لیده ملنګه
اوس دا هغه سجـــده د لګیدو درشل کې ده

تا چې به کـــــوله تل د خـړ سنګر لــه غیږې
دا ستا هغه دعـــــا د قبلیدو درشــــل کې ده

رنګ ته ئې دوینو څه په ورین تندي راګوري
یو بوره مورکۍ بیا دخنــدیدو درشل کې ده

هغه زمانه د میـــنې ســـــراســـــــــر سیـرابه
منهاجه ده راتلونکې د راتلو درشل کـــــې ده

#غـــزل

قومونه سره یو کړۍ اوس قـومو ته ضرورت دی
اوس څنګ کې د ملت زپلـــو زړو ته ضرورت دی

منمه ته هم ښه یې زه هم ښــه یم او ټول ښه یو
خو هر فن کې دخپل مسلک سړو ته ضرورت دی

د هــــــــر ډګــــــــر اتلـــــه او د هــــرې غزا میره
راغلی واک دِنوش شه اوس ساتو ته ضرورت دی

اولس زخمی زخمی دی او د هـــــرې بلا سپر دی
همدې اولس نه ځــــان یو اندامو ته ضرورت دی

نظـــــر په اقتصــــاد او تجـــارت او راکړه ورکړه
د دې لـــــــوړو نرخــــــو مهاریدو ته ضرورت دی

ټول جنـــــګ او غــــم زپلي درد زپلي او نهار دي
ملت ګریوان مــو څیرې دی ګنډو ته ضرورت دی

دا څـــــومره چــــې د امـن اوازې دې ګړندۍ دي
په هـــر څنډه کې داســـې ځلیدو ته ضرورت دی

اوږده کلــــــونه ټپ د هــــر جابر مــو د تن پورې
"منهاجه" د زخمــــو بیا رغیــــدو ته ضرورت دی

په راتلو دې زورواکي له مینځه لاړه
دبل واکو خوشحالي له مینځه لاړه

څه سکون دی په فضا کې کړنګا نشته
ډرون شوه بوره څرخکي له مینځه لاړه

ماشومان مو په ارامه سینه خوب کړي
چاپې نشته بمباري له مینځه لاړه

دروازې مو نه ماتیږي په بمونو
نیمه شپه کې تلاشي له مینځه لاړه

څه د وقت فرعونیان لاړل شرمنده شول
چې بنده ته بندګي د مینځه لاړه

جزیرې دقدرت لاړې نیست نابود شوې
کبرجنو زور مستي له مینځه لاړه

ها پلیته ها بی شرمه او منفوره
بیا غربي دیموکراسي له مینځه لاړه

فحشا لاړه له ګړنګه نه ګذار شوه
ای منهاجه حنفي له مینځه لاړله

که ریښتیا زما منې زما ساده جانانه
چاته مه وایه د خپل ځان اندازه جانانه

چاته مه کوه د راز خبرې راز یې ساته
راز دې مه وایه خو راز ورته ساته جانانه

داسې مه وایه یواځې یو. یو دی خبر دی
نور هم شپږ شلې غوږونه دلته شته جانانه

مه ورځه په لار د حاسدانو او بد سترګو
په یوه لاره چې تلې په بل راځه جانانه

ګوره ځاې د ناستې به اکثرو نه پټ ساتې
درسره که وي د شپو څه اراده جانانه

بل سره وروري کور نه بیرون ساته ملګریه
کور دننه ښه پخه کوه پرده جانانه

ډیر دي مطلبي ورونه لیدلي ما دنیا کې
اوس اکثره مطلبي وي یارانه جانانه

راز د کامیابي که غواړې دغه ټکي یاد کړه
پس له ډیرو تجربو ده دا نسخه جانانه

هر چاته هم مه کوه د پند خبرې غم دی
سړی ګوره ځاې یې ګوره بیا کوه جانانه

ستا او د رقیب خبرې یوشان ورته ښکاري
نور دی بس منهاجه غلی ترې رازه جانانه

یو وقت زه د یوچا د زړه دنیا وم خو اوس نه یم
هم زه یې دخیالونو شاهنشاه وم خو اوس نه یم

یـــو وقت وو زه به هم لکــــه بادار وم رحــم دله
دورونو کې زه هم د چا آقــــا وم خو اوس نه یم

یو څاڅکـــــــی په ګلپاڼو لکـــه لمر د ماذیګر چې
زه ښکلی وم د شعر به ښکلا وم خـو اوس نه یم

غرور کې وم د خیـــال دنیا مـــــې سمه وه ودانه
بس ځوان ومه د ښکلو دلرُبا وم خــو اوس نه یم

زه اوس یم رژیدلی او خزان خــزان مې ژوند دی
بهار ومـــه ودان په دې دنیــا وم خـو اوس نه یم

ټپـــي ټپـــي بدن مـــــې د بچـــــو دلاســه ګورئ
هغه چې په سیــالانو کې بالا وم خو اوس نه یم

تش نوم افغـــانستان به مــې زینت وو د همزولو
منهاجه زه سر لوړی له هرچـــاوم خواوس نه یم