Hayotning biz uchun tayyorlab qo‘yilganliklarini bilmaganimiz uchun doim kurashib yashaymiz...
Natijada yana yo'lning boshiga qaytamiz. Olganiniz esa ikki karra ko'proq sinov bo'ladi. 
Biz insonlarga ishonch yetishmaydi har tomonga shubha bilan qarab yashaymiz.

Shunchaki bor budimiz bilan o'zimizni Xudoning o'ziga topshirib yashasak qancha kurashib o'tgan kunlarimizni jannatga aylantira olardik...

Shunday emasmi?

Men baxt qidirib charchadm baxt yonimda yurib meni oziga qaratolmay charchadi...?

?