Махаббат...
Өмірдегі ең қарапайым дүниелерді қалап еді. Шын жүректен сүйіп, бақытына балап, күнде кешқұрым жұмыстан күтіп алып, тәтті тамақ пісіріп, таңертең оның ыстық құшағында оянсам деп еді. Оны құшырлана сүйіп, жұмысына шығарып салса. Айналасындағы жүздеген, мыңдаған адамдардікіндей жай ғана тыныш бақытқа ұмтылып еді. Жаздыңгүні теңізге барып, жағасында шарапты сораптап, қол ұстасқан күйі жұлдызды аспанды тамашаласа. Күзде табан астындағы жапырақтарды шықырлата басып, саябақта серуендесе, жаурағанда ыстық кофемен жылынса. Қыста — бірге шырша сәндеп, жаңа жылды кіммен қарсы аламыз деп дауласса. Ол жай ғана сүйікті болғысы келді. Бұл бақыт қашан бітіп қалар екен деген уайымға берілмей сүйгісі кеп еді...

«Бабочка на апельсиновой дольке»
© Алина Ермолаева, 2020

https://www.instagram.com/p/DB6eQuAt97c/?igsh=MWR2Z2pzMXZtaWJ1eQ==❤️

Кішкентай күнімде әжем көп ертегі айтып беретін. Бір күні менен “бұл дүниедегі ең қорқынышты сөзді білесің бе?” деп сұрады. Мен тоқтамастан талай сөзді айттым. Бірақ таппадым.
“Кеш қалдың” деген сөз, - деді әжем. - Бұл сөзді қашан, қалай айтсаң да көңілсіз, ренішті, кейде тіпті қайғылы нәрсеге қатысты айтылады. Ал кейде расымен мәңгілікке сіңіп кеткенді еске салады...”

Өз-өзіңе келсең, ішіңде ешкім жоқ…

Неліктен дерсіз?
“Өмір деген өзіңді іздеу емес, өмір деген өзіңді өзің жасау”

Барлық нәрсе жақсылықпен аяқталады. Жақсылықпен бітпесе, онда әлі соңына жетпегенің! 💭

Сен айнысаң, кете аласың…Ал мен жоқ! Менің барар жер, басар тауым жоқ. Телефонның нөмірін ауыстырып, басқа қалаға, не мүлде бейтаныс елге көшіп кетуім мүмкін. Атымды ауыстырып, жұмысты тастап, ескі достарды аластап, жаңа ортаға үйренісуім ықтимал. Бүкіл өмірімді жоқ қылып, бәрін қайтадан бастай алам. Мен өте мықтымын. Өткенге байланбай, артыма қарамай, өмір сүруге ықтиярым жетеді.
Бірақ жер бетінде өзімнен, өз жүрегімнен тығылып қалар құпия құжыра жоқ. Сені санамнан өшіріп, ұмыттырар алапат күш те жоқ…

Өмір бар тілегімді әп-сәтте орындамады деп ренжіме. Жасаған күнәң үшін сол сәтте жазаламағанына шүкір де

Есейген адам - уылжып піскен жеміс сияқты.
Мысалы, алмұрт.
Алмұрт мінсіз емес. Бірақ ол басқа болуға тырыспайды. Алмұрт өзін өзгерту, дара болу тренингтеріне қатысып, шабдалы болуға тырыспайды.
Ол өзін бүгін көңіл күйі жоқ банан ретінде көрсетпейді. Су жаңа диеталарға отырып, шиедей болам деп қиналмайды. Бала күнімде ғажап мандариндей болғам деп өтірікті соқпайды.
Ол өзін алмұрт ретінде көреді. Бір жеріне құрт түскен, бір шетінің қабығы қаттылау, бір жағында тәтті бүйірі шығып тұрған күйі қабылдайды.

Есейген адам да солай. Ол мінсіз емес. Ол өз болмысымен күресіп, шаршап, көңілі қалып, осы бітіміне риза боп, қабылдап, өзінде бар қасиетті терең түсініп, сонысын артықшылығына айналдыра білген адам.

Сондықтан әр жағдайда ол өз болмысынан айнымайды. Бұнысы тек тәжірибенің нәтижесі ғана емес, өзінің таңдауы.

Аглая Датешидзе
Аударған Шынар Әбілда

Бақытты адамдар өткен өмірін еске алмайды. Тастап кеткен ғашығының хатын сақтамайды. Ішіп алып түн жарымында қоңырау шалмайды. Бақытты адамдар өткен қателіктерін өткенде қалдырады. Түнімен әлеуметтік желіде отырмайды. Жалғыздықтан құтылу үшін түнімен кино көрмейді. Олар фейк болып, бөтен сурет қойып тастап кеткен ғашығының соңына түспейді. Бақытты жандар өшкен махаббатты өткен шағында көміп кетеді.
#аударма

Кішкентай күнімде әжем маған базардан неше түрлі тәттілер әкеп беретін. Қоян беріп жіберді деуші еді. Қазір өзі сырқаттанып, төсек тартып жатып қалды. Мен оған тәттілер тасимын. “Әже мынаны қоян беріп жіберді” деймін. Қуанып қалады. Әжемді жақсы көремін.