.

**Рад ва ҷавоби аввал ба Абӯ Мусъаб Қаноати мушрики озирӣ.

?️Шайх Абӯ Муҳаммад Маданӣ حفظه الله**

Шайх Абӯ Муҳаммад Маданӣ Ҳафизаҳулллоҳ!

Саволу ҷавоб бо хоҳарони муваҳҳида!!!

Абӯ Суҳайб Назири Озирии мушрики беадаби фаҳшо, пайравонаш, тарафдоронаш бубинед, ки Устоди Шумо чӣ гуна одам ҳаст, мушрик, беадаб, бӯе аз одобу ахлоқ надорад!!

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته
Аҳли Тавҳид мужда барои шумо!
Ҳамагии шуморо Аллоҳ субҳанаҳу ва таъала ҳифз намояд ва баракат иноят бифармояду аз ақида ва фаҳми саҳеҳ шуморо ғофил нагардонад.
Амма баъд:
Бародари муҷтаҳиди мову шумо Абӯ Муавия рисолаеро ҷамъоварӣ намуданд ва таълифаш сохтанд, то аҳли Тавҳид аз ин рисола баҳрае дошта бошанд. Аллоҳ ба бародари азизамон аҷр ва подоши некуро насиб карда бошад.
Рисола, чи тавре ки аз номаш маълум аст, раддия ба аҳли бидъат ва махсусан, ба ҷаҳмиҳои гумроҳгашта аз ақидаи саҳеҳ аст.
Мутолиа намоеду амал бикунед ва нашр бисозеду аҷрро соҳиб бишавед.
Баракаллоҳу фикум.

بسم الله الرحمن الرحيم
Ҳукми озири мушрик аз суханҳои уламо:
«Сухани 4»قال الإمام عبد الرحمن بن أبي حاتم في عقيدة أبيه وأبي زرعة "أصول السنة واعتقاد الدين" ص.2 "ومن زعم أن القرآن مخلوق فهو كافر بالله العظيم كفرًا ينقل من الملة ومن شك في كفره ممن يفهم فهو كافر
Имом Абӯ Абдурраҳмон бин Абӯ Ҳотим (в277ҳ) дар баёни ақидаи падараш ва Абӯ Зуръа (в264ҳ) дар китоби (Асли Сунна ва эътиқоди дин саҳ-2) гуфт:  
"- Ҳар касе даъво намояд, ки "Қуръон" махлуқ аст, пас ӯ кофир шудааст ба Аллоҳи бузург, куфре, ки хориҷ аз миллати ислом мекунад. Ва ҳар касе, ки илм дорад ва мефаҳмад ва дар ҳамин ҳолат ҳам шак намояд дар кофир будани вай, пас худи ӯ (озирӣ)  кофир шудааст.

بسم الله الرحمن الرحيم

Ҳукми озири мушрик аз суханҳои уламо:
«Сухани 3»
قال الإمام أبو حاتم الرازي : " من زعم أنه مخلوق مجعول فهو كافر كفرا ينتقل به عن الملة ومن شك في كفره ممن يفهم ولا يجهل فهو كافر ومن كان جاهلاً علم فإن أذعن بالحق بتكفيره وإلا ألزم الكفر" طبقات الحنابلة  1/286

Абӯ Ҳотими Розӣ رحمه الله  (таваллуд 195ҳ. вафот 277 ҳ. аз салафи солеҳ) фармуд: "-Ҳар касе даъво кунад, ки "Қуръон" махлуқ аст ва ё маҷъул (гузошта шуда асту на Калом аст), пас ӯ кофир аст, куфре, ки аз миллати Ислом берун мекунад. Ва ҳар касе дар кофир будани ҳамин инсон шак намояд ва аз шахсоне бошад, ки мефаҳмад ва ҷоҳил нест, пас ӯ ҳам кофир аст (озирие, ки мефаҳмад ва ҷоҳил нест бидуни иқомаи ҳуҷҷат кофир аст) ва ҳар касе ки такфир накунад, вале ҷоҳил бошад ба ӯ фаҳмонда ва омӯзонида мешавад ва агар баъд аз баён ҳақро эълон кард ва такфир намуд хуб аст ва агар на худаш ба куфр гирифтор мешавад".
(Табақоти Ҳанобила 8/286)

Хулоса, ин ҳукми такфири озириро Абӯ Ҳотими Розӣ رحمه الله ба иҷмоъи ҳамаи салаф нақл мекунанд. Ва озириро ба ду қисм тақсим менамоянд:

а)- озирие, ки илм дорад мефаҳмад, вале баъд аз ин ҳам такфирро инкор менамояд. Инчунин озирӣ кофир аст.

б)- озирие, ки ҷоҳил аст, ӯро сароғоз такфир карда намешавад, балки аввал ӯро фаҳмонида ва ҳуҷҷатро баён карда мешавад. Ва агар баъд аз фаҳмонидан ва иқомаи ҳуҷҷат такфир накард, ӯро такфир карда мешавад.

أبو محمد المدنى حفظه الله