چشمانم را بستم و سعی کردم خواب را به خاطر آورم، اما تنها چیزی که درونم وجود داشت یک سیاهیِ بیدار بود
یک سیاهی بیدار که واژه مرگ را در ذهن تداعی می‌کرد.

و تو می‌توانستی
به چشم هایم نگاه کنی
و گلویم را با چاقویی تیز ببری
و من می‌توانستم
در آخرین نفس
از تو بخاطر خونی شدن دست هایت معذرت خواهی کنم.

او مانند تکه ای از روحم همیشه آنجا بود؛

1:45 Always
And nothing I do goes unseen
So while I feel your stares
Your disapproval
Or your sigh of relief
If I lived by them
I'd never be able to move.

تنها یک تن از میان ما ایستاد
با مشت های گره کرده
آسمان تهی را نگریست
سرش را خم کردو خاموش
کنار دیوار، مرد.

Please, please
Don't leave me be
It's not true
Take me to the roof
Told you not to worry
What do you want from me?
Don't ask questions
Wait a minute
Don't you know I'm no good for you?
Baby, I don't feel so good
And all the good girls go to hell
Bite my tongue, bide my time
What is it about them?
I'm the bad guy.

از بهار تقویم می‌ماند
از من، استخوان هایی ک تورا دوس داشتند.

زندگی کردن نادر ترین اتفاق جهان هستی است، بیشتر مردم فقط وجود دارند، همین.

من از روی تخت خواب
جهان مرگ را
در سفیدی این ملافه ها
و آن کاج های دور
مهمان میکنم.