? بیا که ما سپر انداختیم، اگر جنگ است. #شعرتر #سعدی پ.ن: تکنیک دنده معکوس در دعوا.

نمی‌دانم چند سال است که توییتر ندارم. شمار سالش هم از دستم در رفته است. گمانم شش سال؟ فکر کنم اینجا نوزده سالم است.
و نمی‌دانم آن اسم انگلیسی و ایموجی یونیکورن و عکس عجیب را چرا گذاشتم؟
و نیم‌فاصله و علائم نگارشی هم که...
به‌هر‌حال این دو متن را در کانال یکی از آشنایان سابق و قدیمی دیدم و با خودم گفتم کاش من از جمله آدم‌های متن پاک‌نکن بودم و سِیرم دستم می‌آمد. دست‌نویس، کیوسک زرد، کیوسک اقاقیا، مطوپیا و حالت هم آفتاب‌گردان می‌خواند.
در هر کدام یک خود قبلی را جا گذاشته‌ام و هر بار که اتفاقی جایی چشمم می‌خورد بهشان می‌گویم: «واقعاً؟ یعنی این‌طور موجودی بودم؟»

پ.ن: الان خوش‌حالم که تقریباً هیچ‌کدامتان مرا آن موقع نمی‌شناختید! هاها!

?
دل در کسی مبند که دل‌بستهٔ تو نیست

#شعرتر
#سعدی
پ.ن: و امان از نصیحت‌هایی که بهشون گوش نمی‌دیم.

?
مشتاقِ درد را به مداوا چه احتیاج؟
بیمارِ عشق را به مسیحا چه احتیاج؟

تا کی به ناز رفتن و گفتن که: جان بده؟
جان می‌دهم، بیا، به تقاضا چه احتیاج؟

#شعرتر
#هلالی_جغتایی

?
از خواب بیدار شده بودم و داشتم گریه می‌کردم که: «قلبم گره خورده.»
انگار سرم تیر کشیده باشد یا باز معده‌درد امانم را ببرد، جوری گفتمش که انگار آشنای سالیان من است؛ اما اولین بار بود که در ذهن و بر زبانم آمد و همان موقع بود که فهمیدم خود ناکسش است که پنج روزی‌ست چسبیده بیخ قلبم! یک گره کوفتی که نمی‌گذارد درست نفس بکشم.
و مامان سری تکان داد که یعنی می‌فهمد که چه می‌گویم و می‌داند قلب گره‌خورده عجب مصیبتی‌ست.
دو ساعت بعدتر نشده بود که داشتم به محبوب می‌گفتم: «داری گره‌ش رو باز می‌کنی.» و باز گریه می‌کردم. چشم‌هایش را بست و باز کرد که یعنی از چند روز قبل آگاه است و می‌داند که نشانه‌های قلب‌گره‌خورده چیست و در صدایم شنیده و در چشم‌هایم دیده و اتفاقاً دوایش دست خودش است و تخصص گره‌بازکنی از قلب دخترِ عاشق‌پیشهٔ معلوم‌الحال واژه‌پسند را چندوقتی‌ست که دارد.

#ناگهانی

? من خصومت نکنم گر تو به پیکار آیی #شعرتر #سعدی پ.ن: دنده‌معکوس شماره ۲.

? بیا که ما سپر انداختیم، اگر جنگ است. #شعرتر #سعدی پ.ن: تکنیک دنده معکوس در دعوا.

زمانی خواهد رسید که برای همیشه به قلمروی خیال سفر کنم. تا اون روز، اجازه بده با همین جرعه‌ی ناچیز و بی‌انتها، خوش باشم.