#نامه‌ای‌به‌حبیبم

دلگیـــرم و به شـانه‌های اَمنــت
محتاجم برای یک گریه‌ی عمیـق.

گاهی شخص زحمت میکشد و عبادت میکند تا در قلب خود احساس کند چه انسان خوبی است که اهل عبادت است. یعنی زحمت میکشد اما هنوز این «من» در او هست و حتی پررنگ تر هم شده است؛ اما گاهی از مال دنیا می گذرد تا در مقابل خداوند عرض عبودیت و بندگی کند و نشان دهد که مالک چیزی نیست و این مال و هر چه در اختیار دارد متعلق به خداوند است. این گذشتن از مال یعنی از «خود» گذشتن و به سمت خدا حرکت کردن.
اصل و اساس سلوك إلى الله همین است که انسان در زندگی مدام به دنبال این باشد که از خود بگذرد تا رنگ أنانیّت و خود خواهی در وجودش کمرنگ شـود و رنگ الهی پیدا کند.

• #زن، از سلوک عرفانی تا تمدن اسلام•

پنجره‌ی دلم شکست.

هنگامی که همه از من فاصله گرفتند
و خودم،خودم را گم کرده بودم
شما آمدید و نجاتم دادید... .

•دلبرا
#امام_زمان

من که خوبی هام بدیه،وای بحالِ بدی‌هام.

شب‌تون بخیر؛
عاقبت‌تون‌هم.

دلم رو آروم کردید؛
خدا دلتون و آروم کنه.

محرک های ما؛بت های ما هستند.
و این بت ها از دست رفتنی هستن.

که اینان «بَل أَحیَا عِندَ رَبِّهِم یُرز‌َقُونَ» اند.