لە پاییزدا
من ڕووناکیم لە ڕووباردا بینیوە
لەتاو سەرما
خۆی بە گەڵای هەڵوەریو داپۆشیوە

-شێرکۆ بێکەس

ونگوک در آخرین نامه اش نوشته بود:
غم برای همیشه باقی خواهد ماند.

کوشتمی و شەش خانی ئومێدی لەمن گرتن حەریف
مۆرە ھەڵداوێم و بێهوودە بەھیوای دووشەشم

هێمن

دەمێنێ هەر بمێنێ با بمێنێ
یادی تۆ لە دڵی مندا با بمێنێ

هێمن

شەقام، شەقام
چاوەڕێتم
باوەش، باوەش
تاسەم کردووی
ئاسمان، ئاسمان غەریبی تۆم
بۆ ئەستێرەش باسم کردووی

چ بکەم؟ نە ئەو کەسەم کە کەسم بێ لەلا بە کەس
خۆشم نەگەیمە ئەو کەسە ئەو من بکا بە کەس!

مەحوی

زەوییەک بووم
سخار... سخار
ڕەش و بەدبەخت
وام دانابوو لە دواییدا
یان کونده‌پەپوو بمکڕێ
یان گۆڕستان!
وەلێ ڕۆژێ عەشقی کیژۆڵەیەک هات و
ڕەشی کردەوە بە سپی و
کچیش خۆی کرد بە ڕێژنە و
گوڵی باران!

شێرکۆ بێکەس
ئێستا کچێک نیشتمانمە

درێغا عومری شیرینم چ زوو هات و چ زوو ڕۆیی...

وەفایی

ھۆشم كە ھەبێ خەفەت دڵم دەردێنێ
سەرخۆش كە دەبم، ھۆش لە سەرم نامێنێ
كاتێ كە نە زۆر مەست و نە زۆر ھۆشیارم
گیانم بە فیدای ئەو دەمە؛ دنیا دێنێ

هەژار 
چوارینەکانی خەیام