پیش‌تر جنس احساساتم قابل تشخیص بود. غم، ناامیدی، ترس، دلتنگی. هرچه بود، می‌دانستم که چیست و از چه. حالا ولی ترکیبی از آنهاست. نمی‌دانم چه مخلوطی‌ست و از کدام خاطره یا اتفاق!

آدما از یه جایی به بعد واسه هم تکراری می‌شن، اگه از اون به بعد هم بتونن از تکرار هم لذت ببرن، اونجاس که معلوم میشه آدم درستی رو انتخاب کردن.

1:23

میخواستم بگم میشه یکی منو ساعت 5 بیدار کنه دیدم ساعت 4 عه....

این مغزِ من یه دیقه آروم نمیگیره...
بابا انقدر فکر نکنننن....
انقدر روانتو به فنا نده....

آخر از دست خودم خودکشی میکنم

فوت فتیش