پس از ملال، محال است خرمی نرسد
همیشه از عقب ابر، آفتاب می شود.

چای مینوشم که با غفلت فراموشت کنم .
چای مینوشم ولی از اشک، فنجان پر شدست.

شور بی‌کران می‌تواند در یک دقیقه جا بگیرد.
مثل ازدحام جمعیتی در فضایی کوچک.

یه جایی از کتاب سمفونی مردگان نوشته شده
"هرچه پول درآورد کتاب خرید ، پدر پرسید :« دنبال چه می‌گردی ؟»
آیدین گفت :« دنبال خودم .»"
خواستم بگم منم همینطور آیدین .

ولی همه این دردارو تو دادی بهم-