میدونی جیسونگ، همه میگفتن اگر اولین برف سال رو با کسی بگذرونی که عاشقشی، دیگه تا ابد برای هم می‌مونید؛ ولی تو تصمیم گرفتی تو اولین روزی که برف اومد ترکم کنی.

ای کاش همونطور که تمام حرفات رو جوری ازم پس گرفتی که انگار هیچوقت وجود نداشتن، تمام اشک‌هایی که بخاطرت ریختم و همه‌ی سیگار‌هایی که بخاطرت روشن کردم و هر چیزی که تاحالا درموردت نوشتم روهم پس بگیری.

هربار که سیگارتو روشن کردی، با تمام وجودم آرزو کردم که کاش اون سیگارِ بین لب‌هات بودم مینهو.

در آخر وقتی خورشید غروب میکنه و تاریکیِ شب همه‌جا رو بغل میکنه، تنها چیزی‌ که بهش فکر میکنم تویی جیسونگ.

من هزاران بار تصمیم گرفتم به گذشته برگردم؛ ولی هربار یادم میوفتاد تو حتی اون‌جا هم منتظرم نیستی.

حتی لایق یه خداحافظی خشک و خالیم نبودم؟..

یعنی انقدر برات سخت بود فقط یه ذره از چیزی که بهت داده بودمو متقابلاً بهم بدی؟

کاش هنوزم همه‌چیز مثل قبل بود؛ مثل وقتایی که تا دلم برات تنگ می‌شد بهت می‌گفتمش و بعدش ساعت‌ها باهام وقت می‌گذروندی تا دیگه حسش نکنم.
اما همه‌چیز اونقدر عوض شده که وقتی دلم برات تنگ میشه باید جلوی خودمو بگیرم تا نگمش و به‌جاش اشکایِ از سر دلتنگیمو بین خاطراتی که برام باقی گذاشتی، عکسایی که ازت توی گالری گوشیم هنوز وجود دارن و حرفایی که بهم زدیو منم هزاران بار از اول مرورشون کردم، پیدا کنم

I LOVED YOU and I still do
Just wanted passion from you, just wanted what I gave you
I waited and WAITED...

زیادی امیدوار بودم که “تو” ناامیدم نکنی.