می‌تونستم تا آخرِ عمر از عالم و آدم شکایت کنم.
می‌تونستم صبح تا شب سرنوشتم رو لعنت کنم و بد و بی‌راه بگم که چرا نخواست، نشد و نموند. اما ترجیح دادم به این فکر کنم که تقدیر، چقدر مهربون بود که فرصت دیدنش رو بهم داد. شاید اگه نمی‌دیدمش، هیچ‌وقت نمی‌فهمیدم از زندگیم چی می‌خوام.
دوست داشتن، اتفاقیه که یه بار میفته. یه روز یه نفر به زندگیت میاد که مثل هیچکس نیست. اون روز برای بوسیدنش،
فقط باید خوش‌شانس باشی.
-پویا جمشیدی

از ارتفاع می‌ترسم،
افتاده‌ام از بلندی.
از آتش می‌ترسم،
سوخته‌ام به کرات.
از جدایی می‌ترسم،
رنجیده‌ام چه بسیار.
از مرگ نمی‌هراسم؛
نمرده‌ام هرگز،
حتی یک بار.
-عباس کیارستمی

تو تنها می‌توانی آخرین درمان من باشی
و بی‌شک دیگران بیهوده می‌جویند تسکینم
-محمدعلی بهمنی

آدم بدون عشق نمی‌تواند زندگانی کند.
این را من می‌دانم. این را نه از کسی شنیده‌ام و نه در جایی دیده‌ام تا به یادم مانده باشد؛ این را از وجود خودم، با وجود خودم، از عمری که تباه کرده‌ام فهمیده‌ام.
نه؛ آدم بدون عشق نمی‌تواند زندگانی کند!
-محمود دولت آبادی

بری من میمونم با یه عالمه شعر،
که نوشتم واسه کسی که نموند...

گاهی برای گریه کردن بس که تنهایی
جایی برایت بهتر از آغوش دشمن نیست
-حسین زحمتکش

زمان کمکى به فراموش کردن نمى‌کند، اما کمک مى‌کند عادت کنیم؛ درست مثل چشمانى که به تاریکى عادت مى‌کنند!
?کمی قبل از خوشبختی

هيچکس سرش آنقدر شلوغ نيست که زمان از دستش در برود و تو را از ياد ببرد. همه چيز برمی‌گردد به اولويت‌های ذهن آن آدم؛
اگر کسی به هر دليلی تو را از یاد بُرد، فقط يک دليل دارد: تو جزء اولويت‌هايش نيستی.
-پائولو کوئلیو

خوش به حالت ماه من هر چند دیگر نیستی
یادت اما تا ابد در شعر هایم زنده است
-محمدحسین ارکان