دوستان هیچی نگفتن همیشه حرمت هارو حفظ نمیکنه، یسری هارو‌ باید کیر کرد.

دیگه اینجا چیزی نمینویسم. کسی میخواد حرفام رو بشنوه باید بیاد جلو خونمون.

‏دیگه حوصله ارتباط با ادم های کوچیکتر از خودم و رفتارهای بچگونه شونو ندارم، شاید بگین گه‌نخور تو خودت سنی نداری، باید بگم به تو ربطی نداره.

دوستان اگه پولی چیزی خواستید به خودم بگید، بهتون میگم چطوری با نداری کنار بیاید.

‏اگه از زود تاریک شدن هوا ناراحتید میتونید برید زیر پتو فلش لایت گوشیتونو روشن کنید و زار زار گریه کنید.

‏رها کردن اینطوریه که یهو به خودت میای میبینی آسمون آبی تره، آدما مهربونن، قهوه‌ت خوشمزه‌اس، پرنده ها برات میخونن و دنیا میگه بیا همه چیزای خوب مال تو. رها کنین بچه ها. جدی رها کنین.

‏معمولا پسرا فک میکنن خیلی هورنین تا اینکه با یه دختر هورنی وارد رابطه میشن.

‏ببخشید این دوره‌ی "عب نداره، شد تجربه" کی تموم میشه؟

در "خیلی یه جوری ام یه حس عجیبی دارم که نمیدونم الان دقیقا چیکار باید بکنم و اصلا چی پیش میاد و اصلا ولش کن کیرم تو همه چی" ترین حالت ممکنم.