Ҳайҳот! Очилиб улгурмай гул сўлса!
Кошки очилиб, тамом сурурга тўлса.
Кўнглида умиди кўп эди шўрликнинг,
Не фойда; умид кўп-у умр оз бўлса,

Чаён ўч олай деб ниш санчмайди-ку,
Туғма табиати тақозоси бу.

Қуш дон тама этади тузоқда,
Гўшт тама этиб, бўри қўли банд.

Йўл юрсанг агар, йўлдан иборат олам,
Чоҳ кўргуси ҳар қадамда қўрқоқ одам.

Саъдий Шерозий

Киши жондан умид узгани замон, кўнглида барини этади баён.

Саъдий Шерозий

Қулоқ сол эй оқил ҳунарманд киши,
Айбжўйлик эмас ҳунарманд иши.
Тўн ўзи ҳо кимҳоб, ҳо шоҳи бўлур,
Астар ости оддий пахтага тўлур.

Шоҳисин кўрмасанг таъна бошлама,
Тўним астарини очиб ташлама.
Ақлинг ғолиб айла, жаҳолатинг ют,
Карам бирла тўним пахтасин бекит.

Фазлим ғуруридан эмас бу йўлим,
Карам истаб чўзиб турибман қўлим.
Маъқул тушса агар мингтадан бир байт,
Мард бўлиб таънаю маломатдан қайт.

Садий Шерозий

Чиқиб кетмиш кимнинг қўлидан жилов,
Кор қилмас секинроқ юр, деган ундов.

Саъдий Шерозий