«شادی، عدم غم نیست؛ شادی، کنار آمدن با غم است. شادی، زیستن مُسالمت آمیز با غم است.»

بنده خدا
تو با این کارات که همه میان بهم میگن فلانی چرا اینجوری میکنه؟
داری خودتو خراب میکنی نکن

بهانه هاي بامزه!

تو آدم عشق نیستی، تو آدم عشق و حالی،…

در سرم جنگ‌های بسیاری‌ست و تنها کشته‌اش منم :)

تبدیل نشید به آدمی که از خودش و علایقش
و اعتقاداتش میگذره تا یه سری آدم‌ها کنارش
بمونن، آدم‌ها میرن و میان ولی میرسی به جایی که میری جلو آینه و خودت رو کلا نمیشناسی.

Sizi kusurlarinizla kabul edeni sevin♥️?

وقتش که بشه،
آدمش که برسه،
چایی دم می‌کشه،
چشمات براق تره،
دلت آروم و خیالت راحت می‌شه،
لاکت خوشرنگ‌تره، موهات خوش‌فرم‌تره خندت عمیق‌تره، ماکارونی خوشمزه‌تره، ابرا پشمکی‌ترن...
فقط باید وقتش برسه ✨?

به نظرم دوست داشتن واقعي این مدلیه که طرف دنبال این میگرده که چي خوشحالت میکنه، چی خنده به لبت میاره، چیا ناراحتت میکنن، چیا عصبیت میکن ، میگرده دنبال تمام جزئیات هرچند کوچیک راجب تو تا مواظب باشه ناخواسته دلتو نشکنه، عصبانیت نکنه، و سعي میکنه یه وقتا با چیزایي که خوشحالت میکنن سورپرایزت کنه، چشماش جز تو کسیو نمیبینه و اولویتش حال خوب توعه، خوشبختي یعني همچین آدمي رو تو زندگیت داشته باشي

من خیلی جاها نیاز داشتم یکی بگه:
کمک نمیخوای؟ هیچکس نبود، خودم درستش کردم
خیلی جاها نیاز داشتم یکی بگه میخوای حرف بزنیم؟
هیچکس نبود، گریه شد حرفام .
خیلی جاها نیاز داشتم یکی بگه بریم یه چرخی بزنیم؟ هیچکس نبود با خودم چرخیدم
خیلی نیاز داشتم یکی بگه فدا سرت شده دیگه هیچکس نبود، خودخوری کردم
خیلی جاها نیاز داشتم یکی دلسوزانه راه نشونم بده بازم هیچکس نبود، اشتباه کردم زمین خوردم.
من خیلی جاها به خیلی چیزا نیاز داشتم و نبود و خودم بودم، من همیشه یاد گرفتم اگر هیچکسو نداشتم خودم برای خودم باشم…:)❤️‍?