عجب کسکش حرومزاده‌ای هستی تو. ممکنه هر لحظه در جواب سیاه‌بازی‌هات حرف‌های ساده‌ای بزنم که حتی از پس جواب دادن به اون‌ها هم برنیای. کودن دوزاری.

ازم نخواه که توضیح بدم، نگاه کن از تو چشمی در.

شاید عروسکت زنده شه ولی تو نه.

چیزهایی که گفتم عین حقیقت بودن و آرزو میکردم که اینطور نبود. این حقیقت قلبم رو تکه‌پاره کرده‌.

بعید میدونم دیگه اشک‌هام بند بیان.

خوابم میاد. اینکه باید بافت ماهیچه و عصبی رو بخونم هم به خواب‌آلودگی‌م اضافه میکنه. از بافت‌شناسی خوشم میاد. می‌تونم ساعت‌ها با کلمات تخصصی بافت اپی‌تلیوم کیف کنم. خیلی سیرم چون امشب خیلی غذا خوردم. شب خوبی بود و شب بدتری. خوابم برد و طبق معمول با تپش قلب از خواب پریدم. غضروف و استخوان رو خوندم و با خودم فکر میکنم چقدر جالبه که زندگی فقط همین باشه. نمی‌خوام در رابطه‌ با انسان‌ها چیزی رو احساس کنم. می‌خوام توی احساسم به مسائل انتزاعی غرق شم. فقط تصور من برای وجود داشتن چیزی کافیه؟ من عاشق اون هستم و عاشقش می‌مونم.

هی خدا رو جاج میکردم و رپ.

لام رو شکستم و نیم نمره از پایان ترم آزمایشگاه بافتم کم شد. با استاد تمدن صحبت کردیم و تا اینجا بهترین استادراهنماییه که می‌تونم داشته باشم. باید بخوابم و بعد برم الف که آناتومی بخونم. زندگی جالبه.