далада ақ қар жапалақтап тұр.
отқан көлігімнің әні, ақ қарға қосылып терезеге қарасаң сырттағы көрініс киноның саундтрегі секілденіп тұр.
осындай кезде діттеген жеріме аз минутта барып қалатыным өкініштілеу.
ақ қар тоқтамай жауып тұра берсе, ал мен көліктен сыртқа сығалап жолды жалғастырып, ойларыммен арпалысып кете берсем
алысқа…
алысқа…
алысқа.

осындай достарым бар шүкір🥰

деп шүкірлікті дұрыс емес жерде пайдаланатын болсаң

кухнямда таракандар жүр екен, олар да аш ау, соларды жұмсажжеринба магазинге, бірге жейміз ғо полюбому

сосын түнгі бірде неге қарным ашады осы, сосын кухняға кіріп бірдеме жей қояйыншы десең неге ештеңе жоқ боп шығады осы, бірдеме алып келейін онда деп ойласаң басың неге су боп тұрады осы, басым су ғо қоя берш деп ойлайын десең неге қарның “тойдырмасаң ұйықтамаймыз” деп тұрып алады осы? ааааа?

үйімнің жоғарғы қабатында пианино тартатын ұл немесе қыз, әйел кісі немесе ер адам тұрады.
әркезде әсерлі музыка ойнайды. әркезде әдемі. және жоғарғы деңгейде. пианино тартуда жаңашыл (новичок) емес екені білінеді. мен үйде анда-санда ғана болатын уақытымда оның пианино тартатын уақытына немесе шабыты ашылған сәтіне дәл келіп қалатыныма қуанамын.
дәл қазір оның әуезді әнін естіп киім-қолашымды жинап жатырмын.
сол пианино үні ғана бұл үйден көшетініме кішкене қынжылтып тұрғаны…

все болезни от нервов,
все нервы - от мыслей.
все мысли - от того, что вам не все равно, а вот это зря!

Жүрек таза, ниет түзу болса, сен ешкімді жоғалтпайсың, олар сені жоғалтады.

никто
абсолютно никто:

“нурикамал” фильмының рекламасын телевизордан көрген сіңілім:
- әпше “нурик мал” дейтін кино шығып жатыр екен.

еш өсексіз, ғайбатсыз, көре және көрсете алмайтын арзан сөздер мен сезімдерсіз өтетін, әр кездесу үстінде өзіңді-өмірді жақсы қырынан тануға мүмкіндік беретін жандармен дос бола алғаным үшін өзімді жақсы көремін.
или олар мені.