سلام به همه دوستان این پیام مربوط به شروع کمپین یکماهه پیاده روی برای اعضای این کاناله. موقتا این پیام رو برای یکماه پین میکنم تمام کسانی که دوست دارن در این کمپین شرکت کنن یه کامنت بگذارن، بعد هرشب بیان ادیت کنن مقدار پیاده روی همون روز رو بنویسن تا پایان…

هرشهری میرم حداقل دوتا چیز منحصر بفرد دارن
لوستر چراغهای خیابان
طرح درپوش فاضلاب

حالا اینا رو گفتم یه چیز جالب دیگه هم بگم:
وقتی ماشین زباله میاد، هرررسری کارگرهایی که پشت ماشین دارن میدوئن برای جمع کردن پلاستیکها افراد جدیدی هستن. اکثرا جوان، و خیلی وقتها خارجی.
اینها همههه دانشجو هستن!
دانشجوهای پزشکی و حقوق و روانشناسی و فلان!
به عنوان کمک هزینه تحصیلی کار میکنن و حقوق خوبی میگیرن، گاهی فقط یکروز کار میکنن و فقط حقوق همون روز رو میگیرن گاهی بیشتر.
این کار اصلأ و ابدا اشکال نداره، برعکس، به نظر من استخدام افراد با عنوان و برچسب کارگر شهرداری و زباله جمع‌کن اصلأ کار خوبی نیست!
هیچ آدمی نباید شغل ابدی و دائمیش تمیز کردن زیر پای ما باشه! اما یک جوان هرکار سالمی رو تجربه کنه کاملا به نفعشه! (البته راننده ها و ناظرها دائمی هستند)

اونایی که سریال اوشین نگاه میکنید، اونو یبار دیگه بخونید بد نیست:)

https://t.me/Bahrami_Zeinab/4474

Telegram

زینب بهرامی در ژاپن

حالا چرا فرزند دوم بودن مهمه. ژاپنیها فرهنگ خیلی خیلی قدیمی و جاافتاده و مهمی برای ترتیب پسران در خانواده دارن. البته نسلهای جدید تلاش میکنن این قید و بندهای سنتی رو کمرنگ کنند. پسر اول خانواده مهمترین عضو خانواده اس. حتماً باید شغل پدر و بیزینس خانوادگی…

یکی از تاثیرگذارترین درسهایی که تو دانشگاه خوندم، درس اپیدمیولوژی اجتماعی بود.
تأثیر گذارترین بخش برای من، اون قسمتی بود که استاد گفت اگر یک معضل سلامت خاص در یک کشور وجود و شیوع داره و شما پیداش کردین، تمام حواستون رو جمع کنید که به دام
Victim blaming
(سرزنش کردن قربانی)
نیفتین! مشکلات شایع سلامت در یک جامعه، فقط بخش کوچکیش تقصیر خود مردمه! بخش بزرگیش از کنترلشون خارجه!

یادمه تا مدتها بعد از اون روز ذهنم درگیر بود. اینکه چقدر خودم ناخودآگاه دچارش شدم.

آره مردم ایران درمقایسه با مردم ژاپن بسیار بسیار راحت طلب و کم‌کار و تنبلن!
این توهین نیست واقعیته! شامل خود من هم میشه!

اصلا همین ورزش مدارس ژاپن، گوشت و پوست و استخوانهای بچه ها رو زیر فشار و کار طاقت فرسا تو سرما بدون بخاری و زیر آفتاب سوزان تابستون خورد میکنن! محاله خیلی از پدر و مادر ایرانی اجازه بدن بچه‌شون انقدر سختی بکشه!!

حرف من اصلا چیز دیگه ای بود!
حرف من این بود از مدال نیاوردن و قهرمان نشدن بچه هامون در المپیک، نباید عصبانی و ناراحت بشیم! نباید سرزنششون کنیم! اصلا رسیدن به اون حد خودش قهرمانیه!

بچه هایی که رفتن المپیک حتماً و صددرصد به اندازه ژاپنیها سخت کوش هستن و پشتکار داشتن! اما چرا خیلیهاشون به نتیجه مطلوب نرسیدن؟
حلقه مفقوده، امکاناته! مدیریت وهدایت امکانات باعث میشه بچه های باعرضه و تلاشگر، مثل همینا که رفتن المپیک یا مسابقات جهانی، صددرصد به مدال برسن!

بنگلادش نماد توسعه نامتوازنه! یکی از بیشترین و بهترین مهندسهای آی تی و مخابرات و هوش مصنوعی خارج از وطن، بعد از هند مال بنگلادشن!!

بعد کشورشون مثال ثابت فقر و فلاکت و عقب ماندگی گسترده و مرگ و میرکودکان و محیط زیست افتضاح و آب سمی و یکی از بزرگترین حلبی آبادهای جهانه!