دوستان
همه خرماهایی که اینجا میاد با کیفیتن. من خوشمزه ترین خرمایی که اینجا خوردم مال تونس و عربستان بودن، خیلی خیلی عالی بودن.
عمده واردات خرما در ژاپن، مثل پسته و انار در اختیار انحصاری آمریکای جهان خواره:)
مدیر برنامه مون اون هفته که جنوب بودیم، رفت از فروشگاه کاسکو خرمای آمریکایی خرید.
بدون اغراق هر خرما هفت تا ده سانتی متر بود!
عین خودشون دراز و غول پیکر:)
و البته بسیار خوشمزه، شیره نداشت البته.

جالب بود که همین مدیر آمریکایی میگفت ژاپنیها چون فکر میکنن شیره خرما، شهد شکره که کارخونه ها به خرما اضافه کردن، خرمای شهد دار نمیخورن:)
البته خرمای شهددار کالری و قند بالاتری هم داره.

راستی یه نفر هم این دوتا کارتن چای رو آورده بود سوغاتی.
هرکسی چای میاره من کلی شاد میشم چون همه‌ش فقط مال منه، بقیه قهوه خورن?
خداییش هم بسته بندیش خیلی قشنگ بود هم کیفیت و عطر چایش عالی بود

حالا اینا رو گفتم یه چیز جالب دیگه هم بگم:
وقتی ماشین زباله میاد، هرررسری کارگرهایی که پشت ماشین دارن میدوئن برای جمع کردن پلاستیکها افراد جدیدی هستن. اکثرا جوان، و خیلی وقتها خارجی.
اینها همههه دانشجو هستن!
دانشجوهای پزشکی و حقوق و روانشناسی و فلان!
به عنوان کمک هزینه تحصیلی کار میکنن و حقوق خوبی میگیرن، گاهی فقط یکروز کار میکنن و فقط حقوق همون روز رو میگیرن گاهی بیشتر.
این کار اصلأ و ابدا اشکال نداره، برعکس، به نظر من استخدام افراد با عنوان و برچسب کارگر شهرداری و زباله جمع‌کن اصلأ کار خوبی نیست!
هیچ آدمی نباید شغل ابدی و دائمیش تمیز کردن زیر پای ما باشه! اما یک جوان هرکار سالمی رو تجربه کنه کاملا به نفعشه! (البته راننده ها و ناظرها دائمی هستند)

اونایی که سریال اوشین نگاه میکنید، اونو یبار دیگه بخونید بد نیست:)

https://t.me/Bahrami_Zeinab/4474

Telegram

زینب بهرامی در ژاپن

حالا چرا فرزند دوم بودن مهمه. ژاپنیها فرهنگ خیلی خیلی قدیمی و جاافتاده و مهمی برای ترتیب پسران در خانواده دارن. البته نسلهای جدید تلاش میکنن این قید و بندهای سنتی رو کمرنگ کنند. پسر اول خانواده مهمترین عضو خانواده اس. حتماً باید شغل پدر و بیزینس خانوادگی…

یکی از تاثیرگذارترین درسهایی که تو دانشگاه خوندم، درس اپیدمیولوژی اجتماعی بود.
تأثیر گذارترین بخش برای من، اون قسمتی بود که استاد گفت اگر یک معضل سلامت خاص در یک کشور وجود و شیوع داره و شما پیداش کردین، تمام حواستون رو جمع کنید که به دام
Victim blaming
(سرزنش کردن قربانی)
نیفتین! مشکلات شایع سلامت در یک جامعه، فقط بخش کوچکیش تقصیر خود مردمه! بخش بزرگیش از کنترلشون خارجه!

یادمه تا مدتها بعد از اون روز ذهنم درگیر بود. اینکه چقدر خودم ناخودآگاه دچارش شدم.

آره مردم ایران درمقایسه با مردم ژاپن بسیار بسیار راحت طلب و کم‌کار و تنبلن!
این توهین نیست واقعیته! شامل خود من هم میشه!

اصلا همین ورزش مدارس ژاپن، گوشت و پوست و استخوانهای بچه ها رو زیر فشار و کار طاقت فرسا تو سرما بدون بخاری و زیر آفتاب سوزان تابستون خورد میکنن! محاله خیلی از پدر و مادر ایرانی اجازه بدن بچه‌شون انقدر سختی بکشه!!

حرف من اصلا چیز دیگه ای بود!
حرف من این بود از مدال نیاوردن و قهرمان نشدن بچه هامون در المپیک، نباید عصبانی و ناراحت بشیم! نباید سرزنششون کنیم! اصلا رسیدن به اون حد خودش قهرمانیه!

بچه هایی که رفتن المپیک حتماً و صددرصد به اندازه ژاپنیها سخت کوش هستن و پشتکار داشتن! اما چرا خیلیهاشون به نتیجه مطلوب نرسیدن؟
حلقه مفقوده، امکاناته! مدیریت وهدایت امکانات باعث میشه بچه های باعرضه و تلاشگر، مثل همینا که رفتن المپیک یا مسابقات جهانی، صددرصد به مدال برسن!

بنگلادش نماد توسعه نامتوازنه! یکی از بیشترین و بهترین مهندسهای آی تی و مخابرات و هوش مصنوعی خارج از وطن، بعد از هند مال بنگلادشن!!

بعد کشورشون مثال ثابت فقر و فلاکت و عقب ماندگی گسترده و مرگ و میرکودکان و محیط زیست افتضاح و آب سمی و یکی از بزرگترین حلبی آبادهای جهانه!

هتلی که هستم، یکی از هتلهای زنجیره ای تو کل ژاپنه، بنام آپا.
روی تمام وسایلاش زده حامی تیم ملی فوتبال ژاپن.

نماد تیم ملی فوتبال ژاپن چیه؟
کلاغ سه پا:)
این کلاغ از افسانه های دینی خیلی خیلی قدیمی ژاپن و شرق آسیا اومده که خورشید رو نگه میداره.

جالبه که توی کتاب اوستا هم به یک الاغ سه پا اشاره شده: «آن خرِ سه پا را میستاییم که در دریای فراخکرد ایستاده است»

فک کنم تو دوران باستان کلا موجودات سه پا براشون خیلی مقدس بوده و فکر میکردن خدا براشون پیغامی فرستاده.

خداییش روسری های فیک ایران تو کیفیت بسیار بهتر از جنس اصلن!
یکی از دوستان ژاپنیم همسرش سالگرد ازدواج بهش یه روسری لویی وتان داد، رو شونه هاشون میندازن، جنس و طرحش تو ایران بود عمرا کسی نگاش نمیکرد!! همه میگفتن دستمال آشپزخونه اس!

البته روسریهای پنبه ای هرمس خیلی خوبن ولی خب از دونه ای هزاردلار شروع میشن!!!

اما فقط تو قضیه روسری اینطوریه، کیف و کفش تقلبی تو ایران واااقعا تقلبیه:))

من دیگه روسریهای طرح برند که از ایران اوردم نمیپوشم،چون حس بدی داره?

دیروز مجبور شدم بپوشم! آقا هرکی رسید گفت بابا پولدار! عجب روسری داری!

نزدیک ظهردیدم مدیربرنامه داره غش غش میخنده، میگه زینب، یکی از گروه ها درمورد کمبود مدرسه و فضای آموزشی توکامبوج دارن مطلب مینویسن، نوشتن باید از پولدارهای جهان خواست که کمک کنن، کسانی مثل «زینب» که کشورشون نفت داره و لویی وتان میپوشن??‍♀️

عصر هم رفتم وسط شهر، کنارایستگاه منتظر دوستم بودم،دیدم یه آقای قدبلند خوشگل و خوشتیپ? که بعداً گفت دورگه آلمانی ژاپنیه، اومد سلام کرد! بعد بلافاصله گفت من خیلی روسریتون رو دوست دارم!
گفتم بله؟!
گفت من نماینده فروشگاه های زنجیره ای خرید و فروش برندهای دست دومم، اگر روسریتون رو به ما بفروشین همین جا بهتون پول نقد پرداخت میشه!??‍♀️

روم نشد بگم تقلبیه، گفتم ببخشید من اینجا مسافرم،از کیوتو اومدم، اینو بفروشم با چی برگردم?
گفت کارتم رو بدم هرموقع دوباره اومدین فوکوئوکا بیاین ازتون میخرم??‍♀️

من غلط بکنم دوباره بیام?
قطره قطره اینجا آبرو اعتبارجمع کردم، بزنن اینترنت ببین کد نداره، تقلبیه، یدور از اول ایرانو تو شورای امنیت تحریم میکنن???

منکه حتی در خسته ترین حالت سلفی یادم نمیره:)))