میگه خدا واسه چی دوتا گوش داد؟ که یه گوش در باشه یه گوشم دروازه.

میدونی چیه هممون قضاوت میکنیم. منظورمم قضاوت کسشر اینستاگرامی نیست. هممون بر اساس طرز کارکرد ذهنمون و دیدی که به زندگی داریم قضاوت میکنیم. اینجا چی کمک کنندس؟ اینکه بفهمی قضاوت یعنی چی. اینکه بفهمی هر کی یه چیز بت گفت صرفا از دید و معیارایی که خودش داره‌اس. دلیل بر درستی و غلط بودن نیست شاید تو دنیای اون فرق کنه. چون هر کسی به کلمات یه معنی میده. واسه همین وقتی یکی بم یه چی میگه سریع ازش میپرسم منظورت مثلا از این کلمه چیه. توضیح بده بم. این کسشرارو تفت دادم که به چی برسم؟ اینکه از شکست و ریدن نترس. تو کار و زندگی که افتادی باید گوش و چشمتو ببندی و تمرکزی که گذاشته بودی واسه شنیدن تشویق یا تمسخر(قضاوت) دیگران بذاری رو کارت. اینطوری دیگه دنبال نتیجه نیستی همینطوری پیش میری ببینی روزگار برات چی رقم زده. ریدی؟ فدا سرت. همه ریدن و همه از ریدن میترسن. تو اگه تمام تلاشتم واسه یه گوهی شدن بکنی و تشویق والدینت رو هم بدست بیاری تهش به پوچی میرسی یا تو اوج خدافظی میکنی. چرا؟ چون از ریدن میترسی و نمیدونی که در آخر هممون یه گوهیم و واسه تشویق و قضاوت بقیه مردم که هیچ گوهی نیستن زندگیتو پیش بردیو در آخر هیچی نفهمیدی.

چون طرز یا نوع کار کردن یک فرد مورد تاییدتون نیست، به این معنا نیست که کار نکرده و زحمتشو نکشیده.

چون طرز بیان و نشون دادن عشق و علاقه ی یک فرد براتون جذابیتی نداره دلیل بر این نیست که اون فرد شمارو به اندازه ی کافی دوست نداره.

"وقتی انسان آموخت که چگونه با رنج هایش تنها بماند و چگونه بر اشتیاقش به گریختن چیره شود، آن وقت چیز زیادی نمانده که یاد نگرفته باشد."

آلبر کامو

Brokeback Mountain (2005)

کسایی که تو چنل پرایوتم بودن یادشونه وقتی که منم یه همچین چیزی گفتم...

– The Fruit of My Woman, Han Kang (translated by Deborah Smith)

"خیال خام پلنگ من به سوی ماه پریدن بود
و ماه را ز بلندایش به روی خاک کشیدن بود

پلنگ من دل مغرورم پرید و پنجه به خالی زد
که عشق، ماه بلند من ورای دست رسیدن بود

من و تو آن دو خطیم آری موازیان به ناچاری
که هر دو باورمان زاغاز به یکدگر نرسیدن بود"

حسین منزوی