САФАР

Шамол умрим билан ўйнайди пойга,
Замин чинор бўлиб чанг солди ойга.
Қандай бориш мумкин, юрагим, айтгил,
Кўнгил деган жойга?!

Онам баҳорларин сочқилаб сойга,
Отам қадди борар айланиб ёйга...
Етиб келмадимми, етиб келдимми
Инсон деган жойга?!

Қанча "урҳо"ларим эврилди "вой"га,
Дунё тушиб олди дил деган ройга,
Қумдай гуноҳларим харсангдай ботди
Виждон деган жойга.

Гарчи қорганим йўқ руҳимни лойга,
Турмуш ташвишлари кўланка ёйган
Тангу тор сўқмоқдан борарман йиғлаб
Шоир деган жойга.

Юрак эврилдию мажнунсаройга,
Соҳиб бўлиб чиқди озод ҳумойга,
Қоним лола бўлиб кўрк берар кўклам
Ватан деган жойга.

Ўзимни топширсам буткул Худойга,
Руҳим учар миниб қўшқанот тойга...
Бу заҳмат, бу лаззат олиб бормасми
Аллоҳ деган жойга?!
Ҳақ деган жойга?!

Мансур Жумаев

Инна лиллаҳи ва инна илайҳи рожиъун!

Алам

Ёзсам тугамаса сўзларим буткул,
Сарғайса япроқлар, тўкмаса кузлар.
Узсам такрор униб чиқаверса гул,
Суғурсам – даф бўлса кўксимдан ҳислар!

Севмаса олмаса тутишганда гул,
Кўнгил хушлаш учун сузмаса кўзлар.
Севмаса умидлар бермаса, буткул,
Севмаса севдим деб айтмаса қизлар.

Адашган бўлсайдим мен ҳам сен каби – 
Тушунсам: ишқ эмас, бўлсайди ҳавас.
Ўтсанг, титрамаса дирдираб лабим, 
Ўтсам, эзилмасам аламдан бесас.

Кулсам, суҳбат қурсам – дўстим, қардошим,
Яшасам беркинмай кўздан кунлари.
Оғриқлардан қизиб кетмаса бошим,
Ухласам, тинчгина ётсам тунлари.

Ётсам, ётаверсам, ётсам ўликдай,
Турсам атроф бўлса бир гала бежон.
Тирик тан изласам қайс бўлгуликдай,
Топсам – қолган бўлсанг фақат сен омон.

Борсам, тилим ютсам, беун тикилсам,
Изиллаб йиғласанг сен ҳам бесадо.
Секин елкамга бош қўйсанг, йиқилсам,
Ўлсам, ёлғиз қолсанг – сен ва бўш дунё.

Ўлсам... севгим ўлса у ҳам бўлиб тан,
Учсам сўнг руҳ бўлиб, тепангда турсам.
Бақириб йиғласанг, йиғласанг чиндан,
Руҳимгача сингиб кетган бу алам
Балки сўнармиди ўшанда бирдан – 
Ўзимнинг ҳолимда сени бир кўрсам..

Мақсуд Саломов

Икки шоир (Ҳазил)

Бир шоир арз этди иккинчисига:
— Дўстим, шоирликдан энди воз кечгум!
Қанча интилмайин халқнинг ичига,
Шеъримни ўқимас, ўқимас ҳеч ким.

Иккинчиси уни юпатиб деди:
—  Олдинроқ кетибман мен сендан кўра.
Халқ-ку ўқимасди мени ҳам, энди
Ўзим ҳам ўқимай қўйганман, жўра.

Абдулла Орипов

Siz mendan hech narsa qilmaysiz talab,
Men sizdan hech narsa so'ray olmayman.
Siz ketma, demaysiz, men esa… yo Rab
Qolgim kelsa hamki, qolmayman.

Zotan, siz sevgiga, ishqqa tashnasiz
Zotan, men mehrga muhtojman, zorman,
Bilmam: kimga do'stsiz, kimga oshnasiz
Bilmam: kimga yorman, kimga darkorman.

Kunora ko'raman, salom berasiz,
Hatto jilmayasiz, qilasiz karam.
Men sizni sog'ina boshlagan kundan,
Buyon siznikiman, sizga man qaram.

Bir shu'la ko'raman ko'zlaringizda,
"Kim yoqqan olov bu?"- xatarli so'roq.
Begona ism yo'q so'zlaringizda,
Mening ismimni ham aytmaysiz biroq.
Vohid Luqmon

Дераза қанотин ёзади бехос,
Хонамга шабада кирар ёйилиб.
Руҳимни сийпалаб ўтар бир овоз,
Жим туриб қоламан дардга чайилиб.

Ўйлайман дунёга кўзимни тикиб,
Юрагимни ўпиб йиғлайди ҳурлар
Осмоннинг кўксидан оқади сирқиб,
Баҳор ҳиди анқиб турган ёмғирлар...

Ҳар тун ухласам-у турмасам дейман,
Биламан ёдингиз уйғотганини.
Ҳануз тушунмайман бозор дунёда
Сизни нима учун йўқотганимни...

Умримни ҳаётга базўр тирадим,
Ёлғиз суянч билдим Аллоҳимизни.
Севгилим... мен ундан сизни сўрадим
Севгилим... у айтсин гуноҳимизни...

Бу вужуд сабрни кийган вужуддир,
Кунларнинг эгнига сабр ёпамиз.
Токи коинотда руҳлар мавжуддир,
Арши Аълоларда дийдор топамиз.

Йиғласак йиғлабмиз ёлғон дунёда,
Жаннатларга оқсин кўз ёшларимиз.
Қанотга айланиб кетади ҳали
Елкамиздан эзган бардошларимиз...

Ишқ бу – тариқатдир, гўзал тариқат,
Шеърга айлантирар ҳар оҳимизни
Севгилим, қандайдир... соғиндим... фақат,
Севгилим... билмайман гуноҳимизни...

Ирода УМАРОВА

ОНА...

Қовжироқ япроғим, кулранг осмоним,
Қуёш мунг ранггида мунгли йиғлайди.
Соғинч оловида кўпирар қоним,
Она! Бу дардимни биров билмайди...

Сизсиз кунларимнинг азоби оғир!
Сиздан узоқларда юрибман аранг.
Хотира юракка босилган мухр,
Мен хам мухрландим, онажон қаранг.

Сабрим косасига сиғмайди висол,
Туйғулар тортишар, истаб халоват.
Қор қадар музлаган оловли хаёл,
Асли таркидунё, гарчи муваққат...

Бегунох сатрга гох ғашим келиб,
Бағрига сиёхдек тўкаман қоним.
Сўзларни савалаб, эзиб, эзилиб,
Аламим оляпман, ох, онажоним!..

Яшаб ўтган умрим, эринмай титдим,
Тушиниб етдим-ки, болалик бу Бахт!
Кўзимда ёш ила дардимни битдим,
Она! Сизни мендан айирибди Вақт...

Дилноза Камол

So'zlasang , so'zlasam

Baxt kulib vaslingga bir imkon bo'lsa,
Senu men , kimsasiz bir makon bo'lsa,
Fasli gul , savti ishq ham ravon bo'lsa ,
Hijrondan vayrona dilim o'nglasam,
So'zlasang,
So'zlasang,
Tinglasam.

" Bir umr maftunman " , desam , sen kulsang,
" Ishqingda tutqunman " , desam, sen kulsang,
" Laylisan Majnunman " , desam , sen kulsang,
So'zlasam,
So'zlasam,
Tinglasang.

Nigohim, nigohing- boylatib qo'ysak,
Yurakni yurakka joylatib qo'ysak,
Til emas, qalblarni so'ylatib qo'ysak,
Labki ul yanoqdan novvot izlasa,
Qalb esa
So'zlasa,
So'zlasa...

Abduvohit Hayit

Биринши устазыма

Алтын гүз. Сентябрь. Қәдирдан мектеп,
Кеўлимди толқытар түскенде еске.
Алып барды анам мени жетелеп,
Үгитледи: "Балам, оқығыл беске!"

Биринши устазым қолымнан услап,
Марапатлап отырғызды партаға.
Сәлемлесип туңғыш сабақты баслап,
Сәнени сулыўлап жазды тахтаға.

Муғаллим халқына оянып ҳүрмет,
Дүньядағы уллы жан деп таныдым.
Шын жүрегим менен айтаман рахмет,
Орныңызды сыйлап мудам табындым.

Нурлы тулғаңызға қараўдан дәрҳал,
Даналықты, гөззаллықты бақладым.
Көрдим изиңизден жүриўди абзал,
Не айтқан болсаңыз есте сақладым.

Өткен сабағыңыз кеўилге унап,
Сиздей болмақлықты еткенмен әрман.
Әлпешледиң ата-анама уқсап,
Мийнетиңиз ушын мен қарыздарман.

Шәкиртлер өз жолын таўып өмирден,
Бола алды кәсибиниң маманы.
Ой-өристи, санамызды өсирген,
Саналасыз жаны сулыў бағманым.

Салыстырып турмыс пенен сабақты,
Үйреттиңиз көркем сөзди сүйиўди.
Кеңесиңиз пайдамызға жарапты,
Сонлықтан да сизге басым ийиўли.

Сөзиңиз, исиңиз, минезиңизди,
Шынтлап жақсы көрип етермиз үлги.
Бағыш етип ҳүрмет сезимимизди,
Байрамыңыз күни сыйлаймыз гүлди!

28-сентябрь, 2023
Бахытлы Сарыбаев
@BaxitliSaribaev

САРОЙ

Қўриқласа арзир бу жойни итлар,
Итдан-да жонсарак соқчилар керак.
Мудом анқиб турар ғалати ҳидлар,
Сал узоқ қарашга дов бермас юрак.

Ҳаттоки қарға ҳам қурмайди ватан,
Уни обод этар турфа солиқлар.
Фаришта қочгандай наҳс босган ердан,
Яқин йўламайди мўмин, солиҳлар.

Пора олиб келса — кирар тўра ҳам,
Юқтириб чиқар сўнг бундаги кирдан.
Гар фуқаро кирса, қайтари мубҳам,
Чиқса, жазо олиб чиқар бу ердан.

Сепилар адоват, кин уруғлари,
Хиёнат урчийди бу ерда фақат.
Кўз бўяб кун кўрар эл улуғлари,
Ҳаромнинг устида турар салтанат.

Юпун халқ жимгина яшайди, ҳайҳот,
Ёки ич-этини, ё бир-бирин ер.
Асл душманидан кутар-да нажот,
Ўзи киролмаган жойни қутлуғ дер.

1986
©Аъзам Ўктам