ونوو پسر یک خلافکار نامدار و بزرگیه، سونگچول کسیه که برای پدر ونوو کار می‌کنه.
وظیفه اون اینه که از ونوو محافظت کنه.
اما سونگچول مخفیانه عاشق این پسره، بی‌اندازه دوستش داره و حاضره به خاطر ونوو هر کاری بکنه.
پس این داستان راجع به مردیه که مجبوره عشق یک طرفه‌ای که داره رو به دوش بکشه و پسری که خوب می‌دونه نقطه ضعف این آدم خودشه.
---------------------------------

زمان حال، هشتم آگست ساعت 2:78 نیمه شب.

وسط جمعیت و شلوغی ایستاده، صدای موسیقی اون قدر بلنده که ممکنه کر بشه، نمی‌دونه این چندمین شاتی هست که می‌خوره اما می‌دونه ونوو هنوز میون آغوش یک نفر دیگه‌ست، درست مقابل اون.
هنوز می‌رقصه و به حرف‌هایی که پسر مقابلش توی گوش‌هاش زمزمه می‌کنه می‌خنده.
قلبش اون قدر درد می‌کنه که مرد رو مجبور می‌کنه هر از گاهی دستش رو بیاره بالا و به قفسه سینه‌ش چنگ بزنه.
اون می‌دونه که ونوو مثل اون سیب ممنوعه‌ای می‌مونه که هیچوقت اجازه نداره بهش نزدیک بشه، اون خوب می‌دونه پسری که به خاطرش حاضره تیر بخوره، کسیه که هیچوقت نمی‌شه برای اون باشه، حتی توی خواب‌.
مهم نیست که حاضره به خاطر اون سیب از بهشت بیرون انداخته بشه، مهم نیست که هر لحظه طوری نگاهش می‌کنه که انگار هیچ چیز دیگه‌ای برای دیدنش نیست، مهم نیست که که هر بار این پسر لمسش می‌کنه نفس‌هاش به شماره می‌افته، مهم نیست که دیدن ناراحتی ونوو تپش‌های قلبش رو کند می‌کنه، هیچکدوم این‌ها مهم نیست، ونوو برای اون رویایی مثل ابر بود، فقط سایه‌‌اش برای اون بود.
سهم اون فقط همین بود، پشت سرش قدم زدن، از دور نگاه کردنش.
چه اهمیتی داشت؟ سونگچول اون کسی نبود که اون پسر به خاطرش تب کنه، اون هیچکس نبود.

سی و پنج ثانیه گذشته و حالا ونوو داره سر اون پسره غریبه داد می‌زنه، سونگچول سریع به سمتش می‌ره بالافاصله می‌فهمه که مسته و این یعنی باید قبل از اینکه دردسری درست کنه ببرتش خونه.

• ونوو بیا از اینجا بریم.

دستش رو آروم دور کمر پسر کوچیک تر حلقه می‌کنه و سعی می‌کنه از میون دود و جمعیت ببرتش بیرون.
ونوو به آرومی سرش رو به شونه سونگچول تکیه می‌ده و آروم نفس‌های گرمش رو کنار گوشش رها می‌کنه.

• نکن.
  - چیکار نکنم؟
• ونوو، می‌دونم داری چیکار می‌کنی، نکن.
  - من کاری نمی‌کنم، اصلا چرا کمکم نکردی دخل اون پسره رو بیارم؟
• فکر کردم ازش خوشت میاد.
  - دیگه نه.
• به همین زودی؟
  - نه... از اولش هم ازش خوشم نمی‌اومد.

به ماشین می‌رسن و به آرومی ونوو رو، روی صندلی شاگرد می‌نشونه و کمربندش رو براش می‌بنده.
بعد از نشستن روی صندلی راننده شروع به رانندگی می‌کنه، خیابون خلوته و باد خنکی از توی پنجره موهای جفتشون رو به حرکت در میاره.

- تو چی؟
+ من چی؟
- از کسی خوشت میاد؟
+ فکر کنم.
- مطمئن نیستی؟
+ برعکس، به طرز خطرناکی، بیشتر از هوایی که نفس می‌کشم عاشقشم، مطمئنم.
- چیکار کردی؟ بعد این که عاشقش شدی؟

سونگچول به پسر مستی که حالا با گونه‌های قرمز بیشتر از هر وقت دیگه‌ای دوست داشتنی تره نگاه می‌کنه انگار نه انگار که چند لحظه پیش می‌خواست اون پسر رو بکشه و بعد هم خودش رو، پسری که انقدر مسته که یادش نمیاد اون آدمی که راجع بهش حرف می‌زنه، خودشه.
+ اولش ازش فرار کردم، دنبال جایی بودم که به یادم نیاد و به یادش نیام، اما نشد.
- بعدش چی؟
+ بعدش تصمیم گرفتم تماشات کنم، تا وقتی که شعر کامل بشه.

#1 اعضای سونتین به عنوان شخصیت مانهواهایی که خوندم. ( 95 لاین)

دوکیوم رفته ایتالیا بعد من از برج ایفل و یک آهنگ فرانسوی استفاده می‌کنم براش. عالیه.??

I'm the designer of my own style.

i knew it was true love when i couldn't stop loving you; not just in the good times but when things were hard.