ماه داره توی آسمون می‌چرخه و گُل‌ها روی زمین می‌خندن. کی می‌دونه که نیمه‌ی دیگه‌ی وجودم کِی دوباره برمی‌گرده و درِ خونه‌مو می‌زنه؟
اون به طرز غم‌انگیزی رفت، درحالی که جاده‌ها توی غبار غرق شده بودن.
چرا بهش نگفتم که دوستش دارم...؟
چرا بهش نگفتم که دوستش دارم...؟
شبیهِ ستاره‌ی تنهای وسطِ آسمون شدم.
وقتی به رفتنش فکر می‌کنم، رنجِ جدایی قلبم رو می‌سوزونه؛ شاید اون هم وقتی به جاده نگاه می‌کنه، غمگینه.
چرا بهش نگفتم که دوستش دارم؟
چرا بهش نگفتم که دوستش دارم؟
یعنی ممکنه که دوباره بیاد و دنبالم بگرده؟
قلبِ من توی یه دردِ بی‌درمان فرو رفت، ماه می‌چرخه و گل‌ها لبخند می‌زنن.
کی می‌دونه که اون دوباره کِی برمی‌گرده...

نمی‌دونم توجه کردید یا نه، ولی لیریک‌ آهنگای ترکی خیلی عمیق و قشنگن بچه‌ها. مخصوصا غمگیناش.
شما این مورد رو توجه کنید:

https://t.me/CwtchRoom/26521 منم همینطورم اما خب بنظرم بستگی به آدمش داره... اگه اون آدم پیدا شه تو زندگیتون احتمالا خودتون مشتاق میشید حتی؟

https://t.me/CwtchRoom/26521
منم همینطورم اما خب بنظرم بستگی به آدمش داره... اگه اون آدم پیدا شه تو زندگیتون احتمالا خودتون مشتاق میشید حتی؟

به نظرم خیلی سخت نگیر فقط به چشم یک اتصال موقتی بهش نگاه کن اونقدر هم ذوب کننده نیست چون تو قراره کسی رو ببوسی که واقعا هم روحت و هم قلبت بهش نزدیکه و به هم علاقه دارید پس خجالتی نیست تو ذوب میشی چون خودت رو تصور میکنی با کسی که هنوز وجود خارجی نداره، یا…

پسرایِ هُنری واقعا>>>>>>>>>>>>>>

پسرایِ هُنری واقعا>>>>>>>>>>>>>>

و نهایتا خیلی رندوم و خارج از بحث اعلام کنم که