کین‌توزی از منظر ماکس شلر
کین‌توزی فرایندی است که در طی آن ذهن خود را مسموم می‌کند، فرایندی که علل و پیامدهایی کاملاً مشخص دارد.کین‌توزی نگرش ذهنی دیرپایی است معلول واپس راندن سیستماتیک عواطف و تأثراتی معین که خود مؤلفه‌های عادی طبیعت بشری‌اند. نتیجه این واپس راندن تمایل دائم فرد است به غرقه شدن در انواع معینی از توهم‌های ارزشی و ارزش داوری‌های متناظر با آنها. عواطف و تأثراتی که در اینجا در درجه اول اهمیت‌اند عبارتند ازانتقام، نفرت، بدخواهی، حسادت، میل شدید به تحقیر کردن، و خباثت.
عطش انتقام مهمترین منشأ کین توزی است. چنان که پیشتر دیدیم خود اصطلاح «کین ‌توزی» ناظر است بر واکنش‌هایی که موقوف‌اند به داشتن درک و دریافت قبلی از حالت ذهنی شخص دیگر میل به انتقام - در تقابل با همه تکانه‌های فعالانه و تهاجمی چه دوستانه باشند و چه خصمانه نیز از تکانه‌های واکنشی است. این میل همواره پس از یک حمله با آسیب به وجود می‌آید. با این حال اما باید آن را به صراحت از میل به قصاص و دفاع از خود تمیز دهیم، حتی اگر این واکنش با خشم غضب یا برآشفتگی همراه باشد اگر حیوانی ضارب خود را گاز بگیرد، نمی‌توان عملش را «انتقام» نامید. عکس‌العمل آنی برای تلافی سیلی خوردن را نیز نمی‌توان در ذیل مقوله انتقام گنجاند. دو مشخصۀ اساسی انتقام را متمایز می‌کنند. پیش از هر چیز تکانه آنی به واکنش نشان دادن که با عواطفی چون خشم و غضب توام است، به طور موقت یا لااقل لحظه‌ای فروخورده و مهار می‌شود و در نتیجه واکنش بدان به وقتی دیگر و فرصتی مناسب‌تر موکول می‌گردد. «فعلاً دندان روی جگر بگذار». این به وقفه انداختن معلول تأمل در این نکته است که واکنش آنی به شکست خواهد انجامید و نیز معلول احساس آشکار «ناتوانی» و سترونی ملازم با آن از این رو، حتی خود انتقام هم که ظاهراً استوار است بر نوعی تجربۀ سترونی همواره دامن کسانی را می‌گیرد که از برخی جهات «ضعیف»اند. وانگهی انتقام به موجب ذاتش همواره با آگاهی از «مقابله‌به‌مثل» همراه است، چندان که هرگز در یک واکنش عاطفی محض خلاصه نمی‌شود.
@herfeh_jamehshenas_class

جین جیکوبز، نویسنده و فعال اجتماعی که بیشتر دوران حرفه‌ای خود را صرف مبارزه با برنامه‌ریزان شهری دربازسازی محله‌های کم‌درآمد کرد. او نشان داد که چگونه شهرها از تعاملات و مبادلات بین ساکنان منطقه و کسب و کارهایی که در طول زمان پدیدار شدند، تکامل یافتند، و مهمتر از آن، چگونه این فرآیند منجر به جوامعی پر رونق و ایمن شد. جیکوبز شاید بیشتر به خاطر کتابش با عنوان «مرگ و زندگی شهرهای بزرگ آمریکا» در سال 1961 شناخته می‌شود.
@herfeh_jamehshenas_class

در اواخر قرن نوزدهم ماکس وبر گمان می‌کرد که شهر مدرن به واقع آن آزادی را فراهم نمی‌آورد-نه برای افراد و نه برای پیکره‌ی جمعی شهروندان شهری. از این رو دیگر مَثل معروف قرون وسطایی «هوای شهر آزادت می‌سازد» دیگر طنین انداز نبود. نوشته‌‌های ماکس وبر درباره شهرها در قالب قطعه بزرگی از شاهکارش، اقتصاد و جامعه، ظاهر می‌شود. کل آن اثر درباره چیزی بسیار فراتر از علم بسته و محدود اقتصاد است. این کتاب درباره‌ی علوم اجتماعی است، چیزی برابر با اثر حلقه نیبلونگ‌های ریچارد واگنر.
دوره‌ی آثار حلقه یا حلقه نیبلونگ‌ها
(Der Ring des Nibelungen)
اثری چهارگانه از آهنگساز آلمانی ریچارد واگنر است که یکی از بزرگ‌ترین آثار دراماتیک موسیقی کلاسیک به‌شمار می‌رود. این اثر مجموعه‌ای از چهار اپرا یا درام موسیقیایی است که بر اساس اساطیر نورس و آلمان با تمرکز بر حلقه‌ای جادویی و ماجرای قدرت، عشق و خیانت نوشته شده است.
اجرا: ارکستر رادیو فیلارمونیک به رهبری مارکوس استنز
@herfeh_jamehshenas_class

Talcott Parsons Social Action Theory
تالکوت پارسونز، تئوری کنش اجتماعی
@herfeh_jamehshenas_class

تاریخ جهان‌گشای جوینی
نویسنده: عطاملک جوینی
مصحح: محمد قزوینی
تاریخ جهانگشای جوینی به قلم عطاملک جوینی روایتی از تاریخ مغول، خوارزمشاهیان و اسماعیلیان تا سال ۶۵۵ قمری است. این کتاب از آثار مهم تاریخی/ادبی نثر فارسی و نمونه‌ای برجسته از ادبیات سده‌ی هفتم هجری قمری است.
@herfeh_jamehshenas_class

از آنجا که لطف شامل همگان است، و عبریان  تنها به مناسبت جامعه و حکومتشان برگزیده شده بودند،  فرد یهودی هنگامی که جدا از جامعه و حکومتش در نظر گرفته شود هیچ ودیعه‌ای از جانب خدا ورای آنکه انسان‌های دیگر دارند ندارد، و هیچ تفاوتی میان او و غیر یهودیان نیست.
و رسالت نبی بیش از آنکه وضع قوانین خاصی بر کشورش باشد تعلیم فضیلت راستین و نصیحت مردم در راستای آن بود، ردیدی در آن نیست که جمله امت‌ها صاحب انبیا بودند، و ودیعه نبوی مختص یهودیان نبود. تواریخ عرفی قدسی نیز شواهدی در این باره ارائه می‌کنند؛ و گرچه از روایت‌های قدسی عهد عتیق بر نمی‌آید که سایر قوم‌ها به همان شمار انبیا داشتند که عبریان، یا آنکه به صراحت نمی‌گوید که خدا هیچ نبی غیر یهودی بر امت‌های دیگر فرستاده است، ین موضوعی بی‌ربط است، زیرا همت عریان به نوشتن درباره امور خویش معطوف بود نه امور قوم‌های دیگر.
پس هنگامی که در کتاب مقدس (بنگرید به سفر تثنیه باب 4 و  آیه 7) می‌گویند که امتی نیست که خدایشان« نزدیک ایشان باشد چنانکه یهوه خدای ما است»،  این را  باید فقط در ارتباط با حکومتشان فهمید، و آن هم فقط در آن دورانی آن همه معجزه رخ می‌داد، و غیره.ه چنانکه پیشتر گفته شد لطف خدا به شکل برابری شامل همگان می‌شود، چنانچه در حقیقت از خود کتاب مقدس نیز پیداست(مزامیر، مزمور ۴۵ آیه ۱۸) «خداوند نزدیک است به آنانی که او را می‌خوانند، به آنانی که او را به راستی می‌خوانند». همینطور است در مزمور ۱۴۵،  آیه 9، «خداوند بر همگان نیکو است، و رحمت‌های وی بر همه‌ی اعمال وی است.»
از: رساله الهی-سیاسی
@herfeh_jamehshenas_class

در گزینش عبریان، و اینکه آیا ودیعه‌ی نبوت مختص آنان است؟
قوم‌ها از یکدیگر بر حسب هیئت اجتماعی و قوانینی که در آن به سر می‌برند و با آن اداره می‌شوند متمایز می‌شوند. مردم عبری، بدین ترتیب، نه به سبب قوه تفکر یا ثبات ذهنشان، بلکه به خاطر صورت‌بندی جامعه و بخت مساعد شان که به آنان اجازه داد تا طی سالیان درازی حکومتی برپا ساخته و آن را نگهدارنده برگزیده شد. این چیزی است که به تمامی در کتاب مقدس پیدا است. هر آنکه حتی آن را به نحوی سطحی ورق زند به روشنی خواهد دید که عبریان تنها در یک چیز بر سایرین برتری داشتند:  اموری را که به امنیت زندگی مربوط می‌شد پیروزمندانه اداره کرده بر مخاطرات عظیمی غلبه نمودند، و در کل این کار را تنها از طریق یاوری بیرونی خدا انجام دادند.
در مورد فهم واقعیت، پیدا است ایشان دریافت‌های تماماً پیش پا افتاده‌ای از خدا و طبیعت داشتند،  و بنابراین از جانب خدا به خاطر قوه تفکرشان بر دیگران رجحان نداشتند. (این برگزیدگی) به خاطر فضیلت یا (دستیابی به)  زندگی راستین نیز نبود؛ زیرا از این جنبه نیز در سطحی بودند که دیگر قوم‌ها.
بنابراین در کتاب مقدس وعده چیزی جز آبادانی پیگیر کشورشان و دیگر چیزهای خوب این زندگی به ازای عبودیت به آنان داده نشده است. به وفور پیدا است که خدا نه تنها نسبت به یهودیان، لکه نسبت به تمامی انسان‌ها کریم، و رحیم و دیر غضب و کثیر احسان است.
@herfeh_jamehshenas_class

چگونه کارل مارکس بخوانیم؟
نویسنده : پیتر آزبرن
ترجمه : امیرهوشنگ افتخاری راد
@herfeh_jamehshenas_class

این کتاب از ادگار کاباناس و اوا ایلوز، با نگاهی موشکافانه به تحلیل مفاهیم "مثبت‌اندیشی" و "فرهنگ شادی" می‌پردازد. نویسندگان بر این باورند که "صنعت شادی" و مثبت‌اندیشی جامعه را تحت فشار قرار می‌دهند تا همه به شکلی اجباری ایده‌های شادی فردی، تلاش فردی و موفقیت شخصی را بپذیرند. در این وضعیت، شادی به یک وظیفه اجتماعی تبدیل می‌شود و همه باید همیشه شاد، مثبت و موفق به نظر برسند. روان‌شناسان و مشاوران خودیاری هم این دیدگاه را تقویت می‌کنند و نظام کنترل اجتماعی را به وجود می‌آورند، در اینجاست که شادی به نشانه‌ای از موفقیت در زندگی تبدیل می شود.

اما این رویکرد سویه دیگری هم دارد. کاباناس و ایلوز اشاره می‌کنند که فرهنگ شادی به طور تلویحی به افراد می‌گوید از مشکلات اقتصادی و تبعیض‌های اجتماعی انتقاد نکنند و اگر کسی ناراضی است یا به موفقیت نرسیده، خودش مقصر است و باید خود را سرزنش کند. به این ترتیب، به جای اینکه افراد در جستجوی عدالت و تغییرات ساختاری باشند، تلاش می‌کنند تا به هر قیمتی شاد به نظر برسند، حتی اگر در واقع احساس رضایت نداشته باشند و با مشکلات فراوانی دست و پنچه نرم کنند..

به باور کاباناس و ایلوز، این وضعیت، فرهنگ فردگرایی را به افراط می‌کشاند و گویی شادی فقط نتیجه تلاش‌های فردی است، نه محصول شرایط اجتماعی و اقتصادی. این طرز فکر، تلاش برای تغییرات اجتماعی را تضعیف و با شکست مواجه می‌کند و به جای اصلاح ساختارها، همه چیز را به تلاش‌های فردی تقلیل می‌دهد.

این روند به جایی می‌رسد که شادی به یک کالا تبدیل می‌شود؛ کالایی که از طریق محصولاتی مثل مراقبه، ذهن‌آگاهی و دوره‌های مثبت‌اندیشی در بسته بندی های شیک به مردم فروخته می‌شود. این صنعت بعد از بحران اقتصادی 2008 در آمریکا شکوفا شد؛ زمانی که سیاستمداران به جای ارائه راه‌حل‌های واقعی، از روان‌شناسان خواستند مردم را به مثبت‌اندیشی و رضایت تشویق کنند.
(وضعیتی که چند سالی است در رسانه های رسمی و غیررسمی در ایران نیز شاهد رواج چشمگیر آن هستیم...)

نویسندگان کتاب این ایده را به چالش می‌کشند و باور دارند که برای رسیدن به شادی حقیقی و عدالت اجتماعی، باید از فردگرایی افراطی دست کشید و به سمت رویکردهای انتقادی، اقدامات جمعی و اصلاحات ساختاری رفت. به عقیده آنها، تنها از این راه می‌توان به یک زندگی رضایت‌بخش حقیقی دست یافت.
@herfeh_jamehshenas_class

تولید شهروندان شاد: چگونه علم و صنعت شادی، زندگی ما را کنترل می‌کند؟یادداشت و معرفی کتاب از : دکتر سمانه کوهستانی
2019, Policy Books
@herfeh_jamehshenas_class