همه روی اینترنت پاسخ دهنده‌ان. چرا کسی پرسش‌گر نیست؟ یعنی الان همه جواب همه چیز رو می‌دونن؟

ما همچنان زنده‌ایم و زنده بودن الزامات خودش رو داره.

آدم لازم داره نبودنش به چشم بیاد.
مثل وقتی که کسی برای چند ساعت نیست و وقتی برمی‌گرده کسی حتی نمی‌دونه که تا حالا نبوده. فکر می‌کردن همین‌جاست دیگه. چون همیشه بوده. قرار نیست این حرف به سمت نتیجه‌ی ناسالمی سوق پیدا کنه که برین و ببینین کسی دنبالتون می‌گرده یا نه، یا کم باشین تا قدر بودن رو بدونن؛ مشکل در دسترس بودن و رفتار سالم نیست. مشکل تصوریه که در یه ذهن ناسالم ایجاد میشه.
مثل اینه که وقتی یه چیزی بای‌‌دیفالت هست و باید باشه، وقتی نباشه آدم متوجهش میشه، ولی وقتی یه چیزی بای‌دیفالت جایی هست که نباید، وقتی نباشه نبودنش هم به چشم نمی‌آد.

سامرتایم در سه ورژن.

موزیک این سفر یک روزه

بابا زندگی سخته. ما این‌کاره نیستیم.

اگه شرایط‌های بدی دیدی دلیل نمیشه چون این شرایط به اندازه‌ی اونا بد نیست، شرایط خوبی باشه.

راجع به شکل فیدبک دادن به کسی که اول مسیریه و یا مسیری که قبلا رهاش کرده رو مجددن داره ادامه میده: