**Ota, xarob bo‘ldim butkul,
Ketolmadim sizdan baland.
Poyingizda suykalgan ul
Itda tole bizdan baland!

Bek ALI**

Telegram | Facebook | Instagram| YouTube

Билмасман, қай йўсин умр кечирдим,
Қайғурма, мен сени кўнгил, кечирдим,
Қачон хато қилсам кечдилар мендан,
Яна кечган бўлса кимдир, кечирдим.
Кечирдим ўзимни, токай чекиб оҳ,
Виждоним олдида берарман изоҳ.
Кечир деб бировга бош эгмоқ оғир,
Бошдан кечирганим ундан оғирроқ.

Бек АЛИ

📝 Alisher Navoiy lirikasidan

@sitorabonu_audiolar

**Бугун шоир ва актёр Эркин Бозоровнинг туғилган куни!

Эркин аканинг бир гапи менга ёқади:**

– Бир кун келиб, – дейди у машина чамбарагига икки қўлини ташлаб, озгина сукут сақлагач. – Халқимиз китоб ўқишни бошлайди. – Муюлишдан қайрила туриб яна қасд билан сўзлаётгандай, – ўқимаса, ўқитамиз!

– Эркин Бозоров ким?

Жавобни ўзидан эшитинг!

Telegram | Facebook | Instagram| YouTube

**2024 йилда ўқиган китобларим ичида энг яхшиси Юй Хуанинг «Яшамоқ» асари бўлди. Бу асар давомида фақат ношукур эканимни, Худога эркалик қилаётганим ва осуда ўтаётган ҳаётимни ўз қўлим билан жарга бошлаб бораётганимни англаб етдим.

Яна бир кашф этилгани эса «Mutolaa» ҳаволаси бўлди. Китоб ўқиш имконсиз бўлган жамоат транспортида асар тингладим.

Хуллас, қуруқликда одам, сувда балиқ бўлишнинг имкони топилди. Яъни кўз-қулоғим билан адабиёт дунёсида яшашга уриндим.

Келаётган йилда эса ортда қолган маҳзун, шавқли ва бебош кунларнинг маҳсули ўлароқ, навбатдаги «шеърий ҳикоялар» тўпламимни эълон қилишни режа қилиб турибман. Худо хоҳласа!**

Telegram | Facebook | Instagram| YouTube

Пушаймонлик майин ичдим ҳар саҳар,
Ҳар саҳар елкамда дунёнинг юки.
Мен кема мисоли, Худо бехабар,
Ғаму андуҳимга боряпман чўкиб.

Бек АЛИ

▫️▫️▫️

Bizni baxt yaratgan.

Qishloqdagi onamizga
o‘xshash baxt.

Ammo uni
tashlab ketdik.

Ba’zan sog‘inib
ko‘rgani boramiz.
Yayraymiz uyida.
Ammo
Mehmonligimizni
sezib turamiz.

Baxtdan naridagi hayot
baribir bizniki.

Ketish kerak…

Baxt bizni quchoqlab
xayrlashar,
Labida tabassum,
ko‘zlarida yosh.

Ba’zan baxt
sog‘inib ko‘rgani keladi.

O‘shanda bayram.
Bolalarga o‘xshab qolamiz.

Birdan ketishga hozirlanar.
“Qol”, deymiz.
Ammo so‘zlarimizdan
samimiyat qochganini,
allaqachon sezgan.
Aniq biladi
bebaxtlikka ko‘nikkanimizni.

Mahkam quchoqlab
xayrlashar.
O‘pib,
hidlab xayrlashadi.

“Bir ongina
baxtni ko‘rsak edi,
o‘ylaymiz
yurak orziqqanda,
Bir damgina diydoriga to‘ysak”.

Bir kuni baxtni
ko‘mgani boramiz.
Yig‘laymiz.

Anglaymiz:
biz o‘ldirganmiz
bu baxtni;
bizni sog‘inib
o‘lgan bu baxt.

Endi
bizni yo‘qlab,
hech kim kelmaydi.
Endi biz
hech kimni
yo‘qlab bormaymiz.

Endi bemalol
yashash mumkin.
Endi bemalol
o‘lsak ham bo‘laveradi…

Usmon Azim