🫀پیشخوان #قلب
🔅سال هشتم، شماره ۱

🔖 پونصدی ها
"ویژه نامه نودانشجویان ورودی ۱۴۰۳"

📌جهان شهری به وسعت دانش و بینش
📌هفتاد سال زودتر...
📌کار هر کس نیست بچه فنی شدن!
📌رشته هایی که پنبه نمی شوند...
📌اندرزگویان
و ...

⚡️به زودی...

✅قلب فنی همچنان می تپد!

🌐@ghalbbasijissue

🔹اکنون که ستاره‌های دنباله‌دار آرزو، این موشک‌هایی که پشتوانه‌شان فریاد صدها هزار آزاده است، در آسمان بغض‌آلوده‌ی سرزمین خون، فلسطین عزیز، پرواز می‌کنند، دست‌هایت را بالا بگیر و دعا کن.
دعا کن روزی را ببینیم که این منطقه‌ی مالامال از غم و اندوه به شادی پیشینش باز گردد؛ همان روزهایی که هنوز پای استعمار بدان باز نشده بود. دعا کن که مردمان ستم‌کشیده و غم‌چشیده‌ی غرب آسیا بار دیگر به همت یکدیگر خشت محبت روی هم بگذارند و بی‌اعتنا به نژاد و تفاوت‌ها، آزادی و استقلالشان را فریاد کنند. دعا کن که آخرین پایگاه تروریسم و فاشیسم دولتی فرو بریزد و شانه به شانه‌ی یکدیگر، از هر ملیت و عقیده‌ای که هستیم، دوباره درختان زیتون را در خاک پاره‌پاره‌ی فلسطین مقدس بکاریم‌. ما که سیاه زندگی کردیم؛ دعا کن که برادران و خواهران کوچکمان، سبز و شادمان زندگی کنند. دعا کن که دیگر در برابر دیو درنده‌خوی اسرائیل تنها نباشیم. دعا کن که دوباره با هم دوست باشیم‌.
عزیز دلم! لازم نیست که اشک‌هایت را مخفی کنی. به جای آن برو و با گریه‌های زلالت سرو پیر و زخم‌خورده‌ و تنهامانده‌ی سرزمینت را آبیاری کن. چرا که من ایمان دارم این خاک، به رغم اندوه و خستگی فراوانش، هنوز هم بذر قاسم سلیمانی‌ها را در سینه‌ی خود دارد. برادر عزیزم! خواهر خوبم! اشک شوق که خجالت ندارد. آن چه که باعث شرمندگی و خجالت من و توست، خسته شدن از مبارزه است. درد را در زندان قلبت به بند بکش و بی‌واهمه از طعنه و توهین و تنهایی، اراده‌ی پاک و آتشینت را برای عشق و آزادی فریاد بزن و در نهایت همیشه به یاد داشته باش آن نمازی که روزی پنج مرتبه می‌خوانیم، به بارگاه خدایی‌ست که از ناو‌های آمریکایی هم قوی‌تر است.
وَما رَمَيتَ إِذ رَمَيتَ وَلٰكِنَّ اللَّهَ رَمىٰ.

✍️ یاسین گوهری، مهندسی پلیمر ۱۴۰۲

#یادداشت_دانشجویی
#وعده_صادق_۲
#آغاز_نصر_الله

🌐@ghalbbasijissue

وقتی اسماعیل هنیه شهید شد، متنی نوشته آمد با این سرآغاز که «ایام، ایام سوختن است». در آخر هم پرسشی مطرح شد که حال ما کدام سوختن را برمی‌گزینیم؟

شعله ها یکی پس از دیگری، دامان سیاوش‌ها را می‌گیرند. دشنه‌ی خصم دشمن آنقدر تیز شده است که هر حنجره‌ای را که بخواهد صدای حق سر دهد، می‌برد. گویا هنوز برایش درس نشده است که جبهه‌ی حق اینگونه از پای در نمی‌آید. همانطور که برای دوستانی هنوز که هنوز است درس نشده که دشمن شمشیرش را غلاف نمی‌کند.
حال میان این درس نگرفتن‌ها، هر موجودی که خود را مدعی انسانیت می‌داند، باید کلاهش را قاضی کند، وگرنه او هم در این پیچ تاریخی، یا سرش را کلاه می‌گذارند تا خود را در میان زمین بازی دشمن می‌یابد و یا سرش از درک حقیقت بی‌کلاه می‌ماند.

«قرعه‌ی فال» اینبار به نام سید حسن نصرالله افتاد. اگر بگوییم سید با مجاهدت زندگی کرد، حق مطلب را آنطور که باید و شاید ادا نکرده‌ایم چراکه او مجاهدت را زیست. لاله‌ها این داغ را سینه به سینه در این لاله‌زار می‌کِشند همانطور که سید، «نصرالله» را. آری نصرت الهی دور نخواهد بود؛ اگر...

آری اگر بفهمیم در کدام سوی تاریخ ایستاده‌ایم. زمین مسحور زمان شده است و تا زمانه‌ی خود را نفهمیم سخت می‌توانیم سحرش را باطل کنیم.

وَ سَیعلَمُ الّذینَ ظَلَموا أَی مُنقَلَبٍ ینقَلِبونَ

🌐@ghalbbasijissue