@Ghazalkhanee

تا ریشه‌های عشق در من پا بگیرد
با بوسه‌ای باید دلم گرما بگیرد

انبار باروتم! بزن آتش به لبهام
تا شعله‌ی عشق از دلم بالا بگیرد

پابند هر کس نیستم ای عشق... آری!
دست تو باید دست‌هایم را بگیرد

تاوان سختی می‌دهد... تاوان سختی!
هر کس بخواهد عشق را از ما بگیرد

تصویر دنیا در نگاه روشن توست
آیینه باید از دلت معنا بگیرد

ساحل بنا دارد که با آرامش خود
آشفتگی را از دل دریا بگیرد

آرامشی بی‌وصف می‌گیرد پس از وصل
موجی که در آغوش ساحل جا بگیرد

بسپار دستت را به من با مهربانی
تا ریشه‌های عشق در من پا بگیرد

#لیلا_مهذب
@Leilamohazab1
@Ghazalkhanee

@Ghazalkhanee

اگر یک شب کنارش با دلِ آرام ننشینم
مُسکّن‌های عالم هم نخواهد داد تسکینم

به چشمان ضعیفم عاشقی خاصیتی داده‌ست
که آنچه دیگران در او نمی‌ببینند می‌بینم

نمی‌فهمند جز در تُنگ، ماهی‌های اقیانوس
که دور از چشم‌هایش من چرا این قدر غمگینم

تو مثل دشتی از گلهای حسرت مهربان هستی
کنار چشمه‌هایت عصرها بابونه می‌چینم

چه عصری می‌شود! نان و پنیر و سبزیِ کوهی
من و تو، عطر چایی، بعد... بالینم

نمی‌خواهم به یادت باشم اما باز... اما باز
نگاه آرزومندم... سرِ از خواب، سنگینم

#پانته_آ_صفایی
@safaeip
@Ghazalkhanee

@Ghazalkhanee

محبوب من! جهان غزلی عاشقانه است
اين بهترين تصور من از زمانه است

در چارچوبِ آبیِ دنيا حيات مـا
يک لحظه استراحتِ در قهوه‌خانه است

دنيا به لطف عشق، چنين ديدنی شده
چون آتشی که جلوهٔ آن در زبانه است

اما بدون عشق، جهان با جنون جنگ
ميدانِ يک مسابقه‌ی وحشيانه است!

دنيا بدون عشق، خودش يک جهنم است
توصيف يک جهنم ديگر نشانه است

عاشق شو تا سرشت جهان را عوض کنيم
با من بخوان که فرصت ما يک ترانه است

ما خسته‌ايم از اين قفسِ صد هزار قفل
دلتنگی و کدورت و غربت بهانه است

#غلامرضا_طریقی
@gholamrezatarighi
@Ghazalkhanee

@Ghazalkhanee

می‌خندی و لبهای تو خوش حالتی دارد
لبخند تو در شهر مجنون شهرتی دارد

ای آن که حالم بسته بر طرز نگاه توست
آیا دلم با چشم مستت نسبتی دارد

من از سر زلف بلندت شعر می‌چینم
دل‌گویه‌هایم با شکوهت الفتی دارد

دروازه‌ای در کوچه‌ی بن‌بست می‌باشی
با تو همیشه دل، امید فرصتی دارد

از چشم تو عطر خدا می‌بارد و دانم
با تو خدا وقت نیایش خلوتی دارد

عقل از تماشای جمال تو چه می‌فهمد
تنها دل شوریده با تو وحدتی دارد

حال دلم با تو همیشه خوب می‌گردد
بی تو تمام لحظه‌هایم محنتی دارد

زیباترین وقت تمام عمر عاشق چیست
وقتی که با معشوقه‌ی خود صحبتی دارد

#مجتبی_رجبی_راوندی ( فطرت)
@pooshtehichestanam
@Ghazalkhanee

@Ghazalkhanee

به این خیال که از پرتگاه دور شدی
عقب کشیدی و از اصلِ راه دور شدی

یکی دو خانه فقط مانده بود تا پایان
که از جواب به یک اشتباه دور شدی

برای رد شدن از کیشِ تلخِ هم‌کیشان
فریب خوردی و از پادشاه دور شدی

قرار شد شبِ آخر کنار هم باشیم
ولی بریدی و از قتلگاه دور شدی

نگاه کردی و گفتی:چقدر نزدیکم؟!
جوابِ آینه این بود: آه دور شدی

#عبدالرضا_حسینی
@abdolraza_hoseini
@Ghazalkhanee

@Ghazalkhanee

من نفهمیدم که در کیش تو خاطرخواه، کیست؟
لا مروت! عرصه‌ی قلب تو جولانگاه کیست؟

من به جرم عشق اگر تاوان سنگین داده‌ام
ناجوانمردی که افکنده مرا در چاه، کیست؟

پافشاری کردم اما بی‌تعارف، باختم!
آن که بعد از مات، می‌خندد به بغض شاه، کیست؟

بارها از نارفیقان، بد رکب خوردم ولی
پشت سر، آن نارفیق آب زیر کاه، کیست؟

برکه‌ی تنهایی من با نسیمی سرخوش است
آن که سنگ انداخته در برکه‌ی بی‌ماه، کیست؟

من سر تسلیم بر عشقت فرود آورده‌ام
در مسیر بی گدار من، رفیق راه، کیست؟

کو کسی که بشکند مهر سکوت قصه را
آن که از راز مگوی من شود آگاه، کیست؟

#محمد_جوکار
@yasekhial1
@Ghazalkhanee

@Ghazalkhanee

سرم از شدت یک درد دمادم می‌سوخت
عشق در کوره‌ی فواره‌ای از غم می‌سوخت

دل یک شهر به حال منِ حوا می‌سوخت
دل تنگم که برای توی آدم می‌ریخت

غمت آنقدر گدازنده شد انگار که صبح
باغ از هرم هم‌آغوشی شبنم می‌سوخت

کیستی! ایل و تبار تو کدامند! کدام؟
در سرم هجمه‌ای از پرسش مبهم می‌سوخت

گاه اگر حال مرا وقت تماشا  می‌دید
دلِ دلسنگ‌ترین نوع بشر هم می‌سوخت

یاد می‌کردم از انگور لبانت که نبود
دشت بی آب‌ترین خاطره کم‌کم می‌سوخت

"خواستن" توی خیابان زمستان یعنی:
تنم از آتش صدشعله‌ی جانم می‌سوخت

#شیدا_التیام
@SheidaaEltiyam
@Ghazalkhanee

@Ghazalkhanee

تمام حادثه‌ها غیر عشق، تکراری‌ست
هزار مشغله جز او فقط گرفتاری‌ست

نه با چراغ یقین می‌رسد، نه سوسوی شک
که عشق، تجربه‌ای بین خواب و بیداری‌ست

به دوش، بار جهان داری و نمی‌دانی
علاج دلهره‌ی آدمی سبکباری‌ست؟

به هوش باش! اگر  در تو شور و شوقی هست
که عافیت‌طلبی در به خود وفاداری‌ست

حضور عشق به میزان غیبت عقل است
تواتر شب مستی، به صبح هشیاری‌ست

#پوریا_شیرانی
@puriashirani
@Ghazalkhanee

@Ghazalkhanee

ای قهوه‌ی نگاه تو خواب از سرم ربود
از چشم من به چشم غزلواره‌ات، درود

می‌بینمت تمام غمم می‌شود نشاط
اندوه در گریز و شعف می‌کند ورود

گیسو به باد می‌دهی و گرد مانده را
از روی مات آینه‌ها می‌شود زدود

پیش تو هر چه واژه نفس‌گیر می‌شود
دنیای شعر و جان غزل مانده سرفرود

گویا مجال هم‌نفسی‌ها گذشته است
تنها به پاست از دل سوزان لهیب و دود

این زندگی چه داشت که لبهای من نداشت!
در زندگی چه بود که در چشم من نبود!

من را ولی شکوه لبت زنده می‌کند
چشم تو را  به جای غزل می‌توان سرود

#سعید_خاکسار
@saeed_khaksar58
@Ghazalkhanee

@Ghazalkhanee

کنج آغوش تو گیتار به رقص آمده است
کلبه‌ی ساکتم انگار به رقص آمده است

می‌خورد بوسه‌ی باران به لب پنجره‌ام
ناودان در شب ِدیدار به رقص آمده است

با قدمهای خوش‌آهنگ تو از اوّل شب
"سبزه‌میدان" سر ِ بازار به رقص آمده است

لطف کن اینهمه آویشن و بابونه نخر
دیدم از بوی تو عطّار به رقص آمده است

عطری از دامن گلدار تو پیچیده به شهر
که تهِ باغ، سپیدار به رقص آمده است

باز از خنده‌ی تو شیخ شکایت دارد
مسجدش با در و ديوار به رقص آمده است

ساعت مرگ، کنارت به عقب افتاده!
زندگی با تب تکرار به رقص آمده است

الکل چشم تو گیرایی خاصی دارد
مست شد واژه و خودکار به رقص آمده است

#محمدعلی_نیکومنش
@Ghazalkhanee