نشر سنگلج
و آیین ما نشر دانایی و گفتارهای نغز است
Last updated 1 month, 2 weeks ago
.
ناز و نیاز
نخستین کتاب از مجموعه میراث فارسی فرارودان منتشر شد:
ناز و نیاز منظومه‌ای عاشقانه است با رگه‌هایی از حماسه و با پایانی تراژیک. وقایع داستان از کشور عشق آغاز می‌شود و با وقوع ماجراهایی بر شخصیت‌های داستان در بیابان، کشور حسن، جزیرۀ سکونت‌گاه معشوق، کشور طوفان و سرانجام در مزارستان کشور حسن، خاتمه می‌یابد.
این منظومه با ناز و نیازهای دیگر تنها در نام اشتراک لفظی دارد امّا در محتوا و روایت، اثر به کلّی متمایزی است. همچنین این اثر تمثیلی نیست؛ بدین معنا که این داستان به فضایی ورای حکایت داستان چشم ندارد و تمثیلی از مسائلی همچون امور عرفانی و اخلاقی نیست.
اثر در بخارا، در دربار عبیدالله خان شیبانی (۸۹۲ – ۹۴۶ ق) سروده شده است. اگر تاریخ سرایش پیش از مرگ علی‌شیر نوایی ( - ۹۰۶ ق) را برای سرودن این منظومه بپذیریم، می‌توان بقایی را در ژانر ناز و نیاز سرایی پیشگام دانست. از این منظر، این اثر در زبان فارسی و به خصوص در خطّۀ فرارودان از اهمیّت ویژه‌ای برخوردار است.
نشر سنگلج منتشر کرد:
الرسالة الفارقة و الملحة الفائقه
(متن عربی و ترجمه فارسی)
نویسنده کتاب عبدالرّحمن بن محمّد بن ابراهیم بن محمّد بن ابراهیم بن یوسف، معروف به ابن‌العتائقی، ملقب به کمال‌الدّین است.
وی از فقها و دانشمندان و اطبای نام‌بردار شیعۀ امامیه در قرن هشتم و از معاصران شهید اوّل است. او در حدود ۶۹۹ ق، در شهر حله در عراق زاییده شد و در همان شهر دانش آموخت و به فلسفه و تاریخ گرایید و از سال ۷۴۶ ق، قریب بیست سال در ایران و دیگر سرزمین‌ها گردش کرد و بیشتر این مدّت را در اصفهان ماند، سپس به عراق بازگشت، در نجف اشرف رحل اقامت افکند و در ۷۹۰ ق، درگذشت.
الرسالة الفارقة و الملحة الفائقه رساله‌ای است در فرق اسلام بر اساس حدیث تفرقۀ امّت محمّد به هفتادوسه فرقه و بیان فرقۀ ناجیه، که مذهب امامی اثنا‌عشری است.
ابن عتائقی، پس از بیان یکایک اختلافاتی که از هنگام نزع رسول خدا در بین مسلمانان پیدا شد، بر اساس حدیث تفرقه به شرح هریک از فرق مفترقه و رد فرقه‌های مخالف یکی پس از دیگری می‌پردازد و حقّانیت مذهب امامیه را اثبات می‌کند.
چرا «خلاصه الحیاة» نوشته شده است؟
گفتگو خبرگزاری ایسنا با مصحح کتاب؛
نشر سنگلج دومین کتاب از مجموعه سفر به ایران را منتشر کرد:
سفرنامه آبه‌کاره در ایران
آبه دو دومينوس بارتلمه كاره دو چامبون، سیاح و مامور سیاسی دولت فرانسه است که چندین بار برای انجام ماموریت‌های سیاسی به ایران و هند سفر کرده است.
در مورد زندگی او اطلاعات دقیقی در دست نداریم. از محتوای گزارش او چنین برمی‌آید که در سفرهایش اختیارات فراوانی داشته است. بیشتر این سفرها برای جمع‌آوری اطّلاعات نظامی و سیاسی بوده است.
کتاب سفرنامه آبه کاره در ایران حاصل یکی از این ماموریت‌ها است که در سال‌های ۱۶۷۴ - ۱۶۷۶م/ ۱۰۵۱ - ۱۰۵۳ خ انجام شده است.
کاره در طی سفرش از کرانه شمالی خلیج فارس و سواحل ایران عبور کرده، مسیری که کمتر سیاحی در دوره صفویه از آن بازدید کرده است. این سفرنامه افزون بر موضوعات سیاسی، حاوی گزارش‌های جغرافیایی و مردم شناسی است که در کمتر اثری از آن عصر می‌توان یافت.
Last updated 1 month, 2 weeks ago