Одамга бир ишни бажаришдан кўра, қилолмаётганидан нолиб, ўзини айблаб юриш яхшига ўхшайди.
Аммо ҳозир ўйлаб қарасам, энг яхшиси бошқаларни айблаш экан.

@MubashshirAhmad

Маҳаллий ва чет элнинг нуфузли университетларида сифатли таълим олиш, уларни жамият манфаати учун ишлатиш лозим. «Cambridge» ўқув маркази эса бунда сизга ёрдам беради.

Ўқув марказ бир нечта нуфузли университетлар билан ҳамкорлик қилмоқда. Яъни ўқувчилар энди ҳамкор университетларнинг инглиз тили имтиҳонларидан озод этилиши белгиланган.

Айни пайтда «Cambridge» ўқув марказида янги ўқув йили мавсуми учун инглиз тили курсларига қабул бошланган. Яратилган имкониятлардан фойдаланиб, инглиз тилини пухта ўрганинг.

Инглиз тили курсларига рўйхатдан ўтиш

Reklama

Кўринишидан диндор бўлганларнинг ҳаммаси ҳам хулқли бўлавермайди. Шунинг учун ҳам Расули акрам алайҳиссалом: ".. дини ва хулқига рози бўлган кишингиз..", деганлар.

Диндорликнинг чўққиси нафсни назорат қилишдир, бошқаларни эмас.

Жалолиддин Румий

@MubashshirAhmad

Жамиятга бир ғояни зўр бериб сингдиришга уринаётган тоифалар бор: “дин-диёнат илм-фанга қарши!”

Бу Ислом динига қилинган энг катта туҳматдир! Аввало, Ислом дини инсонни илм-маърифатни эгаллашга чақиради, тарғиб қилади. Ислом ренессансининг асосий устунларидан бири айнан илм-фан эди.

Ғарб илми Ислом динининг – мусулмон олимларнинг илм-фанга қўшган беҳисоб ҳиссаларини эътироф этади. Айрим фанларнинг асосчиси деб мусулмон олимларини тан олади. Чунки, кўплаб мусулмон олимларнинг асарлари ўрта аср Европа университетларида ўқитилган. Ўрта асрларда мусулмон олимларининг асарларини арабчадан лотин тилига таржима қилишга ихтисослашган махсус мактаблар бўлган. Уларда таржимачилик бўйича анъаналар асрлардан-асрларга сақланиб қолган. Ўрта асрларда европалик олимларга – бўлғуси таржимонларга араб тили ўргатилган. Чунки, ўша вақтда Ислом дунёсида илм-фаннинг тили араб тили эди. Юртимиздан чиққан олимлар ҳам асарларини араб тилида ёзишган.

Мусулмонлар ўрта асрларда аниқ фанларга асос солишган. Ана шундай олимлардан бири Жобир ал-Ҳайён эди. Ғарб у Geber номи билан машҳур бўлди. У кимёнинг отаси сифатида тан олинади. Кимё ва алкимёга оид бир қатор асарлари лотин тилига таржима қилинган. Улар орасида энг машҳурлари қуйидагилардир:

"Kitab al-Kimya" (лотинчаси "Liber de Alchemia"). Ғарб университетлари алкимё ва кимёнинг асосларини шу асар асосида ўрганишган.

"Kitab al-Sab'een" (лотинчаси "Liber de Septuaginta"). Мазкур асар алкимё ва кимёнинг жараёнлари ва назарияларига бағишланган.

"Kitab al-Mizan" (лотинчаси "Liber de Ponderibus"). Ушбу асар кимёвий жараёнларда миқдор ўлчовлари, сифат ўзгаришлари ва тажрибаларнинг аниқлигига бағишланган.

"Kitab al-Rahmah" (лотинчаси "Liber Misericordiae"). Эритмалар олиш, моддаларни тозалаш ва ҳайдаш бўйича тажрибаларга бағишланган асар.

"Kitab al-Tajmi" (лотинчаси "Liber de Aggregationibus”). Мазкур рисола эритмалар таркибидаги моддаларни концентрлаш ва уларни тозалаш тажрибаларига бағишланган.

Жобир ал-Ҳайённинг бундан бошқа асар ва рисолалари ҳам таржима қилинган. Биз фақат машҳурларига тўхталиб ўтдик, холос.

Кейинги мақолаларда Ғарбда машҳур бўлган ва Ғарб ўзининг устозлари ҳисоблаган бошқа олимлар ҳақида ҳам тўхталиб ўтамиз. Бундай олимлар жуда кўп. Чунки Ислом дини одамларни илмга, маърифатга чақирар эди.

Хулоса шуки, соғлом баҳс қилмоқчи бўлганлар ёлғонни қурол қилмаслиги ва бутун бошли тамаддунларга туҳмат қилмаслиги керак. Ёлғоннинг умри жуда қисқа. Псевдоилм эса ёлғонданда паст нарсадир.

*© Baxtiyor Abdug'afur*

@MubashshirAhmad

Бувам қартайиб, кўзлари хиралашиб қолганди. Раҳмим келиб: "Кейинги туғилажак неваларингизни яхши кўролмас экансизда", дедим. Жавоблари мени сескантирди:
- Мен Қуръонни яхши кўролмасликдан қўрқаман.

@MubashshirAhmad

Бу умматнинг кучи замбарак, танк ёки милтиқда эмас. Балки унинг қуввати тақводор ёш мўминдир.

Нажмиддин Эрбакан

@MubashshirAhmad

Сизлар мени сиёсатни тарк этиб, масжидда ибодат қилиб ўтиришимни истайсизлар. Шундай қилсам, фарзандимга мактабда исломни ёмон кўришни ва бошимга масжидни бузишни ўргатасизлар.

Нажмиддин Эрбакан

@MubashshirAhmad

Fayzuddin Mumin ёзяптилар:

Илмонийлик динни давлатдан ажратувчи сиёсий мафкурадир. Дунёдаги 99% давлатлар шу асосга қурилган. Кенг маънода динга нисбатан илмоний давлатчиликнинг икки тури бор:

1) Англо-Сакс анъанасидаги динга тоқатли ва бағрикенг давлатлар. Буларга АҚШ, Британия,Канада , Австралия, Янги Зеландия , Ҳиндистон ва бошқалар киради.

2) Жангари (militant ) илмонийлик асосига қурилган давлатлар. Бунга Франция, Туркия , Ўзбекистон ва собиқ Совет давлатлари, Тунис, Хитой, Шимолий Кореа ва бошқалар киради.

Ўзбекистон замонавий давлатчилиги қурилганига роппа-роса юз йил тўлди. 1917 йилдан олдинги Ўзбекистонда дин бунчалик сиқувга олинмаган эди.

Большевиклар қудратга келиб ҳукуматни эгаллагандан кейин динни ижтимоий ҳаётдан бутунлай ўчириб ташлашни ўзига мақсад қилиб олди ва бунга астойдил киришди. Ҳатто 1985чи йилгача, қайта қуриш давригача давлатнинг энг қуйидан энг юқори табақасигача, ижтимоий ҳаётнинг барча жабҳаларида динга қарши пропаганда давом этди.

Мен эслайман, ҳатто мустақилликнинг илк йилларида мактабдаги ўқиш китобларимизда ҳам динни қолоқлик сарқити қилиб кўрсатадиган ҳикоялар бор эди, биология дарслигининг илк саҳифаси атеизм билан бошланарди, университетларда алоҳида атеизм дарси бўлган.

Тўғри, совет иттифоқи қулагадан кейин динга мисли кўрилмаган даражада эркинлик берилди, аммо бу мисли кўрилмаган даража ўша 1924 йилдан кейинга солиштиргандаги ҳолат эди. Ўзини демократик давлат ўлароқ эълон қилганидан сўнг йилдан йилга диний эркинликлар кўпайиб бориши лозим эди аммо ундай бўлмади. Коммунизм ва атеизм вужудига сут билан кирганлардан динга нисбатан бундай қараш жон билан чиқса керак.

Ўзбекистон ўзининг жангари илмонийлик йўлида собитқадам кетмоқда. Динга тоқатлилик ва эркинлик беришни таҳдид деб билади, диндорлик ва диндорлардан чўчийди. Максимал даражада чеклашга ҳаракат қилади.

Туркияда Эрдоган келиб илмонийлик асосига тегмаган ҳолда унинг жангари руҳини бироз сусайтиришга эришди, мусулмонлар ижтимоий ҳаётда иштирок этиш ҳуқуқига эга бўлди. Аммо биз ҳалигача Большевиклар анъанасидан чиқиб кетолмаяпмиз.

Бу ҳақида Адиб Холиднинг "Ўзбекистон таваллуди" китобини ўқиб яхшироқ тушуниш мумкин.

@MubashshirAhmad

- Худо қалбимда, - деди боя ахлоқи бузуқ бир одам.

Мен:
- Тўғри айтасан. Мусулмончилик ҳам, Худо ҳам қалбингда, лекин икки бутинг ва икки жағинг орасида, ёлғончи феълингда, ўзгалар ҳаққидан қўрқмайдиган нафсингда Худо ҳам, мусулмончилик ҳам йўқ, - дедим унга.

- Зато, Худо қалбимда, - деди у кўзлари йилтиллаб.

© Раҳимжон Раҳмат

@MubashshirAhmad