🔰🔰

✍خاکسپاری فرزند یکی از یاران امام صادق علیه‌السلام بود؛

زمانی که فرزند را در قبر گذاشتند، پدرش پیش آمد و بر او خاک ریخت، امام دست او را گرفت و فرمود: بر او خاک نریز، نزدیکان او، بر او خاک نریزند، پیامبر خدا صلی الله علیه و آله از آن‌که نزدیکانِ فرد درگذشته، بر او خاک ریزند، بازداشت، این کار سنگ‌دلی ایجاد می‌کند و هرکه سنگ‌دل شود، از خدای خویش دور شده است.

📚کافی ج ۳ ص ۱۹۹

https://t.me/nashr110

??

?دعایی که مولای ما حضرت صاحب الزمان علیه السلام امر فرمودند به نوشتن آن و شستن و آشامیدنش برای شفا?

محدث نوری قدّس سرّه گفته است:
شیخ بزرگوار مرحوم کفعمی در کتاب بلد الامین از امام زمان حضرت مهدی علیه السلام روایت کرده است که فرمودند:

هر کس این دعا را در ظرف جدیدی بنویسد با تربت امام حسین علیه السلام و آن را بشوید و بیاشامد از بیماریش شفا یابد.

✨بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ،
بِسْمِ اللهِ دَوَاءٌ، والْحَمْدُ للهِ شِفَاءٌ، وَلاَ إِلَهَ‏ إِلاَّ اللهُ كِفَاءٌ، هُوَ الشَّافِي شِفَاءٌ، وَهُوَ الْكَافِي كِفَاءٌ، أَذْهِبِ الْبَأْسَ بِرَبّ ‏النَّاسِ، شِفَاءٌ لاَ يُغَادِرُهُ سُقْمٌ، وَصَلَّى اللهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ النُّجَبَاءِ.

به نام خداوند بخشنده مهربان. «بسم الله» دوا است، «الحمد لله» شفا است، «لا اله الا الله» کفایت است او از جهت شفا شافی یعنی شفا دهنده است، از جهت کفایت کافی یعنی کفایت کننده است، ناراحتی و بدحالی را ببر به پروردگار مردم، شفایی ده که باقی نگذارد هیچ دردی را، و درود خدا بر محمّد و خاندان پاک سرشت ایشان باد.
محدث نوری قدّس سرّه اضافه کرده و فرموده است:
به خط سید زین الدین علی بن حسین حسینی قدّس سرّه دیدم که این دعا را شخصی که مجاور حائر بود از حضرت مهدی علیه السلام در خواب فراگرفت، او مبتلا به دردی بود به امام قائم علیه السلام شکایت کرد، امام علیه السلام دستور دادند که آن را بنویسد و آنگاه بشوید و بیاشامد. آن شخص به دستور امام علیه السلام عمل کرد و در همان ساعت درد او برطرف گردید.

?جنّة المأوى نوری 226،
?دارالسلام نوری ج 288/1،
?الصحيفة المباركة المهديّة 379
https://t.me/nashr110

✍**روایت احمد بن اسحاق در مورد نهم ربیع الاول و سیره اهل بیت علیهم السلام

بخش ششم**... وَ يَوْمُ الْفَتْحِ، وَ يَوْمُ الْعَرْضِ، وَ يَوْمُ الْقُدْرَةِ، وَ يَوْمُ التَّصْفِيحِ، وَ يَوْمُ فَرَحِ الشِّيعَةِ، وَ يَوْمُ التَّرْوِيَةِ، وَ يَوْمُ الْإِنَابَةِ، وَ يَوْمُ الزَّكَاةِ الْعُظْمَى، وَ يَوْمُ الْفِطْرِ الثَّانِي، وَ يَوْمُ سَبِيلِ اللَّهِ تَعَالَى، وَ يَوْمُ التَّجَرُّعِ بِالرِّيقِ، وَ يَوْمُ الرِّضَا، وَ عِيدِ أَهْلِ الْبَيْتِ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ، وَ يَوْمٌ ظَفِرَتْ بِهِ بَنُو إِسْرَائِيلَ، وَ يَوْمٌ قَبِلَ اللَّهُ أَعْمَالَ الشِّيعَةِ، وَ يَوْمُ تَقْدِيمِ الصَّدَقَةِ، وَ يَوْمُ طَلَبِ الزِّيَادَةِ، وَ يَوْمُ قَتْلِ الْمُنَافِقِ، وَ يَوْمُ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ وَ يَوْمُ سُرُورِ أَهْلِ الْبَيْتِ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ وَ يَوْمُ‌ الْمَشْهُودِ، وَ يَوْمٌ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى يَدَيْهِ، وَ يَوْمُ هَدْمِ الضَّلَالَةِ، وَ يَوْمُ النَّيْلَةِ، وَ يَوْمُ الشَّهَادَةِ، وَ يَوْمُ التَّجَاوُزِ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ، وَ يَوْمُ الْمُسْتَطَابِ، وَ يَوْمُ ذَهَابِ سُلْطَانِ الْمُنَافِقِ، وَ يَوْمُ التَّسْدِيدِ وَ يَوْمٌ يَسْتَرِيحُ فِيهِ الْمُؤْمِنُونَ وَ يَوْمُ الْمُبَاهَلَةِ، وَ يَوْمُ الْمُفَاخَرَةِ، وَ يَوْمُ قَبُولِ الْأَعْمَالِ، وَ يَوْمُ النحيل، وَ يَوْمُ النحيلة، وَ يَوْمُ الشُّكْرِ، وَ يَوْمُ نُصْرَةِ الْمَظْلُومِ، وَ يَوْمُ الزِّيَارَةِ، وَ يَوْمُ التَّوَدُّدِ، وَ يَوْمُ النحيب [التَّحَبُّبِ‌]، وَ يَوْمُ الْوُصُولِ، وَ يَوْمُ الْبَرَكَةِ، وَ يَوْمُ كَشْفِ الْبِدَعِ، وَ يَوْمُ الزُّهْدِ فِي الْكَبَائِرِ، وَ يَوْمُ الْمُنَادِي، وَ يَوْمُ الْمَوْعِظَةِ، وَ يَوْمُ الْعِبَادَةِ، وَ يَوْمُ الْإِسْلَامِ.
قَالَ حُذَيْفَةُ: فَقُمْتُ مِنْ عِنْدِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلَامُ وَ قُلْتُ فِي نَفْسِي: لَوْ لَمْ أُدْرِكْ مِنْ أَفْعَالِ الْخَيْرِ مَا أَرْجُو بِهِ الثَّوَابَ إِلَّا حُبَّ هَذَا الْيَوْمِ، لَكَانَ مُنَايَ.
قَالَ مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي الْعَلَا الْهَمْدَانِيُّ وَ يَحْيَى بْنُ جَرِيحٍ، فَقَامَ كُلُّ وَاحِدٍ مِنَّا نُقَبِّلُ رَأْسَ أَحْمَدَ بْنِ إِسْحَاقَ وَ قُلْنَا: الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي مَا قَبَضَنَا حَتَّى شَرَّفَنَا بِفَضْلِ هَذَا الْيَوْمِ الْمُبَارَكِ، وَ انْصَرَفْنَا مِنْ عِنْدِهِ، وَ عَيَّدْنَا فِيهِ، فَهُوَ عِيدُ الشِّيعَةِ[1].

♦️...روز فتح (گشایش) و روز نشان دادن و روز قدرت و روز گذشتن و روز شادی شیعه و روز سیراب شدن و روز بازگشت (توبه و انابه) و روز زکات عظیم، و روز (عید) فطر دوم و روز راه خدای تعالی و روز نوشیدن از آب و روز خشنودی و عید اهل بیت علیهم السلام و روزی که بنی اسرائیل پیروز گشت و روزی که خداوند اعمال شیعه را قبول کرد و روز دادن صدقه و روز درخواست فزونی ها و روز کشته شدن منافق و روز آن وقت معلوم و روز شادی اهل بیت علیهم السلام و روز مشهود (گواهی داده شده) و روزی که ظالم دست خود را به دندان بگزد و روز انهدام گمراهی و روز رسیدن و روز گواهی و شهادت و روز گذشت از مؤمنان و روز پاک شده و روز رفتن سلطان منافق و روز محکم کرد و، روزی که مؤمنان در آن راحت می شوند و روز مباهله و روز مفاخره (فخر فروختن) و روز پذیرش اعمال و روز ضعیف شدن و روز از قدرت افتادن و روز شکر و روز یاری مظلوم و روز زیارت (دیدار کردن) و روز محبت کردن و روز گریه کردن و روز رسیدن و روز برکت و روز از بین رفتن بدعت­ها و روز بی رغبتی به گناهان کبیره و روز فراخوانده شده و روز پند و موعظه و روز عبادت و روز اسلام.
حذیفه گفت: از خدمت امیر مؤمنان علیه السلام برخاستم و با خود گفتم، اگر از اعمال خیر چیزی جز دوست داشتن این روز را نداشته باشم، برایم کافی است .
محمد بن ابی علاء همدانی و یحیی بر جریح نقل کردند: هر دو برخاستیم و سر احمد بن اسحاق را بوسیدیم و گفتیم: ستایش از آن خدایی است که جان ما را نگرفت و ما را به آگاهی از فضیلت این روز خجسته، گرامی داشت و از نزد او بازگشتیم و آن روز را جشن گرفتیم و آن روز عید شیعه است.

?زاد المعاد (مجلسی)/ص253 - 257
https://t.me/nashr110
.پایان روایت.
و ستایش مخصوص خدای یگانه است و درود خدا بر محمد و خاندانش. این است این روز را گرامی بداریم و مطلقا در آن شادمانی کنیم، بنابر رازی که در میان دارد و روشن شد، بنابر عمل احتیاطی به روایات؛ پس نیکوست این روز را مجازاً روز عید بنامیم.

✍**روایت احمد بن اسحاق در مورد نهم ربیع الاول و سیره اهل بیت علیهم السلام

بخش پنجم**...وَ أبقى [أَلْقَى إِلَى‌] النَّاسِ أَنْ يحتذوا [يَتَّخِذُوا] النَّقْدَ مِنْ جُلُودِ الْإِبِلِ، وَ لَطَمَ وَجْهَ الزَّكِيَّةِ عَلَيْهَا السَّلَامُ، وَ صَعِدَ مِنْبَرَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ ظُلْماً وَ عُدْوَاناً وَ افْتَرَى عَلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ عَانَدَهُ وَ سَفَّهَ رَأْيَهُ قَالَ حُذَيْفَةُ: فَاسْتَجَابَ اللَّهُ دَعْوَةَ مَوْلَايَ عَلَيْهِ أَفْضَلُ الصَّلَاةِ وَ السَّلَامِ عَلَى ذَلِكَ الْمُنَافِقِ، وَ جَرَى كَمَا جَرَى قَتْلُهُ عَلَى يَدِ قَاتِلِهِ رَحْمَةُ اللَّهِ عَلَى قَاتِلِهِ.
قَالَ حُذَيْفَةُ: فَدَخَلْتُ عَلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلَامُ لَمَّا قُتِلَ ذَلِكَ الْمُنَافِقُ لِأُهَنِّئَهُ بِقَتْلِهِ وَ مَصِيرِهِ إِلَى ذَلِكَ الْخِزْيِ وَ الِانْتِقَامِ، فَقَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلَامُ: يَا حُذَيْفَةُ تَذْكُرُ الْيَوْمَ الَّذِي دَخَلْتَ فِيهِ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ وَ أَنَا وَ سِبْطَاهُ نَأْكُلُ مَعَهُ؟ فَدَلَّكَ عَلَى فَضْلِ هَذَا الْيَوْمِ الَّذِي دَخَلْتَ فِيهِ عَلَيْهِ؟ فَقُلْتُ: نَعَمْ يَا أَخَا رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ فَقَالَ عَلَيْهِ السَّلَامُ هُوَ وَ اللَّهِ هَذَا الْيَوْمُ الَّذِي أَقَرَّ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فِيهِ عُيُونَ أَوْلَادِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ وَ إِنِّي لَأَعْرِفُ لِهَذَا الْيَوْمِ اثْنَيْنِ وَ سَبْعِينَ اسْماً.
قَالَ حُذَيْفَةُ: فَقُلْتُ: يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ إِنِّي أُحِبُّ أَنْ تُسْمِعَنِي أَسْمَاءَ هَذَا الْيَوْمِ التَّاسِعِ مِنْ شَهْرِ رَبِيعٍ الْأَوَّلِ، فَقَالَ عَلَيْهِ السَّلَامُ: يَا حُذَيْفَةُ هَذَا يَوْمُ الِاسْتِرَاحَةِ، وَ يَوْمُ تَنْفِيسِ الْهَمِّ وَ الْكَرْبِ، وَ الْغَدِيرِ الثَّانِي، وَ يَوْمُ تَحْطِيطِ الْأَوْزَارِ، وَ يَوْمُ الْحَبْوَةِ وَ يَوْمُ رَفْعِ الْقَلَمِ، وَ يَوْمُ الْهُدَى، وَ يَوْمُ الْعَقِيقَةِ، وَ يَوْمُ الْبَرَكَةِ، وَ يَوْمُ الثَّارَاتِ وَ عِيدِ اللَّهِ الْأَكْبَرِ، وَ يَوْمٌ يُسْتَجَابُ فِيهِ الدَّعَوَاتُ، وَ يَوْمُ الْمَوْقِفِ الْأَعْظَمِ، وَ يَوْمُ التَّوْلِيَةِ وَ يَوْمُ الشَّرْطِ، وَ يَوْمُ نَزْعِ الأسوار [السَّوَادِ]، وَ يَوْمُ نَدَامَةِ الظَّالِمِينَ، وَ يَوْمُ انْكِسَارِ أَعْدَاءِ الشِّيعَةِ وَ يَوْمُ نَفْيِ الْهُمُومِ...

♦️... و مردم را واداشت تا از پوست شتر درهم و دینار بسازند و بر صورت دختر پاک رسول خدا علیها السلام سیلی زد و با ظلم و سرکشی از منبر رسول خدا صلی الله علیه و آله بالا رفت و بر امیر مؤمنان دروغ بست و با او دشمنی کرد و نظرش را خوار شمارد. حذیفه گفت: خداوند دعای مولایم علیه افضل السلام و الصلاة علیه آن منافق را مستجاب کرد و او را به دست قاتلش به درک واصل کرد و رحمت خدا بر قاتل او باد.
حذیفه گفت: وقتی آن منافق کشته شد، خدمت امیر مؤمنان علیه السلام رسیدم تا کشته شدن او و سرنوشت ذلت بارش و انتقام را به ایشان تبریک گویم. امیر مؤمنان علیه السلام فرمود: ای حذیفه! آیا به یاد داری روزی که خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله رسیدی و من و فرزندانم همراه با ایشان مشغول خوردن غذا بودیم، و سپس تو را بر فضیلت آن روز که بر او وارد شدی، آگاه ساخت؟ عرض کردم: آری ای برادر رسول خدا صلی الله علیه و آله. سپس امام علیه السلام فرمود: به خدا قسم، امروز روزی است که خداوند تبارک و تعالی چشمان فرزندان رسول خدا صلی الله علیه و آله را روشن کرد و من هفتاد و دو اسم برای این روز می شناسم.
حذیفه گفت: عرض کردم: ای امیر مؤمنان، دوست دارم اسم های روز نهم ربیع الاول را از شما بشنوم. سپس امام علیه السلام فرمود: ای حذیفه، امروز روز استراحت و روز گشایش غم ها و اندوه ها و روز غدیر دوم و روز برداشتن بار گناهان روز بخشش و روز برداشتن قلم (رفع القلم) و روز هدایت و روز عقیقه (قربانی) و روز برکت و روز انتقام ها و روز عید بزرگ خدا و روزی که در آن دعاها مستجاب است و روز جایگاه عظیم و روز سرپرستی و روز شرط و روز برداشتن قیدها (کندن مشکی) و روز پشیمانی ظالمان و روز شکسته شدن دشمنان شیعه و روز دوری غم ها...

?زاد المعاد (مجلسی)/ص253 - 257
https://t.me/nashr110