Jako nacjonaliści wierzymy, że naród jest wspólnotą, której fundamentem są wartości przekazywane z pokolenia na pokolenie.

Nasza niewygodna postawa to nie kaprys, lecz konieczność wynikająca z odpowiedzialności za przyszłość naszych narodów. Historia pokazuje, że to nacjonaliści byli tymi, którzy w chwilach próby potrafili bronić suwerenności i niezależności. Ta misja trwa nadal i trwać będzie, niezależnie od presji zewnętrznej.

Niewygodni? Zawsze. Bo prawda, wolność i tożsamość narodowa nigdy nie były łatwe do zaakceptowania dla tych, którzy chcieli je zniszczyć.

Bycie niewygodnym to wyraz wolności i odpowiedzialności. Niech to hasło przypomina, że świat zmieniają ci, którzy nie boją się myśleć inaczej.

Jako nacjonaliści wierzymy, że naród jest wspólnotą, której fundamentem są wartości przekazywane z pokolenia na pokolenie.

Nasza niewygodna postawa to nie kaprys, lecz konieczność wynikająca z odpowiedzialności za przyszłość naszych narodów. Historia pokazuje, że to nacjonaliści byli tymi, którzy w chwilach próby potrafili bronić suwerenności i niezależności. Ta misja trwa nadal i trwać będzie, niezależnie od presji zewnętrznej.

Niewygodni? Zawsze. Bo prawda, wolność i tożsamość narodowa nigdy nie były łatwe do zaakceptowania dla tych, którzy chcieli je zniszczyć.

Bycie niewygodnym to wyraz wolności i odpowiedzialności. Niech to hasło przypomina, że świat zmieniają ci, którzy nie boją się myśleć inaczej.

Byliśmy, Jesteśmy, Będziemy NiewygodniHasło “byliśmy, jesteśmy, będziemy niewygodni” to nie tylko deklaracja, ale także manifest oporu wobec utartych schematów, odważne przypomnienie, że niezależność myśli to podstawa wolności.
„Byliśmy, jesteśmy, będziemy niewygodni” doskonale oddaje ducha nacjonalizmu jako idei, która opiera się na nieustannym sprzeciwie wobec uniformizacji i podporządkowania obcym interesom.

Byliśmy niewygodni

Historia ludzkości pełna jest postaci, które sprzeciwiały się, płacąc za to często najwyższą cenę. Rewolucjoniści, artyści, myśliciele, którzy odważyli się kwestionować powszechnie przyjęte normy, byli postrzegani jako zagrożenie dla systemu. Ich odwaga często prowadziła do przełomów – zarówno w sferze idei, jak i technologii czy kultury.

Ludzie byli niewygodni, bo burzyli iluzję porządku, ujawniając jego słabości.

Historia nacjonalizmu to historia walki o wolność i suwerenność narodową. W XIX wieku nacjonalistyczne ruchy wyzwoleńcze stanowiły motor zmian w Europie, dążąc do odzyskania niepodległości przez narody uciskane przez obce mocarstwa. Polscy nacjonaliści odegrali kluczową rolę w powstaniach narodowych, działając na rzecz zachowania tożsamości narodowej w czasach zaborów.

Ruchy nacjonalistyczne były niewygodne dla imperiów, które próbowały podporządkować sobie mniejsze narody. Walka o niepodległość wymagała od nacjonalistów determinacji, odwagi i poświęcenia, co czyniło ich zagrożeniem dla każdego systemu dążącego do dominacji.

Jesteśmy niewygodni

Dzisiaj, w dobie cyfrowej, bycie “niewygodnym” nabiera nowego wymiaru. Świat, w którym algorytmy podsuwają treści, które mają nas zadowolić, gdzie media społecznościowe kreują iluzję jedności, wymaga odwagi, by stanąć po stronie prawdy i autentyczności. Niewygodni to ci, którzy kwestionują fałszywe autorytety, odważają się mówić głośno w czasach cenzury i manipulacji.

Współczesny nacjonalizm, choć przez wielu krytykowany i błędnie przedstawiany jako skrajność, pozostaje głosem sprzeciwu wobec sił globalistycznych, które starają się narzucić jednolity porządek na całym świecie. Nacjonaliści stoją na straży wartości narodowych, takich jak rodzina, tradycja, kultura i język, co często koliduje z agendą progresywnych ideologii.

Jesteśmy niewygodni dla tych, którzy promują model świata bez granic, w którym narody i ich tożsamości mają być zastąpione przez jednolitą masę konsumentów i pracowników. Niewygodna jest również nasza krytyka nadmiernej ingerencji organizacji międzynarodowych, które często działają wbrew interesom narodów, które rzekomo mają reprezentować.

Będziemy niewygodni

Przyszłość należy do tych, którzy nie boją się pytać, kwestionować i wykraczać poza ramy. Bycie niewygodnym to nie wybór, ale konieczność w obliczu wyzwań przed którymi stoimy.

Przyszłość nacjonalizmu zależy od wierności zasadom, które od zawsze były fundamentem tej idei. Będziemy niewygodni, bo sprzeciwiamy się procesom, które prowadzą do osłabienia państw narodowych. W czasach, gdy presja międzynarodowa zmusza rządy do podporządkowania się interesom globalnych elit, nacjonaliści pozostają ostatnim bastionem obrony suwerenności i prawa narodów do samostanowienia.

Nie boimy się mówić o tym, co niewygodne: o potrzebie ochrony granic, o problemach związanych z niekontrolowaną migracją, o zagrożeniach wynikających z rezygnacji z tradycyjnych wartości. W czasach kryzysów ekonomicznych, tożsamościowych i politycznych, nacjonalizm oferuje odpowiedzi oparte na solidnych fundamentach wspólnoty narodowej i solidarności.

Będziemy niewygodni, bo to jedyny sposób, by pozostać wiernym wartościom.

Byliśmy, jesteśmy i będziemy niewygodni – nie dlatego, że chcemy prowokować, ale dlatego, że zmiana wymaga działania. Wierność prawdzie, obrona wolności i odwaga do sprzeciwu wobec niesprawiedliwości to cechy, które łączą tych, którzy byli, są i będą źródłem inspiracji dla innych.

Byliśmy, jesteśmy i będziemy niewygodni – dla tych, którzy dążą do likwidacji różnorodności narodów i podporządkowania świata jednemu modelowi ideologicznemu.

Jak już pisaliśmy - muzyka, jako najdoskonalsza forma sztuki, dostosowana jest najlepiej do przekazu Prawd i treści Sakralnych. Otóż chcielibyśmy zaprosić Was, do odsłuchania pięknego albumu tytanów polskiego Czarnego Metalu i istnych Adeptów Sztuk Zakazanych!

"Strzelać, Żeby Zabić" - tak brzmi nazwa tego majestatycznego w swym okrucieństwie dzieła. Przekaz, którego prostotę można porównać tylko z tą głębią emocji, którą wywołuje. W trakcie słuchania i analizy tekstu, wypowiadanego pod akompaniament ryczących gitar i rażącej, jak wściekły karabin maszynowy perkusji na pewno odwiedzą was myśli istnie antyludzkie. Bestialski śpiew, w swej brutalnej i ekstremalnej manierze nadający o heroizmie, śmierci i walce zmusza słuchacza do głębokiej refleksji nad obnażaniem się ludzkiej istoty, która dla Kraju, dla Ojczyzny i Rodu potrafi sięgnąć po najbardziej monstrualną swoją stronę, po Nienawiść i Gniew by Strzelać, Żeby Zabić.

Zaczyna się album od stosunkowo powolnego wstępu narzucającego rozmyśleniu o Zemście i walce z Czerwoną Zarazą, która do teraz obraża Dobrych Ludzi i Boga swą obecnością na kuli ziemskiej. Dalsze kompozycje już mają charakter zdecydowanie szybszy, pod energiczne gitarowe riffy opowiadające o szalonej szarży kawalerii, istocie Czynu Wojennego, litanii żołnierza i zwycięskim końcu walki i kulcie Bohaterów.

Podsumowując - ów album jest pięknym dopełnieniem znakomitego portfolia Ciemnej Furii i zbiorem pięknych hymnów naszej Ery Żelaza, doby Miecza i Topora.

Szczodre Gody

To najstarsze święto Słowian.
Święta te przypadały na najdłuższą noc w roku czyli między 21 a 22 grudnia i trwały do kilkunastu dni.
W te dni całe gospodarstwo skupiało się na spędzaniu razem wspólnych chwil -a mniej na pracy.
W Czechach i na Słowacji święta te nazywali Kraczun, w Rosji i na Ukrainie Kolęda lub Koliada.
Było to bardzo ważne święto dla Słowian, ponieważ o północy według wierzeń woda w rzekach czy innych zbiornikach wodnych zamieniała się w miód, a zwierzęta przemawiały ludzkim głosem.
Słowianie palili światło,aby zmarli nie zgubili się w ciemnościach.
Ważna tradycją było kolędowanie z symbolem dużej gwiazdy, która oznacza triumf Słońca.
12 potraw na stole oznacza 12 miesięcy w roku.
W tą noc nasi przodkowie wróżyli, przewidywali swoją przyszłość oraz zyskiwali łaskę Bogów.
Nieodłączną częścią staropolskiego obyczaju było przystrajanie domów na czas świąteczny snopami zbóż. W kątach izb stały snopy żyta, pszenicy i owsa, tzw. Diduchy.
Na stół zwyczajowo kładziono siano i sypano ziarno na obrus. Wszystko to miało zapewnić urodzaj i zdrowie.

"Niech Wam się wiedzie,
Niech Wam się darzy,
Niech Was wspierają
Bogowie starzy!"
Szczodrych Godów

NA ZACHODZIE BEZ ZMIAN
Tragedia na jarmarku bożonarodzeniowym w Magdeburgu to kolejny smutny rozdział w serii zamachów, które od lat nękają Europę. W piątkowy wieczór, 20 grudnia 2024 roku, samochód wjechał w tłum ludzi, powodując śmierć co najmniej jednej osoby i raniąc od 60 do 80 innych.

Incydent w Magdeburgu przypomina tragiczny atak z 2016 roku, kiedy ciężarówka wjechała w tłum na jarmarku bożonarodzeniowym w Berlinie, zabijając 12 osób i raniąc dziesiątki innych. Choć od tamtego czasu minęło osiem lat, podobne wydarzenia powtarzają się co rok.

Władze Unii Europejskiej od dawna zapewniają, że priorytetem jest bezpieczeństwo obywateli. Jednak tragiczne wydarzenia w Magdeburgu pokazują, że rzeczywistość wygląda inaczej. Na przestrzeni lat wprowadzono szereg regulacji mających na celu przeciwdziałanie aktom terroru, takich jak lepsza wymiana informacji wywiadowczych między państwami członkowskimi, zwiększenie kontroli granicznych czy monitorowanie aktywności podejrzanych osób. Niestety, wiele z tych działań okazuje się nieskutecznych lub niekompletnych.

Po wydarzeniach w Magdeburgu w mediach społecznościowych pojawiła się fala krytyki pod adresem władz UE. Obywatele domagają się bardziej zdecydowanych działań, które zapobiegną podobnym tragediom w przyszłości. Wielu z nich wskazuje, że unijne fundusze przeznaczane na ochronę bezpieczeństwa publicznego nie są właściwie wykorzystywane, a priorytety polityków są skierowane na inne kwestie, takie jak polityka klimatyczna czy migracyjna.

W obliczu kolejnego ataku pytania o skuteczność działań Unii Europejskiej stają się coraz bardziej palące. Czy tragedia w Magdeburgu zmusi władze do podjęcia realnych działań, czy znów skończy się na deklaracjach i symbolicznych gestach? Jedno jest pewne – czas na zmiany, zanim kolejny świąteczny jarmark znów stanie się miejscem tragedii.

Tragedie takie jak ta w Magdeburgu nie tylko niszczą życie niewinnych ludzi, ale również podważają zaufanie do władz. Obywatele Europy mają prawo oczekiwać, że bezpieczeństwo stanie się priorytetem, a nie tylko tematem debat politycznych. Jeśli Unia Europejska chce naprawdę chronić swoich obywateli, musi się opanować i zatrzymać islamskie chordy przybywające Do Europy.

Krytyka mediów podsycających napięcia społeczne.

Media odgrywają istotną rolę kształtowaniu opinii publicznej oraz eskalowaniu konfliktów w społeczeństwie.
Oto kilka głównych sposobów, w jakie media przyczyniają się do napięć społecznych:

Clickbait
Media często stosują wyolbrzymione nagłówki, które mają na celu przyciągnięcie uwagi czytelnika. Takie treści często manipulują faktami i wzbudzają silne emocje, takie jak gniew czy strach, które prowadzą do większego podziału społecznego.

Polaryzacja polityczna
Media zazwyczaj faworyzują jedną stronę politycznego sporu, przedstawiając drugą w sposób negatywny. Taki przekaz wzmacnia podziały między grupami o różnych poglądach.

Negowanie alternatywnych narracji
Niektóre media selektywnie przedstawiają informacje jednocześnie ignorują alternatywne punkty widzenia. Taki brak równowagi w relacjonowaniu zdarzeń wzmacnia poczucie niesprawiedliwości.

Fake news i dezinformacja
Rozprzestrzenianie nieprawdziwych informacji może powodować panikę, nieufność i niepotrzebne konflikty w społeczeństwie.
Fake newsy są tworzone specjalnie aby manipulować opinią publiczną.

Eskalowanie konfliktów lokalnych
Media potrafią nadać lokalnym konfliktom rozgłos na skalę ogólnokrajową, co często prowadzi do ich zaostrzenia. Narracje tych konfliktów bywają uproszczone, wyjęte z kontekstu, to w znacznym stopniu utrudnia zrozumienie sytuacji.

Algorytmy mediów społecznościowych
Na platformach takich jak Facebook czy Twitter czy TikTok algorytmy promują treści, które wzbudzają bardzo silne emocje. W efekcie użytkownicy są zamykani w tzw. bańkach informacyjnych, co sprzyja dehumanizacji „drugiej strony”.

W dobie internetu czy telewizji ważne jest Krytyczne podejście do informacji.
My jako odbiory powinniśmy myśleć samodzielnie, weryfikować źródła informacji i sami wyrabiać sobie zdanie na różne tematy.
Media mają wielką moc, a sposób ich użycia może albo zaostrzać, albo łagodzić napięcia społeczne. Dlatego tak ważna jest odpowiedzialność zarówno twórców, jak i nas, odbiorców informacji.

Krytyka współczesnych ideologii podważających tradycyjną rodzinę.

Gender jest bardzo niebezpieczną, a bardzo rozpowszechnianą ideologią, walczy ona z tradycyjnym obrazem rodziny.
Macierzyństwo i wychowywanie dzieci jest przez nią uznawana jako forma ucisku kobiety.
Ideologia ta zakłada, że człowiek nie rodzi się ani kobietą, ani mężczyzną w sensie kulturowym. To dana kultura nadaje określenia „kobieta” i „mężczyzna” i w ten sposób określa człowieka. Wiele cech „kobiecych” i „męskich” pochodzących z różnic biologicznych teoria gender uważa za mity społeczne.
Gender, która przejęła idee i założenia ruchu feministycznego uznaje za "normalne" rozwiązłość czy aborcję na życzenie (bez konkretnego powodu).
Według tej ideologii prokreacja jest oddzielana od seksualności a skutkiem tego prokreacja jest oddzielona od małżeństwa.
Jeśli zostaną odseparowane te dwie sfery, to otwiera się droga do uznania „praw” osób homoseksualnych do małżeństwa i posiadania dzieci (np. przez adopcję) oraz do tworzenia tzw. „wolnych związków” bez żadnych zobowiązań i odpowiedzialności.
To wszystko jest wielkim zagrożeniem dla tradycyjnych wartości rodzinnych.
W czasach kiedy wszyscy chcą iść do przodu prawdziwe wartości takie jak rodzina- ojciec i matka zanikają. Dzieci czują się w tym zagubione przez brak stabilności.

Rok zaniedbań: Strategiczne inwestycje w kryzysie

Obecny rząd, po roku sprawowania władzy, staje w ogniu krytyki za brak realizacji kluczowych inwestycji strategicznych. Projekty takie jak Centralny Port Komunikacyjny (CPK), rozwój sektora zbrojeniowego, działania Orlenu oraz restrukturyzacja PKP Cargo zdają się być pozostawione na marginesie. Taki stan rzeczy budzi niezadowolenie wśród społeczeństwa, które spodziewało się powtórzenia wzorców wcześniejszych rządów – często charakteryzujących się nieefektywnością i brakiem konsekwencji.

Centralny Port Komunikacyjny, jeden z największych projektów infrastrukturalnych w historii Polski, miał być fundamentem wzrostu gospodarczego i strategicznego znaczenia kraju w regionie. Jednak rok po przejęciu władzy prace nad projektem stoją w miejscu, co powoduje frustrację zarówno inwestorów, jak i mieszkańców terenów objętych inwestycją. Wydano już miliardy złotych na analizy i konsultacje, lecz nadal brak widocznych efektów .

Polska, deklarując zwiększenie wydatków na obronność, miała być wzorem dla innych krajów NATO. Tymczasem projekty związane z modernizacją armii – jak zakup nowoczesnego uzbrojenia – utknęły w martwym punkcie. Problemy logistyczne, brak transparentności w przetargach stawiają pod znakiem zapytania realną gotowość Polski do reagowania na potencjalne zagrożenia .

Fuzje i przejęcia realizowane przez Orlen miały wzmocnić polską energetykę, lecz wyniki finansowe i brak znaczących inwestycji w odnawialne źródła energii budzą obawy o kierunek rozwoju spółki. PKP Cargo, z kolei, zmaga się z utratą klientów i niedoinwestowaniem, co prowadzi do systematycznego spadku znaczenia polskiego transportu kolejowego w Europie .

Większość społeczeństwa z pewnym niepokojem przyjęła wyniki ostatnich wyborów, pamiętając wcześniejsze kadencje obecnej koalicji, które często charakteryzowały się nieskutecznością w realizacji inwestycji. Przez ostatni rok te obawy znalazły swoje odzwierciedlenie w rzeczywistości. Rząd zdaje się być bardziej skupiony na bieżącej polityce i wewnętrznych sporach niż na realizacji strategicznych celów.

Działania (lub ich brak) w kluczowych sektorach gospodarki, takich jak energetyka, transport czy obronność, mogą mieć długofalowe konsekwencje dla Polski. W obecnej sytuacji trudno oczekiwać, że kraj będzie w stanie efektywnie konkurować na arenie międzynarodowej, jeśli nie zostaną podjęte zdecydowane kroki w kierunku reform i realizacji obietnic wyborczych.

Rząd na bruk !

#SB_ogolne

Historie ludzi, którzy walczyli o swoje prawa w okresie PRL, są dowodem na to, że opór wobec niesprawiedliwości może przynieść zmiany, nawet w obliczu ogromnej presji.
Dziś, 13 grudnia, oddajemy hołd ofiarom stanu wojennego i wszystkim, którzy mieli odwagę sprzeciwić się systemowi. Ich determinacja i poświęcenie przypominają nam, że wolność wymagają nieustannego zaangażowania i troski. To lekcja, która pozostaje aktualna także we współczesnym świecie.

Wracamy na instagram już drugi raz
https://www.instagram.com/sb20.24.69?igsh=NDdzZGFjdGlyMzVt&utm_source=qr