Пра беларускую помсту.

Паняцце помсты займае асаблівае месца ў беларускай нацыянальнай культуры, паколькі гістарычна цесна пераплятаецца з традыцыйнымі ўяўленнямі аб гонары і справядлівасці, народнымі звычаямі.

У гістарычных беларускіх супольнасцях, у першую чаргу - у культуры і звычаі шляхты-лыцарства, пытанні гонару былі надзвычай важлівымі.
Помста часта выступала як спосаб аднавіць асабістую або сямейную годнасць, што была парушана абразай або злачынствам, помста ўспрымалася як абгрунтаванае звычаем права на справядлівасць. Гонар у падобных кантэкстах быў не толькі індывідуальным, але й калектыўным паняццем: абраза аднаго прадстаўніка роду (ці абшчыны) магла ўспрымацца як абраза ўсяго калектыву, а адпаведная адплата лічылася неабходнай.

У новай беларускай літаратуры, што нараджалася ў час нацыянальнага ды сацыяльнага прыгнёту й гераічных спробаў супраціву, часта гучаць матывы крыўды і справядлівай адплаты за пакуты народа. На той час умоўная традыцыя помсты ўжо мае характар не асабісты ці радавы, а нацыянальна-вызвольны, накіраваны на аднаўленне справядлівасці ў маштабах краін-народаў.

Цалкам заканамерна, што барацьба за свабоду, якая трывае не адно і не два пакаленні, мае выразны элемент метафізічнай помсты адвечнаму ворагу, - бо маем, за што помсціць.

FRANЦ | Падпісацца

Правакацыя, якая прыгожа ілюструе агульны ўзровень сістэмы шклоўскага вырадка: КДБ РБ не здолела напісаць “электронны ліст ад СБУ” без моўных памылак. Зноў ж такі, як умеюць…

FRANЦ | Падпісацца

Быць ваяром - жыць вечна.

Назаўжды ў памяці, дружа!

https://t.me/KalinouskiPolk/107

Маджахед некалі казаў, што добры ранак - гэта калі ў рускіх усё гарыць. У дадзеным выпадку гарыць у нас. Бывае. Асабліва, калі ў сушняк п*дары насыпаюць “Градамі”. Здымачак добра перадае атмасферу крайняй задачы.

P. S. Цікавіліся, што ў мяне за бронік. Брытанскі Osprey MK4 (не антыкварыят, а класіка?).

FRANЦ | Падпісацца