«امروز باید به نجف اشرف رفت، صبح سوار شدیم به کالسکه راندیم. رو به جنوب، پنج فرسنگ راه است، پاشای بغداد، مشیرالدوله پیش رفته بودند.
خلاصه راندیم، راندیم دو فرسنگ مانده، گنبد و مناره‌های حرم حضرت علی ابن ابی‌طالب، اسدالله الغالب، صلوات الله علیه و آله نمایان شد. حالت غریبی دست داد.
همان‌طور راندیم. یعنی پیاده رفتیم تا به در صحن مبارک رسیدیم، داخل شدیم. در حقیقت به بهشت برین وارد شدیم. صحن گشاد با روحی از کاشی معرق از بناهای صفوی است.
گنبد و بارگاه حضرت در وسط ایوان طلا، مناره‌های طلا، اما بالای سردرب صحن اسم نادر شاه را نوشته‌اند. می‌شود بنای صحن از نادر باشد. سه سمت صحن باز است. یک سمت صحن که رو به مشرق است بسته است به رواق حضرت و طاق زده‌اند مثل دالان راه دارد، گنبد طلا که از کارهای نادر شاه است روحی داده بود.
داخل ضریح که شدیم مثل بهشت بود. روح و صفایی داشت که محال است هیچ‌جای دنیا هیچ باغی به این صفا باشد. بنای گنبد، گویا از صفوی است. کاشی معرق غریبی توی گنبد کار کرده‌اند؛ که هیچ همچه کاشی در دنیا نمی‌شود...
قندیل طلا، نقره، شمعدان و… بسیار است، پرده‌های زیاد از اطراف آویزان، ضریح حضرت از نقره است گویا پیشکش صفوی‌ها باشد. فرش‌های ابریشمی قالی که صفوی یعنی شاه عباس انداخته است...
ساعت دو به غروب مانده وارد شدیم بالای سر حضرت، نماز ظهر و عصر و نماز زیارت خوانده شد الحمدلله تعالی به این توفیق رسیدیم، شکر خدا را واقعاً حظی کردیم، که کمتر همچه چیزی نصیب می‌شود. بعد رفتم سر قبر آقا محمد شاه مرحوم».
ناصرالدین قاجار پیش از سفرهای فرنگ، در سال ۱۲۴۹ شمسی به زیارت عتبات عالیات نائل گشت.

پس بايد يک مدخل جديد برای ميرزا ابوالفضل ساوجی پزشک و خوشنويس شهير دربار ناصری فرزند ميرزا فضل الله ساوجی که ايشان نيز طبيب و خوشنويس هم زمان با فتحليشاه بوده در پروژه عکسها ايجاد کنم .

هم اکنون در Fairy tales from Qajars:

https://t.me/Qajar_Persia/8

???? ??
*?*??**????? ????? ???? ??????