? Mezon 1-soni boshlandi!

ИЛМНИНГ ҲУЗУР БАХШ ЭТИШИ ҲИКМАТИ ВА ИЛМГА БОҒЛИҚ АЙРИМ ҲАҚИҚАТЛАР

Илм ҳузур ва лаззат манбаидир. Илмни ўрганиш, илм қалбга, ақлга кириб жойлашаётганини ҳис этиш инсонни ҳузурга кўмади. Ичидаги илмни билиш ҳам инсонни лаззатлантиради, шунингдек, чексиз илм ҳудудини кўриб, унга нисбатан очлик ва чанқоқлик туйиш ҳам ўзга бир завқни, қўрқув аралаш иштиёқни туғдиради.

Чунки илм инсонлар учун маърифат ва саодат йўлидир. Агар биз илмнинг лаззатини туймасайдик, илм ўрганмасдик. Илм ўрганмасак, жаҳолатда қолиб, разолатга ботардик. Шу боисдан ҳам Парвардигор илмни машаққатлар билан ўралган бир лаззат ва бир ҳузур эканлигини бизга билдирди. Биз эса лаззат ва ҳузурга ўч қилиб яратилганмиз.

Кўплаб инсонларни кузатиб амин бўлдимки, улар илмнинг лаззатига асир бўлиб қолганлар. Ҳолбуки, ундай бўлмаслик керак эди. Чунки илм лаззат учун эмас, балки икки алоҳида мақсад учун қўлга киритилади:

1. Амал қилиш, яъни инсон илмдан ҳаёти учун дастуриламал ўлароқ қўлланади, илм билан тўғри ва хатарсиз яшайди.

2. Илмни ўргатиш, яъни инсон ўзида ҳосил бўлган илмни ўзидан кейингиларга етказишга масъулдир.

Илмнинг ҳаммаси ҳам фойда келтирмайди. Ҳамиша ҳам илмнинг зиёдаси инсонни бахтли қилмайди. Айрим илмлар борки, улар инсонларга зиён етказади. Гоҳида илми ошиб-тошиб кетганлар илм сабабли ҳалокатга учраб қоладилар.

Ёшларнинг ҳеч нарсани фарқига бормай ҳамма илмларни ўрганишлари, ўзларидаги эрудиция, феълларидаги тийиқсиз истакларга таслим бўлиб турли соҳаларга уринишлари бесамар тугайдиган ҳаракатдир. Чунки бу ишлар натижасида уларда на илм ҳосил бўлади, на ҳикмат. Аксинча, айрим соҳаларни чала-чулпа билганлари қолади, холос. Чунки ёшлар аксар ҳолларда камолот ва нафс тарбияси учун эмас, шон-шуҳрат талабида илмга қизиқадилар.

Илм олишнинг осонлашуви уни қадрсизлантирди. Жавонлар ўқилмаган китоблар билан тўлди. Олимлар ҳаёт аччиқлари ва машаққатлари билан тўплаган илм жавоҳирлари интернет деб аталган майдонга сочиб юборилди ва оёқлар остида қолиб кетди. Айримлар бу жавҳарлардан бир-иккитасини олиб жаҳолатларини зиёда қилмоқдалар. Чунки тугал бўлмаган илм инсонни жаҳли мураккабга мубтало айлайди. Жаҳли мураккаб ҳеч нарсани билмаган ҳолда олимликни даъво қилиш, ҳеч кимни тан олмаслик ва такаббурликка қул бўлмоқдир. Бунинг оқибати фақат надомат бўлғай. Аллоҳ сақласин!

Зарурий ва фойдали илмларни керакли миқдорда ўрганиш ҳамда уларни йўқотмасдан ҳифзда сақлаб туриш, амал қилиш ва кейингиларга етказиш малакаси фақат комил устозлар назоратида эришиладиган нодир ва улуғ саодатдир.

Роббим, бизни бу саодат билан ризқлантир!

Акром МАЛИК

@zehniyat

"TAVFIQNASHR" nashriyotidan yangilik!!!
Abul-Faraj Abdurahmon ibn al-Javziy rohimahulloh qalamlariga mansub "Soyd ul-xotir" kitobi Abbosxon Abdullayev tomonlaridan toʻliq holda tarjima qilindi.

Bundan avval esa kitobning bir qismi tarjima qilinib "Bir olimning kundaligi" nomi bilan eʼtiboringizga havola qilingan edi.

Hozirda kitobning tahrir ishlari ketmoqda. Tez kunda nashr qilib sotuvga chiqaramiz, inshaaAlloh.

@tavfiqnashr

#maqola

Сўнгги пайтларда шеър ўқишга муҳаббатим ошди. Ҳақиқий муҳаббат ила ёдлаган биринчи шеърим шоир Муҳаммад Юсуфнинг "Ўзбекистон" номли шеъри ҳисобланади. Ундан сўнг яна шеър ёдлашга иштиёқим ошиб борди.Аммо шу пайтгача ҳеч шеърий тўплам ўқимаган эканман. Ёш шоирларимиздан Давлат Карим қаламига мансуб "Қоракўз" номли шеърий тўпламини бир акамиз ўқишни тавсия қилди.

Илк саҳифаларини варақлар эканман, Ватан ҳақидаги шеърларига кўзим тушди. У шеърни ўқирканман, ширин хотиралар, гўзал туйғуларни ҳис этдим. Айниқса:Онам кулча ёпган қадрдон тандир -
Ватан - ёлғиз манзил, ёлғиз йўлимдир.дейилган қисми чин маънода болалик давримга қайтарди. Ҳар сафар онам тандирда нон ёпганларида, менга ёпилган алоҳида кулчани кутиб ўтирардим. Мени ҳаяжонга солган кейинги қисми қуйидагича:Ватан учун ўлсам,
Ўлим совғадир.Совға дейилишининг сабаби, ватан учун жон бериш энг юксак мақомлардан саналади, у қаҳрамонлик демакдир. Бир халқнинг мард ўғлони ватан ҳимоясида жон берса, халқ ўша мардни бутун умр эслаб, дуо қилиб, хотирлаб ўтади.Бу - ўша мард ўғлон учун бир совғадир. Ватан ҳақидаги шеърда яна бир жойи мени қалбимдан ўрин олди:

У менинг учундир,
Мен унинг учун.Яъни? буни мен қуйидагича тушундим: Ватан мен учун, яшашим учун, улғайишим учун яратилгандир. Улғайиб, ўсгач, унинг шаънини ҳимоя қилиш, юксакликка олиб чиқиш менинг бурчимдир.Қуйидаги мисрада эса инсонни олға давом этишга, яшашга умидлантирадиган маъно бор. Албатта она не умидлар билан фарзандни катта қилади, инжиқликларига чидайди.Фарзанд улғайгач, ота-онани фаҳрлантириш учун, бахтли қилиш учун интилиши керак. Ҳозирда ёшлар орасида ва умуман инсонлар орасида ўз жонига қасд қилиш кўпайиб бормоқда.

Чунки айрим инсонларнинг яшашдан умиди қолмаган. Кимдир иши туфайли, кимдир севгилиси ташлаб кетганлиги туфайли, кимдир ҳаёти маъносизлигидан ўз жонига қасд қилади.Яқинда Достоевский қаламига мансуб "Жиноят ва Жазо" китобини ўқиб тугатдим. Унда бош қаҳрамон, ёш талаба Расколниковнинг бошига жиддий синов тушиши туфайли (қотиллик қилиб қамоққа тушгани учун) онаси жиддий касал бўлиб, чуқур изтиробга ботиб, 2 ҳафтадан сўнг жон беради.

Энди агар, фарзанд ўз жонини олишга қарор қилса, унда она зоти адойи тамом бўлади. Не-не умидлар билан фарзандни катта қилади она ахир. Ушбу шеърда:

Онам учун яшашим шарт- деган қисми инсонни яшашга, юксак марраларга эришиб, ота-онанинг юзини ёруғ қилишга бир чорлов демакдир."WEBSTER University" talabasi - Nodirbek Erkinov.@tavfiqnashr

Аёл қалби сирларга тўла, аёл донишмандлиги, аёл садоқати ҳайратланарли. Дилсора Комил шеърлари – қалби нафис Аёл сиймосининг сўзлардаги ифшоси.Ушбу китоб шоиранинг навбатдаги тўплами. Шу чоққача шеър ошуфталари унинг "Нурли кечалар", "Топмадим сайёди дил", "Қоядаги қиз" каби китоблари билан таниш.Ушбу саҳифаларда эса унинг сўнгги йилларда ёзган янги битиклари жамланди. Шоира ҳаётни севади, ҳаётнинг маъноси ишқ ва одамийликдан иборатлигини тушунади. У аёл қалбини, аёл қудратини ўзи кўрган тажрибалар ва олган илмлар асосида англатишга интилади.Унинг ёзганлари ўз ҳаётининг таржимаси еканлигини синчков китобхон дарҳол тушунади. Шеърларда фақат Дилсора Комилга хос шиддат, майинлик, ҳикмат ва фалсафа уфуриб туради:
Зулматнинг қўйнида экилган уруғ,
Синовлар қарида бошланган ҳаёт,
Кўз ёш бўронларин тутганда туғруқ,
Чидамлар ичида кўз очган баёт.Шунингдек, тўпламда шоиранинг ҳаёт, жамият, аёл ҳақидаги насрий сочмалари ҳам бор.@tavfiqnashr

#иқтибос

Шеър – руҳ озиғи ва ақл чархидир. Шеър – тафаккур чироғи ва уйғоқ қалб нидосидир. Пок ва ҳикматли шеърлар фидойи ва жасоратли инсон дилидан янграйди.
Ўзбек мумтоз адабиётида шеърият юксак қоя бўлиб юксалган. Халқимиз – шеърсевар, биз туйғуларимизни шеърда кўришни яхши кўрамиз. Шеър – кўнгилнинг тилидир. Навқирон шоирларимиздан Давлатбек Шермуҳаммад ўзининг илк шеърий гулдастасини шеър ихлосмандларига тақдим қилмоқда. Шоир ҳикматдан, соф туйғулардан сўзлайди, қуйма мисралари бисёр, ўқиганда халқнинг шикаст ва, айни пайтда, кескир оҳанги билан бориб юракка қадалади:

Боболардан бизга қолган шаън, илм,
Сиздан нима қолар, бир кун ўлсангиз?!

Марҳабо, янги давр ўзбек шеъриятининг ажиб намуналари билан танишинг, умид қиламизки, китобдан айрилгингиз келмай қолади.

@tavfiqnashr

#тавфиқнашр_китоблари

Албатта, кимки ўзидан каромат изласа, ўзини кароматгўй деб билса, у одамнинг адашиш эҳтимоли жуда катта. Зотан, мўминнинг Аллоҳга яқинлиги унинг кароматлари билан исботланмайди. Аллоҳга яқинлик – Аллоҳнинг амри, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг суннатларини сидқу ихлос ила адо этишда намоён бўлади.

АКРОМ МАЛИКнинг «РАМАЗОН КУНДАЛИГИ» китобидан олинди.

TAVFIQNASHR – ўқиладиган китоблар булоғи.

Telegram | Facebook | Instagram | Youtube