کابوس منه از دست دادنت!

دور و برت… مثل مور و ملخ! پر آدم تلخ پر آدم یخ

دور و برت…
مثل مور و ملخ!
پر آدم تلخ
پر آدم یخ

من:"اقیانوسی که نهنگ ها ازش فرار کردن و آوازِ مرگ خوندن"

ممه میخوام?

ممه میخوام?

فرق میکنه نرسی یا نزارن برسی!

برای آدم‌ها فداکاری می‌کردم. بیش از چیزی که ازم بر می‌اومد می‌ذاشتم. بعد یک جا که طرف می‌ذاشت درم، می‌گفتم عه من فلان جا این کارو کردم، و در جواب می‌گفت خب می‌خواستی نکنی. دیدم بله تقصیر منه؛ یاد گرفتم برای آدم‌ها فداکاری نکنم. اگه احساس کنم طرف برام ارزشمنده، اونچه ازم بر میاد رو براش انجام بدم و اگر ازم بر نمیاد، بگم شرمنده عزیزم، در توانم نیست. یعنی از یک جا به بعد، فهمیدم با فداکاری نباید بهم احساس ارزشمندی دست بده. ترجیح دادم آدم‌هایی کنارم باشن که من رو به همون شکلی که هستم، با تمام «می‌توانم‌ها و نمی‌توانم‌هایم» بخوان.حتی این که آدم بخواد کسی رو با فداکاری کنار خودش نگه داره تاکسیکه. آدم مگه تا کجا می‌تونه فدا کنه؟ وقت رو فدا می‌کنی، پول رو فدا می‌کنی، سلامت روانت رو فدا می‌کنی، و تا کجا این سیکل باطل ادامه پیدا ‌کنه؟ تا جایی که خودت رو فدا کنی؟ آدمی که بدون فداکاری نَمونه هم همون بهتر که بره.

•آقا حسام•

@OfficialPersianTwitter

دلم یه رابطه ی واقعی میخواد؛ از روزمرگیام براش تعریف کنم، با هم اشپزی کنیم، فیلم ببینیم و تو بارون قدم بزنیم، بشینه رو پاهام گردنشو بو کنم، غرق بشم تو دوست داشتن و دوست داشته شدن.

‏دلتنگی مثل نفس کشیدن زیر پتو میمونه، اولش باهاش کنار میای و سخت نیست ولی هرچقدر که میگذره نفست سنگین تر میشه و حس خفگیت بیشتر.
دلتنگی خیلی بده خیلی ?*?
شبتون خوش ?***