#Kichik_hikoya

?Bir kechada tirilgan gullar

Gullarim so’liy boshladi.
Mana shu xayollar bilan Madina deraza oldidagi gullarga qaradi.Ularga tongda suv quyib, tagini yana yumshatgandi. Dugonasi tavsiya etgan dorilarni ham topib keldi.
Biroq hammasi o’sha o’sha.
Bu gullar unga qanchalar qadrdon, qanchalar aziz edi. Doim parvona bo’lib yurardi.
Bir haftadan oshdi uning gullari so’liy boshlayapti.
Negadir yangi barglari eng avvalida quriyapti.
Xona havosini ham dam dam alishtirib turadi.
Ertalab o’qishga ketgan o’g’lonlari darvozani ochib kirib keldi.
-Keldilaringmi?Ko’cha changitib yursalaring bo’lardi yana? Qancha yurish mumkin ko’chada?
-Oyi...
-Yop og’zingni. Bir nima desam shart gap qaytarmasalaring bo’lmaydi.
Kiyimlaringni alishtirib ol ikkalang ham.
Keyin muzlatgichda tuxum bor qovurib yersanlar. Bo’ying cho’zilib qoldi. O’zlaring pishirib kuydirib yeyishni o’rganadigan payt axir.
Keyin shovqin qilma ikkalang ham. Serial ko’rishga xalal berasanlar.
Ikki o’g’lon lom-mim demay bosh egib eshitishdi.
Ha shu oxirgi bir haftada onasi o’zgarib qoldi. Qanaqadir asabiy. Birovni gapirtirgani qo’ymaydi.
Egizaklar bir amallab elektor pechni qo’shishdi. Axir ikkinchi sinf degani bu ovqatni o’zi tayyorlay oladi degani emasku.
Mana qo’shnining qizi Nazira ham endi, beshinchi sinf bo’lganida kartoshka piyoz archib beradi onasiga.
Axir bular o’g’il bolalarku.
Shu gapni Madinaga aytganingizdami. Naqd gapning tagida qolardingiz.
-Tovani qo’y.
-Sen qo’y.
Tovani sekin pechga qo’yishdi. Moyni qizishini kutishmasdan tuxumni chaqishdi.
Tuxumni ham ezg’ilab ezg’ilar tovaga tushirishdi.
Bir amallab kuydirib bo’lsada tuxumni pishirishdi.
Husanjonni barmog’i kuyganini hisobga olmasa hammasi binoyidek.
Gullarimga nima bo’ldi ekana?
Hamon shu xayol band etardi xayolini.
Sevimli seriali ham ko’ngliga sig’maydi.
Nima qilsam ekan deya chuqur o’yga botadi.
-Tovani nega pechdan olib qo’ymadilaring. Idishni chala yuvibsanlar qaytadan yuv qaysi biring bo’lsa ham.
O’g’lonlar qovoqlari osila osila onasini so’zlariga quloq osadi.
Ular bilishmay sarson. Nega onasi bunchalar o’zgarib qoldi.
Kechga yaqin ishdan kelgan Safarali ham xotinning zahridan uyga kiriboq totib oldi. Ovqat yo’qligiku dard ustiga chipqon bo’ldi.
-Shokir bilan choyxonaga kirsam bo’lar ekan.
Bu xotinga nima bo’ldi bilmay qoldim: derdi o’ziga o’zi.
Ha haqiqatda bir hafta bo’ldi Madina o’zgarib qoldi. Hamma dardi ichida.
Dugonasiga eri mashina olib beribdi. Bo’ynida, qo’llarida tillodan zanjirlar-u bilaguzuklar.
Nega? nimaga menda bu narsalar yo’q?
Qayerim kam edi undan.
Ortiq bo’lsam ortiqman kam emas.
Ha ortiqligi bor edi. Dugonasining farzandlari yo’q. Hamma narsasi bor.
Madina ich-etini yeydi.