Biz hech kimni yarim yoʻlda qoldirmadik!
Birga bordik to oʻzlari istaguncha.
Chaqalar ham yaraqlaydi, fursat kelib,
Mis yuzidan tilla suvi oʻchmaguncha!

Biz hech kimni yarim yoʻlda qoldirmadik,
Bab-barobar tashlayverdik qadamlarni.
Ming yil qadar umid bilan izlab-izlab,
To soʻngicha bizga hamroh odamlarni.

Biz hech kimni yarim yoʻlda...
Bu ne tuxmat?
Oʻzingizku oʻzingizga bitgan hukum.
Siz tomondan gar kelmasa ishq, muxabbat,
Oʻzimizni sevmaymizku sizlar uchun.

Biz hech kimni yarim yoʻlda qoldirmadik,
Taʼnalarning toshboʻroni teshdi tanni!
Bilasizki qozi, hakam, qonuni bor,
Koʻngil deya ataluvchi shu vatanni.

Biz hech kimni yarim yoʻlda qoldirmadik.
Habardormiz qaytar dunyo hikmatidan.
Bu yurakda qoʻrquv degan bir tuygʻu bor,
Huzurida javob bermoq fursatidan!

Shunday ekan dilozorlik bizlarga yot,
Bizni vayron qilsalar ham bildirmadik.
Oʻrnimizga qaror qilar goho hayot,
Biz hech kimni yarim yoʻlda qoldirmadik!

✍🏻Malika Tavfiq

👍👍👍 Ijodkorlarga tavsiya

Tanlovlar uchun sizga sifatli montaj talab qilinsa , ovozingizni yuqori sifatda svideniya qilib beramiz ✔️

Buning uchun ; @Xander_music1 ga yozing ✅

Xizmat narxi 30.000 sum✅

Kanalimiz ⬇️

https://t.me/+VGDbcyXxI8JhNTVi

Oʻtmishga qaytishga ijozat boʻlsa,
Bir bora berilsa bundayin imkon.
Men oʻsha sen bilan uchrashgan kunni,
Qismatdan oʻchirib kelardim,ishon.

Oʻshal kun men oʻshal yoʻldan yurmasdim,
Kiymagan boʻlardim oʻsha koʻylakni.
Juda yarashibdi demas eding sen,
Oʻshal kun sochimda boʻlgan turmakni.

Sen salom bermasding,olmasdim alik,
Titroq kirmas edi tizzalarimga,
Va sen aylanmasding butun umrlik,
Hammadan chiroyli gʻussalarimga.

Qaniydi ijozat boʻlganda bir bor,
Sendan ayiblarni topib kelardim,
Sen izn soʻramay,bir tepib kirgan,
Koʻngil eshiklarin yopib kelardim.

Tutdek toʻkilmasdim hasratlaringda,
Kuyib ketmasmidi kutishlarda jon.
Sen bor qum qasrli mamlakatingda,
Sen bor sayyorada boʻlmasdim,ishon.

Qaniydi,bir bora berilsa imkon...

✍🏻Malika Tavfiq

Shamol boʻlib eshiginga ochgum urush,
Lashkar boʻlib tushlaringa qilgum yurish.
Seni desa ishon, menga mushkul emas
Oqayotgan daryolarni ortga burish.

Kulgich boʻlib joy olaman yanogʻingdan,
Lola boʻlib rang olaman dudogʻingdan,
Qarab turgin sanayman deb sogʻinchlaring,
Shak-shubhasiz adashasan sanogʻingdan!

Soʻzing boʻlib otilaman zaboningdan,
Yulduz boʻlib toʻkilaman osmoningdan.
Yetti kecha, yetti kunduz toʻy berarman,
Visol degan darak kelsa tamoningdan!

Sanchilaman xanjar boʻlib yuraginga,
Tomiringda koʻpiraman qoning boʻlib,
Sogʻinganda tiqilaman tomogʻinga,
Soʻng tananga taralaman joning boʻlib.

Yurar boʻlsang poying oʻpar garding boʻlib,
Yuragingda kishi bilmas darding boʻlib.
Oʻzga yorga koʻngil bersang baxting uchun,
Oʻz baxtidan kechurman men marding boʻlib!

✍?Malika Tavfiq

Bugun kuzning kayfiyati yoʻq,
Ertalabdan uygan qovogʻin.
Hazonlarni toʻkdi tun boʻyi,
Qoʻlga olib qaxr tayogʻin!

Kuzman axir, deydi doʻq urib,
Ohlaridan yaralar shamol.
(Qaysarligim uchun bahorlar turib,
Kuzda tugʻilganman, ehtimol!)

Bugun kuzning asabi tarang,
Nimanidir izlar betoqat.
Toʻzgʻib ketgan bogʻlarni qarang,
(Yolgʻiz menga farqi yoʻq faqat)

Bugun kuzning avzoyi buzuq,
Uy-uyiga quvdi hammani.
Poyondozlar sochdi yoʻllarga,
Erkalanib  kezib yurgani!

Bugun kuzning chimrilgan qoshi,
Nima boʻlgan unga, voajab!
Kulga oʻxshab borar yuragi,
Yonib bitgan hazonga oʻxshab.

Kuni bilan ana shu ahvol,
Kuz jaxldor boʻlib oladi.
Hazonlardan koʻrpa yopib soʻng,
Yigʻlab-yigʻlab uhlab qoladi.

✍? Malika Tavfiq

Yoping hiyobonning eshiklarini,
Derazalarini yopib qoʻying tez.
Hazonga toʻldirib etaklarini,
Yalmogʻiz kampirdek kelayapdi Kuz.

Artilgan oynadek yaltirar anhor,
Qarovsiz qabrdek kimsasiz yoʻlak.
Muzqaymoqxonada yozning isi bor,
Hamma daraxtlarda tilla rang koʻylak.

Mungli moʻltiraydi skameykalar,
Sogʻinib oshiqlar pichir-pichirin.
Quyoshning nurlari mayin erkalar,
Yomgʻirlar ketarlar qasam ichirib.

Daraxtlar joʻr boʻlar armon kuyiga,
Barglarni ayamas qismat pakkisi.
Kuz esa hammani haydab uyga,
Argʻimchoq uchadi Shamol ikkisi.

✍?Malika Tavfiq

Yana senga otdilarmi tosh,
Yana senmi bo‘xtonga nishon.
Nega turgan bitganing bardosh,
Nega turgan bitganing vijdon?!

Kimsan o‘zi, odammisan sen,
Yo odamning bitta suyagi.
Pul topmasang, mehnat qilmasang,
Kimga ham bor sening keraging!

Tashla endi to‘rva xaltangni,
Tirnoq o‘stir, labinga qo‘sh lab.
Zora shunda har qalbi so‘qir,
So‘kolmasa seni taxqirlab!

Tunlar kechma uyqularingdan,
Bolamga deb tashmalama non.
Qaydan ma’ni topsin odamlar,
Tinmay ochaversa qorinjon!

Gunohing ne? Bilmaysanmi yo?
Aybing onang qiz qib tuqqani,
Yana bir kun sho‘rginang qurib,
Tanbalgina erga tekkaning!

Birov kelib so‘rarmi holing,
Orzularing so‘rarmi kimdir,
Nahot dunyo shunchalar zolim,
Bor alami faqat sendadir!

Kimga havas bozorma-bozor,
Qishda muzlab, yozda kuygani,
Hoy siz "ma’ni", "ma’no"lari bor,
Tilingizga joy yo‘q qo‘ygani.

Tovon yoriq, qo‘llari qadoq,
Tegma shunga, bag‘rini tilma!
Yaxshilikku qilolmaysanmi,
Jilla bo‘lsa yomonlik qilma!

Bilmaysanku minbardan turib,
Oddiy ayol dil dardlarini.
Balki piyoz sotib o‘tirib,
O‘qir Rumiy g‘azallarini?!

✍?Malika Tavfiq

Bilasanmi nega ayrildik?!
Sabab sevar edim ziyoda.
Seni ishq otiga mindirib,
Oʻz qadrimni qoʻydim piyoda.

Bilasanmi ayrildik nega?!
Haq boʻlsam ham uzr soʻrardim.
Seni hoqon qilib dunyoga,
Men tizzamga choʻkib turardim!

Biz ayrildik, sababi seni,
Osmonlardan balandga qoʻydim.
Axir zarur boʻlsa oʻylamay,
Sen deb jondan kechgan boʻlardim!

Ayrilmoqlik qismat aslida,
Ozi shirin boʻlar asalni.
Parvardigor hukmi ostida,
Ichib, soʻngra qusding qasamni!

Malika Tavfiq.