Агар ҳадафи тӯ барои омӯзиши забонӣ арабӣ, фаҳми каломи Аллоҳ ва аҳодиси Расулаш ‎ﷺ бошад, пас ҳар соате, ки дар он сарф мешавад ин барои тӯ ибодат аст.

Ниятҳоятонро пок ва холис ба хотири Аллоҳ سبحان و تعالي кунед.

اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا الْإِخْلَاصَ

Эй Парвардигор, ихлосро бар мо насиб гардон.

Сабаби дувум.

Сабабҳои афзоиши боигари ин пайравӣ ба паёмбар ‎ﷺ аст.

Худованди мутаъол фармуд:

وَلَوْ أَنَّهُمْ أَقَامُوا۟ ٱلتَّوْرَىٰةَ وَٱلْإِنجِيلَ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيْهِم مِّن رَّبِّهِمْ لَأَكَلُوا۟ مِن فَوْقِهِمْ وَمِن تَحْتِ أَرْجُلِهِم ۚ مِّنْهُمْ أُمَّةٌۭ مُّقْتَصِدَةٌۭ ۖ وَكَثِيرٌۭ مِّنْهُمْ سَآءَ مَا يَعْمَلُونَ

Ва агар онон ба Таврот ва Инҷил ва он чи аз сӯйи Парвардигорашон бар онҳо нозил шудааст [Қуръон] амал мекарданд, ҳатман, аз [баракоти осмони] болои сарашон ва аз [неъматҳои замини] зери пояшон бархӯрдор мешуданд. Баъзе аз онҳо мардуме миёнарав ҳастанд ва бисёрашон бадкирдоранд.

Сураи Моида, ояти 66.

Сабаби сеюм.

Намозро дуруст адо кардан ва аҳли оилаатонро ба он фармонд додан.

Аллоҳи мутаъол фармуд:

وَأْمُرْ أَهْلَكَ بِٱلصَّلَوٰةِ وَٱصْطَبِرْ عَلَيْهَا ۖ لَا نَسْـَٔلُكَ رِزْقًۭا ۖ نَّحْنُ نَرْزُقُكَ ۗ وَٱلْعَـٰقِبَةُ لِلتَّقْوَىٰ ١٣٢

Эй Паёмбар, аҳли худро ба намоз фармон деҳ ва худ дар адои он кор сабрро пеша гир. Аз ту рӯзӣ намехоҳем. Мо ба ту рӯзӣ медиҳем. Ва оқибати хайр дар дунёву охират аз они парҳезгорон аст.

Сабаби чаҳорум.

Имон ба Аллоҳ ва устуворӣ дар анҷом додани корҳои нек.

Худованди мутаъол фармуд:

وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ ٱلْقُرَىٰٓ ءَامَنُوا۟ وَٱتَّقَوْا۟ لَفَتَحْنَا عَلَيْهِم بَرَكَـٰتٍۢ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلْأَرْضِ وَلَـٰكِن كَذَّبُوا۟ فَأَخَذْنَـٰهُم بِمَا كَانُوا۟ يَكْسِبُون

Ва агар мардуми деҳаҳо имон оварда ва парҳезгорӣ мекарданд, баракоти осмону заминро ба рӯяшон мекушодем. [ Яъне, ризқашон васеъу бобаракат мешуд.]

Сураи Ал-Аъроф, ояти 96

САБАБҲОИ АФЗОИШИ БОИГАРИ ВА ХАЛОС ШУДАН АЗ ҚАРЗ.

Сабаби якум

Тавҳид ва Аллоҳ’ро якто дар ибодат хондан - ин яке аз бузургтарини сабаб аст, ки инсон ба ризқи нек мерасад ва аз қарзҳо халос мешавад.

Аллоҳ Субҳанаҳу ва Таъаля фармуд:

وَمَا خَلَقْتُ ٱلْجِنَّ وَٱلْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ * مَآ أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍۢ وَمَآ أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ * إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلرَّزَّاقُ ذُو ٱلْقُوَّةِ ٱلْمَتِينُ

Ва ҷинну инсонро наёфаридаам, магар барои (ҳадафи бузурге, то танҳо) маро ибодат кунанд, (на ғайри Маро) Аз онҳо ризқе намехоҳам ва намехоҳам, ки маро итъом кунанд (хӯронанд). Ҳароина, Аллоҳ барои бандагонаш рӯзидиҳандааст. Ва Ӯст соҳиби тамоми нерӯи сахти устувор!

Сураи Аз-Зориёт, оятҳои 56-58.

Ибни Масъуд رضي الله عنه мефармояд: Паёмбари Аллоҳ ба ман хондани ин оятро омӯхт: «Ҳароина, Аллоҳ барои бандагонаш рӯзидиҳандааст. Ва Ӯст соҳиби тамоми нерӯи сахти устувор!»

«Ал-Муфхим», 7/35.
Ҳадис саҳеҳ аст; Аҳмад, 1/394, 3741,
Абу Довуд, 3993
ат-Тирмизӣ, 2940 (ниг. «Ас-Саҳиҳ-ул-Муснад», 1/669, рақами 878).

Шейх аль-Фаузан (да хранит его Аллах) сказал:

«Если люди скажут: "Те, кто взрывают здания и убивают невинных людей, делают это по причине религии", Мы ответим им: "Вы солгали! Это не по причине религии, а по причине невежества о религии, так как религия не побуждает к подобному, напротив, она запрещает это!".

«Шарх рисаля ад-даляиль» 108.

Шейх Ибн Усаймин (да помилует его Аллах) сказал:

«Те, кто совершает взрывы среди рядов людей, утверждая, что это джихад на пути Аллаха, в действительности приносят больше вреда исламу и мусульманам, чем пользы. Какие у них результаты, вопрос к вам, стали ли неверные ближе к исламу или же они еще больше отдалились от него?! Разве это из ислама, когда человек чуть ли не прикрывает своё лицо, чтобы его не отнесли к этой сеющей панику и ужасающей группе?! Ислам далек от всего этого, ислам далек от всего этого!»

"Шарх усуль ат-тафсир" 1 кассета, сторона «А».

Чист ҳукми шахсе, ки дар моҳи Рамазон рӯза мегирад, вале намоз намехонад?

Шайх Солеҳ ал-Фавзан ,حفظه الله мефармояд:

«Агар наҷотро бихоҳи ва ё хушбахтиро бихоҳи ва ё агар хоҳӣ, ки аз гумроҳӣ эмин бошӣ, бояд ту ба манҳаҷи салаф пайравӣ кунӣ».

"إذا أردت النجاة وأردت السعادة وأردت السلامة من الضلال فعليك بمنهج السلف"

[ شرح الدرة المضية - ص ٢٧٩]

**Ҳасани Басрӣ رَحِمَهُ اللَّه гуфт - :

Касе таъна [айбдор] кунад бародарашро аз гуноҳое, ки дар назди Аллоҳ Азза ва Ҷалл тавба кардааст, намемирад то [вақте], ки ба чунин гуноҳ гирифтор нашавад.

«من رمى أخاهُ بذنبٍ قد تابَ إلى اللَّه - عزَّ وجلَّ - منه؛ لم يَمْتَ حتَّى يُبتلى بمثلِ ذلك الذَّنب».

آداب الحسن البصري صـ ٤٤ .**