من از صبح:

بخدا نه کیکاش نه قهوه هاش فرقی میکنه

نه شوخی میکنم
ولی جدی لمیز خیلی اورریتده

تمام

بحث جا مونده رو شیشه رو میبینی که نوشته اینجا هم بوی انتظار میده من داغ مادریم که سربلندی یاد داده واسه سر پسرش به التماس میره هی رو کنید دست سیاهتونو تک سوار کابوسمونی نگاهتونو سنگین حس میکنم رو شونه های کشیدم به اغوش میکشم نرمی سلاحتونو من بازم رقص میکنم…

بحث جا مونده رو شیشه رو میبینی
که نوشته اینجا هم بوی انتظار میده
من داغ مادریم که سربلندی یاد داده
واسه سر پسرش به التماس میره هی

رو کنید دست سیاهتونو
تک سوار کابوسمونی نگاهتونو
سنگین حس میکنم رو شونه های کشیدم
به اغوش میکشم نرمی سلاحتونو

من بازم رقص میکنم حتی باشه زین به پشت
از سیر بپرس مزه غذاتو چشیدی
تو نگاه کردی، دوییدیم، اما تو رسیدی
تو سرخی با بزک
ما سرخیم با سیلی

تا بریدم، بریدنم امون نداره
من کشور چلچلم جوون ندارم
رو صورت زندمم نوار مشکی هست
دردو مزه میکنم بازم بو ندارم
بزارید نباشه و خالی کنید جاش خوشی
بزارید بره دور بشه بیاد به جاش خوشی

بالا تر از باز هم نوری نیست
سایه ادمارو دنبال کرد افتاد به خاک خوری
زبونم نچیز تنارو میگن
دستا سنگ راه میشن به لنگیا پا میدن
حسرت میخورن دندون تا گردن تا میشن

حرف پر ناگفتس شهر پر صداس
حرفا رو شیشه ها و نگاها بی نگاس
از همتون شاکیم
ناز شصت اونی که چل بود و داد زد

موی سیاه سپید شد وقتی که اذان زد، راوی
این سفید زاده ها که مارو درک نمیکنن
کلا سیاست، رنگیا سرابن

بنازم که ناز مارو غم میکشه فقط
به رنگیا عادت داره، سنگ میگه که نترس
به دنیای رنگا باشه زنجیر به پات
چشم سیاهی میبینه چون یه رنگ میکنه قفس

مصلحت میگه بزن به چاک
بزار برسه خاک به گرد پات
باید یکی از اونا بشه طرف حسابت
اون که بند باد بود یا اونکه بوده بنده بات

19 ساله که نگران ولنتاین نیستم

تو از کجا خبر داری