انتخاب نكردن،خودش يك انتخابه.

من واقعا هیچ گهی نمی‌خورم که بابتش انقدر خسته باشم،یعنی چی.

خدا یجوری باهام رفتار میکنه انگار اکسشم…

«کما بشیر طفل إلی جرح في رکبته
أُشیر إلی قلبي و أبکی..»

همچون کودکی که به زخمِ زانوانش اشاره می‌کند،
به قلبم اشاره می‌کنم و می‌گریم.

ميزان سگ بودنم کاملا به گرمی هوا وابستست

متنفرم از مغزم و فکراش

الا ای باغ پائیزی
غمت عزم سفر دارد
همین فردا دلت شاد است
ز رنج بهمن و اسفند آزاد است
تو را در پی بهاری هست
امید برگ و باری هست
ولی در من بهاری نیست
امید برگ و باری نیست...

هوشنگ ابتهاج