Түсіндіре алмайтын сөздер бар. Түсінбейтін адамдар бар.

Жақсысы мен жаманы қатар жүрген дүниеде жаныңды біреудің алдына төсеп бергің келетін, бар ықыласыңмен көмектескің келетін жақындар бар. Қателігін елемейсің-ақ. Қабылдайсың, қарсыласпайсың. Қарайлайсың.

Құшақтағың келетін құрбы бар. Құшқың келетін жар бар. Сүйгің келетін сәби бар.

Олар көмек сұрамайды. Жай, сендік жүрек сүйеді…

Егер біреу жайлы мақтағың келсе, “мен оны осылай деп санаймын, (танимын) бірақ анығын Алла Білуші” деп айтыңыздар.

Пайғамбарысыз с.а.с🤍

Жолың болмай, үнемі қиындықтарға тап болып, жылап қала берсең, не болып жатқанын түсінбей, көздерің мөлдіреп жүрген болса…Раббыңды сағынған шығарсың.

Өзің айтшы, Раббыңнан басқа кім сені емдейді? Сен қалай ойлап жүрсің? Көзіңді аш, күшіңді жина.

Әр нәрсеге өзіңді жоғалтып, қолыңды сілтей берсең, ақіретің үшін кім күреседі?

Өз ойыңызды Алла үшін еркін, нық, қорықпай айтып үйренгенде, жүрекке батылдық орнайды. Әйтпесе кім көрінгеннің құлы болып, жаратылғанның разылығынсыз өмір сүре алмайтын хәлге жетесіз.

“Адамдар мені қалай көріп тұр”, “Мен жайлы не ойлап тұр?” “Жоқ дегеніме ренжімеді ме екен?” деп санаңызды құр уайымға саласыз.

Бір жүрекке екі махаббат сыймайды. Жүрегіңіз Раббыңызға ғана ашылсын…

Құлшылықта сабыр ете алмасаңыз, намазды бітіре сала шығып кетсеңіз, дұға етуге, зікір етуге ерінсеңіз- сабырлымын деуіңіз бекер…

Өмірдегі сынақтарға, проблемаларға сабырлымын, сынбаймын деуіңіз бекер, құлшылықта сынып қалсаңыз…Тым құрығанда сабырлы мінезіңізді намаздың соңында көрсетіңіз, тұрып кетуге, әжетқанаға жүгіруге асықпаңыз, бүкіл ғибадаттарыңызды толық орындамайынша тұрмаңыз. Тұрғыңыз келіп кетсе, қамшылай беріңіз…

Намазыңызды уақытылы оқыңыз, проблемаларыңыз азая бастағанын байқайсыз…

Адамдардың қателіктерін есіне түсіріп, күнәсін бетіне басып, жанын тырнай бермеңіз…

Алланы шын жақсы көрсеңіз, бауырыңызды кешіріңіз, оның дертімен дерттеніңіз, бірге шешім қабылдаңыз. Бірақ таза, адал түрде, ақыға кірмей…

Ешкімді соттардың соты - Ақіретке қалдырмаңыз. Ол кезде барлығы біз ойлағаннан да ауыр болады. Фәни өмірде кең, ашық болыңыз адамдарға. Адамның орнын қашан да адам басқан…

Дүниемен, адамдармен алысқанша, Алланың мол, бітпейтін қазынасымен танысыңыз, күнде беріп жатқан сан алуан нығметтерін тамашалаңыз, рақметшіл хәлде болыңыз.

“Мәңгі тірі болған Раббымның қошеметіне қалай бөленсем екен?” деп толғаныңыз, Оның сый-сыяпаты үшін ғана тырысыңыз.

Сіз бен біз секілді болған бейбақтардың қошеметін ойламаңыз, “Қалай назарын аламын?” “Қалай көрінемін?” деп… Бір жыртық бір жыртыққа жамау бола қоймас…

Бүкіл жаратылысты бізге қызметші етіп жаратқан Раббымызға қандай рақмет айтып жатырмыз?