**Sevgi..bu “seniki”, “meniki”, “aralashma”, “tegma” larga boʻlinmaydi.
Sevgi—ikki inson uchun bitta hayot degani.

Birining tobi qochsa, qanday ishi boʻlmasin, ikkinchisi albatta yonida qoladi degani.

Ishda lavozimi koʻtarilsa, ikkisi ham bu gʻalabani nishonlaydi, chunki ikkisi ham bunga intiladi degani.

Birining dardi boʻlsa, ikkisining ham qalbi ogʻriydi degani.

Agar shunday boʻlmasa, demak birida shunchaki sevgi yoʻq, boshqasi esa ikkisi uchun ham sevishga xarakat qilayotgan boʻladi..**

Қалбни гуноҳдан тийиш кўзни тийишдан оғирроқдир.

@MubashshirAhmad

**Eng og'ir narsa - kech qolish

Yaqinlariga mehr berishga kech qolish.
Ularni quchishga kech qolish.
Hadyalar berib, ko'nglini olishga kech qolish.
Birga vaqt o'tkazishga kech qolish.
"Men sizni yaxshi ko'raman", deyishga kech qolish.
"Sizni ranjitmadimmi?" deyishga kech qolish.
Roziliklarini olishga kech qolish.
Issiq, go'zal yuzlariga boqib, suhbat qilib o'tirishga kech qolish.
Telefon qilib, hollaridan xabar olib, ko'ngil so'rab turishga kech qolish.
Shunchaki bola bo'lib, onangni gaplarini tinglashga kech qolish.
Otangdan maslahat so'rashga kech qolish.
Ularga kulib qarab, shirin taomlar tayyorlab berishga kech qolish.

Bu narsalar afsuslanishning eng og'iridir.
Keyin boshing og'rib qolsa ham, havotir olib ahvolingni so'raguvching bo'lmaydi.
"Puling bormi?" deb so'ramasingdan, kerak emas desang ham, "Otang berganida olib qo'y", deydiganing bo'lmaydi.
"Nima yeging kelyapti?" pishirib beraman deydiganing bo'lmaydi.
Uxlab qolsang, ustingni yopib qo'yuvchi mehridaryoying bo'lmaydi.
Seni hammadan ehtiyot qilib, himoya qiladiganing bo'lmaydi.
Oldingda sho'xlik qilib o'ynab yurgan farzanding bo'lmaydi.

Biz, yaqinlarimizga ayamay, qizg'onmay, to'yib-to'yib mehr berishga kech qolmasak edi.
Onamizni shunchaki tinglashga, ularni mehmonga taklif qilishga yoki biror yerga olib borishga kech qolmasak edi.
Farzandimizni bag'rimizga har kuni bosib turishga, uni yaxshi ko'rishimizni aytishga.
Otamizni qo'llarini o'pishga, roziliklarini so'rashga kech qolmasak edi.
Turmush o'rtog'imiz ham vaqtincha ekanini, uning hizmatlarisiz qolmasdan avval "Borligingiz uchun rahmat!" "Mendan rozimisiz?" deyishga...

Ularsiz uy kimsasizga, hayot mazmunsiz, yurak esa, bo'm-bo'shga aylanadi.**

Ayol bir kuni turmush o‘rtog‘idan so‘radi:
- Vafot etganimdan keyin oila qurasizmi?
- Ha, tuprog‘ing qurigach uylanaman, - javob berdi erkak. Ayol bunday javob kutmagan edi, biroz ranjidi. Oradan yillar o‘tib ayol vafot etdi. Uni tuproqqa qo‘ydilar. Ne ajabki, marhumaning qabr tuprog‘i hech qurib qolmadi. Erkak har kun ayolining qabriga suv separ ekan, shunday takrorlar edi:
- To tirik ekanman, na bu tuproqlar quriydi, na bu qalb...

#Ofat U:
— Bu qanaqa kofe bo’ldi? Malako qo’shdiz, shakar qo’shdiz, quruq sut qo’shdiz?

Me:
— Saxiri bor odamni bittada o’ldiradigan kofe bo’ldi..

@Muhibbuna