Көшеде біреу “Ей, албасты” дейді артымнан. Бұрылып қарасам, итіне айтып жатыр екен. Екеуі солай ойнап жүр. Түр бермей кете бергенмін, іштей самооценканы көтеру керек деп ойлап қоям

Тұрмыстық зорлық-зомбылық бойынша полицейлер енді ЕуроОдақтың Odara жүйесімен жұмыс істейді. Соның мәтінін оқып бердім. Менің қосқан шағын үлесім деп білерсіңдер. Tanda жобасының аясында✨

Минута в минуту каналында Екінші дүниежүзілік соғыстың соңғы сәттері жазылған. Гитлердің бункері, оның ішіндегі жағдай, суицид және т.б. Қарап шығуға кеңес берем.

Өзім айтқан әзілге өзім күлетін боппын. Не істесем екен?

Ужас! Крокуста теракт!

Шри-Ланкада темекі қымбат екен. Қарапайым Dunhill 4200 рупий тұрады. Теңгемен 6 мың болады. Бәсе деп қоям. Неге штучно көп сатылады десем.

Жер сілкінді дейді. Амансыңдар ма?

Мұқтарам жамағат, “Снежное братство” деген кино шығыпты. Сұмдық фильм екен. Нетфликсте бар.

– Жата тұр, жаным, Жанекем!
Көрініп төсің, сай-салаң.
Жұмыстан соқса телефон,
«Кеткен ол жаңа...» – дей салам.
Жата тұр біраз, айналдым,
Түн тұр ғой әлі сөгілмей.
Бұрқылдап шыққан қайнардың,
Бұлқыншы соңғы деміндей.
Тістелеп сені қасқырдай,
Құшырым қанбай тұр, ұқшы.
Жұмыртқа басқан аққудай,
Бауырға басып жылытшы.
Кеткенше әбден күн шығып,
Қасыңда сенің қалайын.
Әкеңнің аузы... тіршілік,
Өшіңді сөйтіп алайын.
Өмірдің мынау әлегі...
Шаршатты
Біттім қалжырап,
Халатың қандай әдемі,
Кимей-ақ қойшы сен бірақ.
Кеудеңде тұрған балбырап,
Қап-қара меңің қалды ұнап.
Қайтесің тұрып ертемен,
Қасыма келші қайтадан.
Телефон соқса кеңседен,
– Өлген ол жаңа... – дей салам.

Авторы: Есенқұл Жақыпбеков